Аміяк
Выгляд
Аміяк | |
Агульныя | |
---|---|
Хім. формула | NH3 |
Фізічныя ўласцівасці | |
Стан (ст. ум.) | газ |
Адн. малек. маса | 17.0306 а. а. м. |
Малярная маса | 17.0306 г/моль |
Шчыльнасць | 0.0007723 (з.у.) |
Тэрмічныя ўласцівасці | |
Тэмпература плаўлення | -77.73 °C |
Тэмпература кіпення | -33.34 °C |
Крытычны пункт | 132.25 °C |
Энтальпія ўтварэння (ст. ум.) | -45.94 кДж/моль |
Хімічныя ўласцівасці | |
pKa | 9.21 |
Растваральнасць у вадзе | 89.9 (пры 0°C) |
Класіфікацыя | |
Рэг. нумар CAS | [ | ]
PubChem | |
Рэг. нумар EINECS | 231-635-3 |
SMILES | |
RTECS | BO0875000 |
ChemSpider |
Аміяк, NH3, нітрыд вадароду — прасцейшае[1] хімічнае злучэнне азоту з вадародам.
Пры нармальных умовах бескаляровы газ з рэзкім характэрным пахам (пах нашатырнага спірту), амаль удвая лягчэй за паветра, вельмі атрутны. Растваральнасць NH3 у вадзе надзвычай вялікая — каля 1200 аб'ёмаў (пры 0 °C) або 700 аб'ёмаў (пры 20 °C) у аб'ёме вады. Малекула аміяку мае форму трыганальнай піраміды з атамам азоту ў вяршыні.
Выкарыстанне
[правіць | правіць зыходнік]Аміяк выкарыстоўваецца ў вытворчасці азотнай кіслаты, соды, мачавіны, сінільнай кіслаты, мінеральных угнаенняў і інш.
У халадзільнай тэхніцы носіць назву R717, дзе R — Refrigerant (холадагент), 7 — тып холадагенту (неарганічнае злучэнне), 17 — малекулярная маса.
Зноскі
- ↑ Бельский В. К. Аммиак Архівавана 15 жніўня 2014. // Вялікая савецкая энцыклапедыя (руск.)
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 1996. — Т. 1. — С. 319. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0036-6 (т.1).
- Химический словарь школьника / Б. Н. Кочергин, Л. Я. Горностаева, В. М. Макаревский, О. С. Аранская. — Мн.: Народная асвета, 1990. — 255 с. — 75 000 экз. — ISBN 5-341-00127-3. (руск.)
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- Аммиак // ХиМиК.ру (руск.)
- Бельский В. К. Аммиак Архівавана 15 жніўня 2014. // Вялікая савецкая энцыклапедыя (руск.)
- Аммиак // Энцыклапедыя Кругасвет (руск.)