Vazohibin-1 je protein koji je kod ljudi kodiran gen VASH1.[5]

VASH1
Identifikatori
AliasiVASH1
Vanjski ID-jeviOMIM: 609011 MGI: 2442543 HomoloGene: 8941 GeneCards: VASH1
Lokacija gena (čovjek)
Hromosom 14 (čovjek)
Hrom.Hromosom 14 (čovjek)[1]
Hromosom 14 (čovjek)
Genomska lokacija za VASH1
Genomska lokacija za VASH1
Bend14q24.3Početak76,761,468 bp[1]
Kraj76,783,015 bp[1]
Lokacija gena (miš)
Hromosom 12 (miš)
Hrom.Hromosom 12 (miš)[2]
Hromosom 12 (miš)
Genomska lokacija za VASH1
Genomska lokacija za VASH1
Bend12|12 D2Početak86,725,474 bp[2]
Kraj86,738,865 bp[2]
Obrazac RNK ekspresije
Više referentnih podataka o ekspresiji
Ontologija gena
Molekularna funkcija GO:0001948, GO:0016582 vezivanje za proteine
actin binding
metallocarboxypeptidase activity
carboxypeptidase activity
GO:0070122 peptidase activity
hydrolase activity
Ćelijska komponenta citoplazma
extracellular region
apical part of cell
Endoplazmatski retikulum
Vanćelijsko
Biološki proces negative regulation of angiogenesis
regulation of cellular senescence
ćelijski ciklus
negative regulation of lymphangiogenesis
response to wounding
regulation of angiogenesis
negative regulation of blood vessel endothelial cell migration
Angiogeneza
negative regulation of endothelial cell migration
negative regulation of endothelial cell proliferation
placenta blood vessel development
labyrinthine layer blood vessel development
Proteoliza
Izvori:Amigo / QuickGO
Ortolozi
VrsteČovjekMiš
Entrez
Ensembl
UniProt
RefSeq (mRNK)

NM_014909

NM_177354

RefSeq (bjelančevina)

NP_055724

NP_796328

Lokacija (UCSC)Chr 14: 76.76 – 76.78 MbChr 12: 86.73 – 86.74 Mb
PubMed pretraga[3][4]
Wikipodaci
Pogledaj/uredi – čovjekPogledaj/uredi – miš

Gross (2018) mapirao je gen VASH1 u hromosomu 14, sekvenca 14q24.3, na osnovu poravnavanja sekvence VASH1 (GenBank BC009031) sa genomskom sekvencom (GRCh38).[6] VASH1 je inhibitor angiogeneze koji proizvode i izlučuju vaskularne endotelne ćelije (EC), nakon stimulacije VEGF-om (VEGFA) i FGF2 (Suzuki et al., 2010

Aminokiselinska sekvenca

uredi

Dužina polipeptidnog lanca je 365 aminokiselina, a molekulska težina 40.957 Da.[7]

1020304050
MPGGKKVAGGGSSGATPTSAAATAPSGVRRLETSEGTSAQRDEEPEEEGE
EDLRDGGVPFFVNRGGLPVDEATWERMWKHVAKIHPDGEKVAQRIRGATD
LPKIPIPSVPTFQPSTPVPERLEAVQRYIRELQYNHTGTQFFEIKKSRPL
TGLMDLAKEMTKEALPIKCLEAVILGIYLTNSMPTLERFPISFKTYFSGN
YFRHIVLGVNFAGRYGALGMSRREDLMYKPPAFRTLSELVLDFEAAYGRC
WHVLKKVKLGQSVSHDPHSVEQIEWKHSVLDVERLGRDDFRKELERHARD
MRLKIGKGTGPPSPTKDRKKDVSSPQRAQSSPHRRNSRSERRPSGDKKTS
EPKAMPDLNGYQIRV
Simboli

