Джон Бэл (хірург)
Джон Бэл | |
---|---|
Дата нараджэння | 12 мая 1763[1] |
Месца нараджэння | |
Дата смерці | 15 красавіка 1820[2] (56 гадоў) |
Месца смерці | |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Бацька | William Bell[d] |
Род дзейнасці | хірург, анатам |
Альма-матар | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Джон Бэл (12 мая 1763 — 15 красавіка 1820) — шатландскі анатам і хірург.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]Бэл нарадзіўся ў Эдынбургу, Шатландыя; быў старэйшым братам Чарлза Бэла. Пасля заканчэння прафесійнай адукацыі ў Эдынбургу, ён з 1790 года працягваў дзейнасць у анатамічным лекцыйным тэатры, дзе, нягледзячы на значную апазіцыю, якая часткова тлумачыцца некансерватыўным характарам яго вучэння, ён прыцягваў вялікую аўдыторыю на сваіх лекцыях, на якіх некаторы час яго памочнікам быў малодшы брат Чарлз. З 1793 па 1795 г. ён апублікаваў «Развагі аб прыродзе і лячэнні ран» (англ.: Discourses on the Nature and Cure of Wounds). Разам з П’ерам Жазефам Дэзо і Джонам Хантэрам ён лічыцца заснавальнікам сучаснай хірургіі сасудзістай сістэмы.
Чалавек спагады, Бэл нажыў шмат ворагаў, таму што адкрыта казаў аб непатрэбнасці болю і пакут з боку некампетэнтных хірургаў, якія практыкуюць у Шатландыі. У 1800 годзе ён уцягнуўся ў прыкрую спрэчку з Джэймсам Грэгары (1753—1821), прафесарам медыцыны ў Эдынбургу. Грэгары ў 1800 годзе выступіў супраць сістэмы, па якой стыпендыяты Каралеўскага каледжа хірургаў у Эдынбургу па чарзе дзейнічалі ў якасці хірургаў ў Каралеўскім лазарэце, у выніку чаго малодшыя хлопцы былі выключаныя. Бэл, які быў сярод першых, склаў адказ для малодшых членаў (1800), а праз дзесяць гадоў апублікаваў «Зборнік лістоў аб прафесійным характары і манерах», у якім звярнуўся да Грэгары. Пасля яго выключэння з лазарэта, ён перастаў чытаць лекцыі і прысвяціў сябе вывучэнню і практыцы.
Бэл быў таксама таленавітым мастаком, і быў адным з нямногіх медыкаў, каб праілюстраваць сваю працу. У 1816 годзе ён быў паранены пры падзенні з каня і ў наступным годзе адправіўся ў Італію паправіць сваё здароўе. Ён памёр у Рыме 15 красавіка 1820 года і пахаваны на Пратэстанцкіх могілках ў Рыме, побач з магілай паэта Джона Кітса.
Яго працы ўключаюць «Прынцыпы хірургіі» (1801), «Анатомію чалавечага цела», якая вытрымала некалькі выданняў і была перакладзеная на нямецкую, і «Заўвагі пра Італію», апублікаваны яго ўдавой у 1825 годзе.
Зноскі
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Bettany, George Thomas (1885). «Bell, John (1763—1820)». In Stephen, Leslie. Dictionary of National Biography. 4. London: Smith, Elder & Co.
- Baston, K. Grudzien. «Bell, John (1763—1820)». Oxford Dictionary of National Biography (online ed.). Oxford University Press. doi:10.1093/ref:odnb/2013
- Chambers, Robert & Thomson, Thomas Napier (1857). Bell, John. A biographical dictionary of eminent Scotsmen. 1. Glasgow: Blackie and son. pp. 204–07.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- John Bell engravings — Anatomia 1522—1867 digital collection, Thomas Fisher Rare Book Library, University of Toronto