Клімэнт IX: розьніца паміж вэрсіямі

Дапамога

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

← Папярэдняя зьмена Наступная зьмена →

Зьмест выдалены Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразьметка

Лінейны

Вэрсія ад 21:01, 20 верасьня 2015

Клімэнт IX (па-лацінску: Clemens PP. IX) (у свеце Джуліё Расьпільёзі, па-італьянску: Guilio Rospigliosi; 28 студзеня 1600 — 9 сьнежня 1669) — папа рымскі з 20 чэрвеня 1667 да 9 сьнежня 1669.

Джуліё Расьпільёзі нарадзіўся 28 студзеня 1600 у Пістоі. Вывучаў філязофію і тэалёгію ў Пізанскім унівэрсытэце. У 1644 быў нунцыем у Гішпаніі. У 1657 прызначаны кардыналам. Кіраваў створанай у часы Урбана VIII Кангрэгацыяй па справах дзяржавы. Гэта была пасада, якая адпавядае цяперашняму статс-сакратару. Пад націскам Францыі канклаў абраў Расьпільёзі папам. Яго непатызм быў умераным. Сваякі папы не ўдзельнічалі ў справах кіраваньня царквой і папскай дзяржавай. Аднак у далейшым ня столькі папа, колькі рымская курыя кіравала царквой і яе палітыкай. Вызначалі гэтую палітыку галоўным чынам прадстаўнікі італьянскіх арыстакратычных родаў, якія сваёй кар’ерай былі абавязаныя непатызму папярэднікаў папы. Клімэнт IX быў гарачым аматарам опэрнай музыкі, складаў лібрэта (у прыватнасьці, для опэры Стэфана Ландзі «Сьвяты Аляксій», 1634), спрыяў пабудове музычнага тэатра на месцы старой гарадзкой турмы. Перад самой сьмерцю папа даведаўся пра страты ім Кандзі (цяпер Іракліён) — апошняга хрысьціянскага бастыёна на занятымі туркамі Крыце. Папскі флёт, пасланы туды пад камандаваньнем непота Вінчэнца Расьпільёзі, пацярпеў паразу (6 верасьня 1669).

Крыніцы

Вонкавыя спасылкі

Клімэнт IX — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Шаблён:Накід:Рэлігія

п а р Папы рымскія
I—IV стагодзьдзі	Пётар Лін Анаклет Клімэнт I Эварыст Аляксандар I Сыкст I Тэлесфор Гігін Піюс I Аніцэт Сатэрыюс Алеўтэр Віктар I Зэфірын Калікст I Урбан I Пантыян Антэр Фабіян Карнэліюс Люцыюс I Стэфан I Сыкст II Дыянісіюс Фэлікс I Эўтыхіян Кай Марцэлін Марцэл I Эўсэбіюш Мільтыяд Сыльвэстар I Марк Юліюс I Лібэрыюс Дамас I Сырыцыюс Анастасіюс I	Сымбаль папаў рымскіх
V—VIII стагодзьдзі	Інакенцыюс I Зосім Баніфацыюс I Цэлестын I Сыкст III Леў I Гілярыюс Сымпліцыюс Фэлікс III Гелясіюс I Анастасіюс II Сымах Гармізд Ян I Фэлікс IV Баніфацыюс II Ян II Агапіт I Сыльвэрыюс Вігіліюс Пэлягіюс I Ян III Бэнэдыкт I Пэлягіюс II Грыгорыюс I Сабініян Баніфацыюс III Баніфацыюс IV Адэадат I Баніфацыюс V Ганорыюс I Сэвэрын Ян IV Тэадор I Мартын I Эўгеніюш I Віталіян Адэадат II Дон Агата Леў II Бэнэдыкт II Ян V Конан Сэргіюш I Ян VI Ян VII Сызыніюс Канстантын I Грыгорыюс II Грыгорыюс III Захар Стэфан Стэфан II Павал I Стэфан III Адрыян I Леў III
IX—XII стагодзьдзі	Стэфан IV Пасхал I Эўгеніюш II Валянцін Грыгорыюс IV Сэргіюш II Леў IV Бэнэдыкт III Мікалай I Адрыян II Ян VIII Марын I Адрыян III Стэфан V Фармоз Баніфацыюс VI Стэфан VI Раман Тэадор II Ян IX Бэнэдыкт IV Леў V Сэргіюш III Анастасіюс III Ляндон Ян X Леў VI Стэфан VII Ян XI Леў VII Стэфан VIII Марын II Агапэт II Ян XII Леў VIII Бэнэдыкт V Ян XIII Бэнэдыкт VI Бэнэдыкт VII Ян XIV Ян XV Грыгорыюс V Сыльвэстар II Ян XVII Ян XVIII Сэргіюш IV Бэнэдыкт VIII Ян XIX Бэнэдыкт IX Сыльвэстар III Бэнэдыкт IX Грыгорыюс VI Клімэнт II Бэнэдыкт IX Дамас II Леў IX Віктар II Стэфан IX Мікалай II Аляксандар II Грыгорыюс VII Віктар III Урбан II Пасхал II Гелясіюс II Калікст II Ганорыюс II Інакенцыюс II Цэлестын II Люцыюс II Эўгеніюш III Анастасіюс IV Адрыян IV Аляксандар III Люцыюс III Урбан III Грыгорыюс VIII Клімэнт III Цэлестын III Інакенцыюс III
XIII—XVI стагодзьдзі	Ганорыюс III Грыгорыюс IX Цэлестын IV Інакенцыюс IV Аляксандар IV Урбан IV Клімэнт IV Грыгорыюс Х Інакенцыюс V Адрыян V Ян XXI Мікалай III Мартын IV Ганорыюс IV Мікалай IV Цэлестын V Баніфацыюс VIII Бэнэдыкт XI Клімэнт V Ян XXII Бэнэдыкт XII Клімэнт VI Інакенцыюс VI Урбан V Грыгорыюс XI Урбан VI Баніфацыюс IX Інакенцыюс VII Грыгорыюс XII Мартын V Эўгеніюш IV Мікалай V Калікст III Піюс II Павал II Сыкст IV Інакенцыюс VIII Аляксандар VI Піюс III Юліюс II Леў X Адрыян VI Клімэнт VII Павал III Юліюс III Марцэл II Павал IV Піюс IV Піюс V Грыгорыюс XIII Сыкст V Урбан VII Грыгорыюс XIV Інакенцыюс IX Клімэнт VIII
з XVII стагодзьдзя	Леў XI Павал V Грыгорыюс XV Урбан VIII Інакенцыюс X Аляксандар VII Клімэнт IX Клімэнт X Інакенцыюс XI Аляксандар VIII Інакенцыюс XII Клімэнт XI Інакенцыюс XIII Бэнэдыкт XIII Клімэнт XII Бэнэдыкт XIV Клімэнт XIII Клімэнт XIV Піюс VI Піюс VII Леў XII Піюс VIII Грыгорыюс XVI Піюс IX Леў XIII Піюс X Бэнэдыкт XV Піюс XI Піюс XII Ян XXIII Павал VI Ян Павал I Ян Павал II Бэнэдыкт XVI Францішак

Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Клімэнт_IX&oldid=1813375»

Катэгорыя:

Рымскія папы

@@ Радок 2: / Радок 2: @@
 '''Клімэнт IX''' ({{мова-la|Clemens PP. IX}}) (у свеце '''Джуліё Расьпільёзі''', {{мова-it|Guilio Rospigliosi}}; [[28 студзеня]] [[1600]] — [[9 сьнежня]] [[1669]]) — [[папа рымскі]] з 20 чэрвеня 1667 да 9 сьнежня 1669.
-Джуліё Расьпільёзі нарадзіўся 28 студзеня 1600 у Пістоі. Вывучаў [[філязофія|філязофію]] і тэалёгію ў Пізанскім унівэрсытэце. У 1644 быў нунцыем у Гішпаніі. У 1657 прызначаны кардыналам. Кіраваў створанай у часы Урбана VIII Кангрэгацыяй па справах дзяржавы. Гэта была пасада, якая адпавядае цяперашняму статс-сакратару. Пад націскам [[Францыя|Францыі]] канклаў абраў Расьпільёзі папам. Яго непатызм быў умераным. Сваякі папы не ўдзельнічалі ў справах кіраваньня царквой і папскай дзяржавай. Аднак у далейшым ня столькі папа, колькі рымская курыя кіравала царквой і яе палітыкай. Вызначалі гэтую палітыку галоўным чынам прадстаўнікі італьянскіх арыстакратычных родаў, якія сваёй кар’ерай былі абавязаныя непатызму папярэднікаў папы. Клімэнт IX быў гарачым аматарам опэрнай музыкі, складаў лібрэта (у прыватнасьці, для опэры Стэфана Ландзі «Сьвяты Аляксій», 1634), спрыяў пабудове музычнага тэатра на месцы старой гарадзкой [[турма|турмы]]. Перад самой сьмерцю папа даведаўся пра страты ім Кандзі (цяпер Іракліён) — апошняга хрысьціянскага бастыёна на занятымі туркамі Крыце. Папскі флёт, пасланы туды пад камандаваньнем непота Вінчэнца Расьпільёзі, пацярпеў паразу (6 верасьня 1669).
+Джуліё Расьпільёзі нарадзіўся 28 студзеня 1600 у Пістоі. Вывучаў [[філязофія|філязофію]] і тэалёгію ў Пізанскім унівэрсытэце. У 1644 быў нунцыем у Гішпаніі. У 1657 прызначаны кардыналам. Кіраваў створанай у часы Урбана VIII Кангрэгацыяй па справах дзяржавы. Гэта была пасада, якая адпавядае цяперашняму статс-сакратару. Пад націскам [[Францыя|Францыі]] канклаў абраў Расьпільёзі папам. Яго непатызм быў умераным. [[Сваякі]] папы не ўдзельнічалі ў справах кіраваньня царквой і папскай дзяржавай. Аднак у далейшым ня столькі папа, колькі рымская курыя кіравала царквой і яе палітыкай. Вызначалі гэтую палітыку галоўным чынам прадстаўнікі італьянскіх арыстакратычных родаў, якія сваёй кар’ерай былі абавязаныя непатызму папярэднікаў папы. Клімэнт IX быў гарачым аматарам опэрнай музыкі, складаў лібрэта (у прыватнасьці, для опэры Стэфана Ландзі «Сьвяты Аляксій», 1634), спрыяў пабудове музычнага тэатра на месцы старой гарадзкой [[турма|турмы]]. Перад самой сьмерцю папа даведаўся пра страты ім Кандзі (цяпер Іракліён) — апошняга хрысьціянскага бастыёна на занятымі туркамі Крыце. Папскі флёт, пасланы туды пад камандаваньнем непота Вінчэнца Расьпільёзі, пацярпеў паразу (6 верасьня 1669).
+== Крыніцы ==
-{{Папы рымскія}}
+{{Крыніцы}}
+== Вонкавыя спасылкі ==
 {{Commonscat|Clemens IX}}
+{{Накід:Рэлігія}}
+{{Папы рымскія}}