Kloniranje i ekspresija

uredi

Sekvenciranjem klonova dobijenih iz biblioteke cDNK frakcionisanog fetusnog mozga, Kikuno et al. (1999) klonirali su VASH1, koji su nazvali KIAA1036. Izvedeni protein sadrži 365 aminokiselina. RT-PCR ELISA testom otkrili je srednju ekspresiju u srcu, mozgu, plućima, jetri, bubrezima, jajnicima i leđnoj moždini odraslih osoba, kao i u mozgu fetusa. Niža ekspresija otkrivena je u skeletnim mišićima, testisima, gušterači i fetusnoj jetri, a u slezeni otkrivena je mala ili nikakva ekspresija. Sve ispitane regije mozga odraslih osoba pokazale su nisku do umjerenu ekspresiju.[8]

Analizom mikro-nizova, Watanabe et al (2004) otkrili su da je gen KIAA1036 reguliran u EC -ima pomoću VEGF -a, te su preimenovali ga u vazohibin. Izvedeni vazohibinski protein sadrži skupinu osnovnih aminokiselina na C-kraju i nema klasičnu signalnu sekvencu sekrecije. Northern blot analiza otkrila je istaknutu ekspresiju u mozgu i posteljici, te nižu ekspresiju u srcu i bubrezima. Ekspresija vazohibina bila je snažna između embrionskih od 6 do 12 sedmica u srcu, mozgu, bubrezima, plućima, skeletnim mišićima i cijelom embrionu. Imunohistohemijskom analizom otkriven je vazohibin u endotelnom sloju posteljice i mozga. Western blot analiza otkrila je vazohibin prividne molekulske mase 42 kD u netaknutim EC-ima pupčane vene i 30 kD u mediju, što ukazuje na proteolitsku obradu tokom sekrecije.[9]

Funkcija gena

uredi

Nakon ekspresije u ćelijama insekata, Watanabe et al (2004) otkrili su da rekombinantni vazohibin inhibira migraciju, proliferaciju i stvaranje mreže putem endoplazmatskog retikuluma (EC), kao i angiogenezu in vivo. Inhibitorni učinak bio je selektivan na EC, budući da protein nije uticao na migraciju ćelija glatkih mišića ili fibroblasta. Uklanjanjem ekspresije vazohibina u EC-u, vraćen im je odgovor na veće koncentracije VEGF -a. Ekspresija vazohibina bila je selektivna na EC, a hipoksija ili TNFA poništile su njenu inducibilnu ekspresiju. Transfekcija Lewisovih ćelija karcinoma pluća s genom vazohibina nije utjecala na proliferaciju ćelije raka in vitro, ali je inhibirala rast tumora i angiogenezu tumora u miševa in vivo. Zaključili su da je vazohibin regulator negativne povratne sprege angiogeneze izveden iz endotela.

2-hibridnim skriningom biblioteke cDNK ljudske posteljice sa ljudskim VASH1 u punoj dužini kao sondom, Suzuki et al (2010) identificirali su SVBP kao VASH1 interaktor. Koristeći rekombinantne ljudske proteine, otkrili su da je SVBP snažno u interakciji s VASH1 i VASH2. Analiza koimunoprecipitacije pokazala je interakciju SVBP-a sa unutarćelijskim i vanćelijskim VASH1 pune dužine, kao i sa svim proteolitski obrađenim oblicima VASH1. SVBP je pojačao lučenje kotransficiranih VASH1 i VASH2 iz MS1 mišjih EC-ova i zaštitio VASH1 od sveprisutne i proteasomske degradacije. Smanjivanje SVBP-a značajno je poremetilo lučenje VASH1. Kondicionirani medij koji sadrži SVBP inhibirao je VEGF-inducibilnu migraciju ljudskih derminih mikrovaskularnih EC. Zaključili su da SVBP stupa u interakciju s VASH1 i VASH2 i sudjeluje u njihovim antiangiogenim aktivnostima.[10]

