Пальная зброя

Пальная зброя^[1] — зброя, у якой для выкіданьня снарада (кулі) са ствальнога каналу выкарыстоўваецца сіла ціску газаў, якія ўтвараюцца пры згараньні выбуховага рэчыва (звычайна пораху).

Клясыфікацыя

Пальная зброя звычайна клясыфікуецца па наступных характарыстыках:

Па мэтавым прызначэньні

вінтоўкі (стрэльбы, карабіны) — даўгаствольная пальная зброя, прызначаная для ўзбраеньня пяхоты, для вядзеньня агнявога бою, а гэтак жа для дзеяньняў у рукапашным баю (багнэтам і прыкладам), або выкарыстаньня ў паляваньні;
аўтаматы (штурмавыя вінтоўкі, аўтаматычныя карабіны) — аўтаматычная пальная зброя, пад прамежкавы патрон (калібр большы за пісталетны, але меншы за вінтовачны);
Пісталеты-кулямёты — аўтаматычная пальная зброя, у якой у якасьці боепрыпасу выкарыстоўваецца пісталетны патрон. Часта, хібна, пісталеты-кулямёты завуць аўтаматамі;

Кулямёты — пальная зброя, адрозная высокай шчыльнасьцю агню, вялікім аб’ёмам падрыхтаваных боепрыпасаў і магчымасьцю весьці доўгі аўтаматычны агонь. Ствалы кулямётаў, як правіла, маюць сродкі астуджэньня (паветраныя або вадзянікі радыятары)
Пісталеты — караткастволавая пальная зброя, прызначаная для стральбы на кароткіх дыстанцыях (часьцей за ўсё 25—50 м,)
Гранатамёты — самыя буйнакалібэрныя прадстаўнікі пальнай зброі. Прызначэньне гранатамёта — стральба гранатамі.
Рэвальвэры — кароткастволавая пальная зброя, прызначаная для стральбы на кароткіх дыстанцыях. Адметнай канструктыўнай асаблівасьцю рэвальвэраў, якая адрозьнівае іх ад пісталетаў, зьяўляецца барабанны спосаб падачы патронаў. Часта ва ўжытку рэвальвэры клясыфікуюцца як пісталеты.
Атыповая зброя — самаробная пальная зброя (абрэзы, самапалы, самаробныя пісталеты і рэвальвэры і іншыя пальныя прылады).

Па калібры:

Буйнакалібернаая:

для наразной зброі — 9 мм і больш;
для гладкаствольнай зброі — 12 калібр і больш (8, 4).

Сярэднекаліберная:

для наразной зброі — 6,5—9 мм;
для гладкаствольнай зброі — 16 і 20 калібры.

Малакаліберная:

для наразной зброі — меней за 6,5 мм;
для гладкаствольнай зброі — 24 калібр і менш (28, 32).

Састаўныя часткі пальнай зброі

Састаўныя часткі, якія выкарыстоўваюцца ў той ці іншай пальнай зброі:

Набойнік (магазын)
Затвор — прызначаны для дасыланьня патрона ў патроньнік, і для экстракцыі стрэлянай гільзы
Курок
Ствол — прызначаны для наданьня кулі пачатковай хуткасьці палёту і хуткасьці вярчэньня за кошт энэргіі парахавых газаў
Прыклад
Цаўё
Газаадводная трубка — прызначана для адводу часткі парахавых газаў з канала ствала. Выкарыстоўваецца ў асноўным у аўтаматах
Зваротная спружына — прызначана для вяртаньня затворнай рамы ў зыходнае палажэньне пасьля стрэлу
Баёк
Ударнік
Дульны тормаз — прымяняецца для памяньшэньня аддачы

Састаўныя часткі, якія выкарыстоўваюцца для прыцэльваньня:

Беларусь

На 3 чэрвеня 2016 г. 109 тыс. грамадзянаў Беларусі (1,2% насельніцтва Беларусі) мелі звыш 130 тыс. адзінак улічанай зброі, зь іх каля 110 тыс. (85%) адзінак паляўнічай гладкаствольнай зброі, звыш 10 тыс. газавых пісталетаў, каля 2 тыс. спартовых пісталетаў^[2].

Крыніцы

^ Агнястрэльная зброя Гл. пальная зброя(недаступная спасылка) // Слоўнік беларускай мовы (клясычны правапіс) / Уклад. калектыў супрацоўнікаў выдавецтва «Наша Ніва». — Наша Ніва, 2001.
^ Амаль 110 тыс. грамадзян легальна маюць зброю ў Беларусі // Беларускае тэлеграфнае агенцтва, 3 чэрвеня 2016 г. Архіўная копія ад 3 чэрвеня 2016 г. Праверана 5 чэрвеня 2016 г.

Вонкавыя спасылкі

Клясыфікацыя пальнай зброі (рас.)

[1] Агнястрэльная зброя Гл. пальная зброя(недаступная спасылка) // Слоўнік беларускай мовы (клясычны правапіс) / Уклад. калектыў супрацоўнікаў выдавецтва «Наша Ніва». — Наша Ніва, 2001.

[2] Амаль 110 тыс. грамадзян легальна маюць зброю ў Беларусі // Беларускае тэлеграфнае агенцтва, 3 чэрвеня 2016 г. Архіўная копія ад 3 чэрвеня 2016 г. Праверана 5 чэрвеня 2016 г.

[1]

[2]