Idi na sadržaj

Kalij-jodid

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Kalij-jodid
Općenito
Hemijski spojKalij-jodid
Druga imenaKnolid, potid
Molekularna formulaKI
CAS registarski broj7681-11-0
Kratki opisbijela kristalna čvrsta tvar
Osobine1
Molarna masa166 g/mol
Agregatno stanječvrsto
Gustoća3,13 g/cm3
Tačka topljenja681 °C
Tačka ključanja1330 °C
Rastvorljivost128 g/100 ml vode (6 °C)
1 Gdje god je moguće korištene su SI jedinice. Ako nije drugačije naznačeno, dati podaci vrijede pri standardnim uslovima.

Kalij-jodid je bijela kristalna so kalija i joda. Njegova hemijska formula je KI.

Hemijske osobine

[uredi | uredi izvor]

Kalij-jodid se ponaša kao jednostavna ionska so, K+ I-. Budući da je jodidni ion blago redukciono sredstvo, veoma lahko oksidira u I2 djelovanjem snažnih oksidacionih sredstava kao što je hlor:

2 KI(l) + Cl2(l) → 2 KCl + I2(l)

Može se oksidirati čak i stajanjem na zraku, što je dokazano ružičastim ekstraktom, kad se KI pospe dihlormetanom. U kiseloj sredini oksidira se još lakše zbog nastanka hidrojodne kiseline (HI), koja je snažno redukciono sredstvo.[1][2]

Ako se kalij-jodidu doda elementarni jod, formira se ion I3-.

KI(l) + I2(s) → KI3(l)

Za razliku od I2, soli I3- veoma su rastvorljive u vodi. Obje forme joda imaju gotovo iste redoks potencijale (0,535 - I2, 0,536 - I3-), što znači da su relativno blagi oksidansi u odnosu na H2. Ova reakcija, između ostalog, omogućuje da se jod upotrebljava u vodenim rastvorima za redoks titracije.

Fizičke osobine

[uredi | uredi izvor]

Javlja se u vidu bezbojnih, providnih kristala ili bijelog praha bez mirisa. Neznatno je higroskopan. Ako se proguta, okus mu je slan i donekle gorak. Pri dužem stajanju na zraku postaje žut zbog oslobađanja joda i formiranja manjih količina jodata.

Upotreba

[uredi | uredi izvor]

Upotrebljava se za fotografije, za pravljenje srebro (I) jodida, koji se koristi za fotografske filmove velike brzine:

KI(l) + AgNO3(l) → AgI(č) + KNO3(l)

Također se dodaje kuhinjskoj soli u manjim količinama da bi se jodirala. U zasićenom rastvoru koristi se kao ekspetorans, za tretman zagušenja pri disanju. Često se koristi i kao izvor jodidnih iona u organskim sintezama. Koristan je pri pripremanju aril-jodida iz arendiazonijskih soli.[3]. Zasićeni rastvor kalij-jodida također se upotrebljava za liječenje nekih gljivičnih infekcija.

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ N. N. Greenwood, A. Earnshaw: Chemistry of the Elements, Pergamon Press, Oxford, UK, 1984.
  2. ^ Handbook of Chemistry and Physics, 71. izdanje, CRC Press, Ann Arbor, Michigan, 1990.
  3. ^ L. G. Wade: Organic Chemistry, 5. izdanje, str. 871-2, Prentice Hall, Upper Saddle River, New Jersey, 2003