Aillaud et al (2017) koristili su hemijsku proteomiku s snažnim ireverzibilnim inhibitorom, kako bi pokazali da je glavna moždana tirozin-karboksipeptidaza (TCP) kompleks VASH1 sa SVBP. VASH1 i njegov homolog VASH2, u kompleksu sa SVBP, pokazali su snažnu i specifičnu aktivnost tirozin/ fenilalanin-karboksipeptidaze na mikrotubulama. Razaranje vazohibina ili dodavanja SVBP-a i/ili inhibitora u kultiviranim neuronima smanjilo je nivoe detiroziranog alfa-tubulina i uzrokovalo ozbiljne defekte diferencijacije. Nadalje, razlaganje vazohibina poremetilo je migraciju neurona u razvoju mišjeg neokorteksa. Tako su zaključili su da kompleksi vazohibina/ SVBP predstavljaju dugo tražene enzime TCP.[11]

Nieuwenhuis et al (2017) primijenili su genetički skrinink u haploidnim ljudskim ćelijama, kako bi pronašli regulatore detirozinacije tubulina. Identificirali su SVBP, peptid koji regulira brojnost vazohibina VASH1 i VASH2. Vazohibini, ali ne samo SVBP, povećali su detirozinaciju alfa-tubulina, a prečišćeni vazohibini uklonili su C-terminalni tirozin alfa-tubulina. Otkrili su da vazohibini imaju ulogu ovisnu o tipu ćelija u detirozinaciji, iako ćelije također sadrže dodatnu detirozirajuću aktivnost. Zaključili su da vazohibini, do sada proučavani kao regulatori izlučene angiogeneze, predstavljaju dugo traženu kariku koja nedostaje u ciklusu tirozinacije tubulina.[12]

Reference

uredi
  1. ^ a b c GRCh38: Ensembl release 89: ENSG00000071246 - Ensembl, maj 2017
  2. ^ a b c GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000021256 - Ensembl, maj 2017
  3. ^ "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  4. ^ "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  5. ^ "Entrez Gene: VASH1 vasohibin 1".
  6. ^ Gross, M. B. Personal Communication. Baltimore, Md. 1/26/2018.
  7. ^ "UniProt, Q7L8A9". Pristupljeno 11. 9. 2017.
  8. ^ Kikuno, R., Nagase, T., Ishikawa, K., Hirosawa, M., Miyajima, N., Tanaka, A., Kotani, H., Nomura, N., Ohara, O. Prediction of the coding sequences of unidentified human genes. XIV. The complete sequences of 100 new cDNA clones from brain which code for large proteins in vitro. DNA Res. 6: 197-205, 1999. PubMed: 10470851
  9. ^ Watanabe, K., Hasegawa, Y., Yamashita, H., Shimizu, K., Ding, Y., Abe, M., Ohta, H., Imagawa, K., Hojo, K., Maki, H., Sonoda, H., Sato, Y. Vasohibin as an endothelium-derived negative feedback regulator of angiogenesis. J. Clin. Invest. 114: 898-907, 2004. PubMed: 15467828
  10. ^ Suzuki, Y., Kobayashi, M., Miyashita, H., Ohta, H., Sonoda, H., Sato, Y. Isolation of a small vasohibin-binding protein (SVBP) and its role in vasohibin secretion. J. Cell Sci. 123: 3094-3101, 2010. PubMed: 20736312
  11. ^ Aillaud, C., Bosc, C., Peris, L., Bosson, A., Heemeryck, P., Van Dijk, J., Le Friec, J., Boulan, B., Vossier, F., Sanman, L. E., Syed, S., Amara, N., and 10 others. Vasohibins/SVBP are tubulin carboxypeptidases (TCPs) that regulate neuron differentiation. Science 358: 1448-1453, 2017. PubMed: 29146868
  12. ^ Nieuwenhuis, J., Adamopoulos, A., Bleijerveld, O. B., Mazouzi, A., Stickel, E., Celie, P., Altelaar, M., Knipscheer, P., Perrakis, A., Blomen, V. A., Brummelkamp, T. R. Vasohibins encode tubulin detyrosinating activity. Science 358: 1453-1456, 2017. PubMed: 29146869

Dopunska literatura

uredi