Транссексуальнасць
Транссексуалізм | |
---|---|
МКХ-10 | F64.0 |
МКХ-9 | 302.5 |
МКБ-9-КМ | 302.50[1] |
MeSH | D014189 |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Транссексуальнасць (транссексуалізм) — медыцынскі тэрмін, які пазначае стан неадпаведнасці паміж анатамічным полам індывіда і яго гендарнай ідэнтычнасцю (псіхічным полам).
Такі стан неадпаведнасці спараджае ў індывіда цяжкі псіхічны дыскамфорт, званы гендарнай дысфарыяй, які суправаджаецца дэпрэсіяй, якая можа прывесці да самагубства. Павышаная частата вялікіх дэпрэсій і самагубстваў у транссексуалаў, якія не падвяргаліся гарманальна-хірургічнаму лячэнню, як у параўнанні з тымі, што падвяргаліся яму, так і з агульнай папуляцыяй пацвярджаецца шматлікімі даследаваннямі[2].
У апошнія дзесяцігоддзі накопліваецца ўсё больш даных пра тое, што будова некаторых участкаў мозгу транссексуалаў адрозніваецца ад будовы адпаведных участкаў мозгу звычайных мужчын і жанчын і блізка (хоць і не ідэнтычна) да будовы гэтых участкаў у людзей процілеглага анатамічнага полу. Існуе здагадка, што феномен транссексуальнасці звязаны менавіта з гэтым. [3]
Па меркаванні шэрагу аўтараў, транссексуальнасць звязана не з біялагічнымі, а з сацыяльнымі прычынамі[4]. З іх пункта гледжання транссексуальнасць з'яўляецца следствам таго, што грамадства цвёрда злучае біялагічны пол з сацыяльнымі гендарнымі ролямі. З прычыны гэтага адмаўленне традыцыйных гендарных роляў можа суправаджацца адчуваннем прыналежнасці да іншага біялагічнага полу. Аднак, біялагічная тэорыя пра тоеснасць транссексуальнасці прызнаецца большасцю даследчыкаў.
Транссексуальнасць не звязана напроста з сексуальнай арыентацыяй: транссексуал можа быць гетэрасексуальным, гомасексуальным ці бісексуаленым адносна псіхічнага полу.[5]
Жыццё транссексуалаў з дзіцячага ўзросту — гэта барацьба за права дамагчыся гармоніі паміж уласнай палавой самасвядомасцю і ўспрыманнем іх атачэннем, за сваё «Я», за права змяніць пол.[6] Немагчымасць змяніць жыццёвую сітуацыю і складанасці сацыяльнай адаптацыі могуць прыводзіць да спроб суіцыду[7][8]
Лячэнне
[правіць | правіць зыходнік]Транссексуальнасць з'яўляецца адным з відаў псіхічных і паводзінскіх расстройстваў асобы (код МКБ-10 F64.0). Гэта расстройства можа быць дыягнаставана, калі ідэнтыфікацыя асобы з іншым полам з'яўляецца стойкай (назіраецца мінімум на працягу 2 гадоў) і не з'яўляецца праявай псіхатычнага расстройства (напрыклад, шызафрэніі) ці генетычных анамалій[9].
Па меркаванні большасці заходніх спецыялістаў, адзіным дзейсным, на сённяшні дзень, метадам лячэння транссексуальнасці, які дае больш ці менш здавальняючыя вынікі, з'яўляецца хірургічная і гарманальная карэкцыя полу ў адпаведнасці з гендарнай самаідэнтыфікацыяй, уключаючы замену дакументаў і сацыялізацыю ў новай гендарнай ролі[10].
Гл. таксама
[правіць | правіць зыходнік]- Транссексуалка
- Транссексуал
- Карэкцыя полу
- Гармонатэрапія транссексуальнасці
- Трансгендарнасць
- Асексуальнасць
- Бісексуальнасць
- Сексуальная ідэнтычнасць
- Джак’якарцкія прынцыпы
- Трансфобія
- Сексуальнасць чалавека
- Марфалагічная свабода
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ Disease Ontology — 2016. Праверана 15 мая 2019.
- ↑ The aging gender dysphoria (transsexual) patient
- ↑ Male-to-female transsexuals have female neuron numbers in a limbic nucleus
- ↑ Сандра Бем. Лінзы гендара, 1993
- ↑ Transsexual subtypes: clinical and theoretical significance
- ↑ Г.С Васильченко и др. Нарушения психосексуального развития Архівавана 26 мая 2008.
- ↑ www.aids.ru: Center for AIDS Prevention Studies at the University of California San Franciso (пераклад)
- ↑ Немагчымасць псіхасацыяльнай адаптацыі і высокая суіцыданебяспека таксама з'яўляецца паказаннем для змянення полу. Мінздар Расіі: Мадэлі дыягностыкі і лячэння псіхічных і паводзінскіх расстройстваў Архівавана 2 лістапада 2013.
- ↑ Дерягин Г. Б. Криминальная сексология. Курс лекций для юридических факультетов. М., 2008. С. 84. ISBN 978-5-93004-274-0.
- ↑ The transsexualism syndrome: clinical aspects and therapeutic prospects
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Семяненя І. М. Транссексуалі́зм // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 511. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).