Saltar al conteníu

Joachim Gauck

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Joachim Gauck
11. Presidente d'Alemaña

18 marzu 2012 - 18 marzu 2017
← Christian Wulff - Frank-Walter Steinmeier →
Eleiciones: eleiciones presidenciales d'Alemaña de 2012
miembru del Bundestag alemán

3 ochobre 1990 - 4 ochobre 1990
Eleiciones: eleiciones federales d'Alemaña de 1987
Federal Commissioner for the Stasi Records (en) Traducir

3 ochobre 1990 - 10 ochobre 2000 - Marianne Birthler →
miembru de la Volskammer

18 marzu 1990 - 2 ochobre 1990
Vida
Nacimientu Rostock[1], 24 de xineru de 1940[2] (84 años)
Nacionalidá Bandera d'Alemaña Alemaña
Bandera d'Alemaña República Democrática Alemana
Llingua materna alemán
Familia
Padre Wilhelm Joachim Gauck
Madre Olga Gauck
Casáu con Gerhild Gauck (1959 – 1991)
Pareyes Daniela Schadt
Helga Hirsch
Fíos/es 4[3]
Estudios
Estudios Universidá de Rostock
Llingües falaes alemán
inglés
Oficiu políticu, pastor, escritor de non ficción, profesor universitariu, periodista, anticomunista (es) Traducir
Llugares de trabayu Bonn
Premios
Creencies
Relixón luteranismu
Partíu políticu Alianza 90 (es) Traducir (de 7 febreru 1990 a ochobre 1990)
Foro Nuevo (es) Traducir (de setiembre 1989 a 7 febreru 1990)
IMDb nm2458206
Cambiar los datos en Wikidata

Joachim Gauck (24 de xineru de 1940, Rostock) ye un pastor protestante y políticu alemán, que foi Presidente de la República Federal d'Alemaña dende 18 de marzu de 2012 hasta 18 de marzu de 2017. Foi activista anticomunista na antigua Alemaña Oriental. Nos últimos díes de la RDA, la Volkskammer encargólu en 1990 la xestión de los Archivos de la Stasi tocantes a persones, siendo confirmáu nesti puestu pol Presidente federal Richard von Weizsäcker y el canciller Helmut Kohl, na Alemaña yá reunificada. Como Comisionado Federal, ganó la reconocencia como un "cazador de miembros de la Stasi", al esponer los crímenes cometíos polos antiguos servicios secretos de la RDA.

En 1995, foi nuevamente investido nes sos funciones pa un segundu mandatu de cinco años. A dicha institución, que cunta con unos 2000 funcionarios, llámase-y corrientemente l'alministración Gauck» (Gauck-Behörde). Xestionó un importante volume d'archivos y entamó l'accesu del públicu, inclusive, ente otros, les mesmes víctimes y los investigadores.

Foi nomáu como'l candidatu del SPD y los Verdes pa presidente d'Alemaña, na eleición de 2010, pero perdió na tercera vuelta ante Christian Wulff, el candidatu de la coalición de gobiernu. La so candidatura recibió una aprobación importante de la población y los medios de comunicación; Der Spiegel describir como "el meyor presidente"[23] y el Bild llamar "el presidente de corazones".[24] Más tarde, dempués de que Christian Wulff dexó'l cargu, Gauck foi escoyíu presidente con 991 de los 1228 votos na Asamblea Federal d'Alemaña nes eleiciones de 2012, como candidatu independiente de consensu de la CDU, el CSU, el FDP, el SPD y los Verdes.

Fíu d'un oficial naval sobreviviente del Gulag,[25][26][27][28] los sos proxenitores fueron miembros del NSDAP. Foi descritu pola canciller alemana Angela Merkel (CDU) como un «verdaderu maestru de la democracia» y un «incansable defensor de la llibertá, la democracia y la xusticia».The Wall Street Journal describir como «el postreru d'una raza: los líderes de los movimientos de protesta detrás de la Cortina de Fierro que pasaron a dirixir a los sos países dempués de 1989». Recibió numberosos premios, incluyendo en 1997 el Premiu Hannah Arendt.

Biografía

[editar | editar la fonte]

Infancia y mocedá n'Alemaña Oriental

[editar | editar la fonte]

Joachim Gauck nació nuna familia de marineros en Rostock, fíu de Joachim Gauck Sr. (nacíu en 1907), y Olga Gauck (nacida Warremann, en 1910). El so padre yera un distinguíu capitán d'un buque y oficial naval, que dempués de la Segunda Guerra Mundial trabayó como inspeutor nuna empresa de construcción naval. Los sos dos proxenitores fueron miembros del Partíu Nazi.[29] Arriendes de la ocupación soviética a la fin de la Segunda Guerra Mundial, los comunistes instalar nel poder no que se convirtió na República Democrática Alemana (Alemaña Oriental). La familia foi víctima de la persecución soviética. Cuando Gauck tenía once años, en 1951, el so padre foi arrestáu poles fuercies d'ocupación soviétiques.[30] Foi condergáu por un tribunal militar soviéticu d'espionaxe por recibir una carta dende Alemaña Occidental y tamién por demagoxa anti-soviética por cuenta de la posesión d'una revista d'Alemaña Occidental sobre asuntos navales, y deportáu a Siberia,[31] onde foi maltratáu de tal manera que se-y consideró evacuáu físicamente dempués d'un añu, acordies col so fíu. Mientres casi trés años, la familia nun supo nada de lo que-y asocediera y si inda taba vivu. Foi lliberáu en 1955, dempués de la visita d'Estáu de Konrad Adenauer a Moscú. Adenauer axustó la lliberación de miles de prisioneros de guerra alemanes y civiles que fueren deportaos.

Graduóse con un bachilleratu del Innerstädtisches Gymnasium en Rostock. Según Joachim Gauck, les sos actividaes polítiques fueron inspiraes pola tarrecible esperiencia del so padre,[32] y declaró crecer nun ambiente "anti-comunista".[33] Yá na escuela nel este d'Alemaña, nun escondió la so posición anticomunista, y negóse rotundamente a xunise al movimientu xuvenil comunista, la Mocedá Llibre Alemana (FDJ). Quería estudiar alemán y ser periodista, pero por cuenta de la so posición contraria al réxime nun se-y dexó faelo. Nel so llugar, optó por estudiar teoloxía y convertise en pastor de la ilesia protestante en Mecklenburg. Declaró que la so intención principal nun yera convertise en pastor, pero los estudios de teoloxía ufiertáron-y una oportunidá d'estudiar filosofía; amás la ilesia foi una de les poques instituciones n'Alemaña del Este onde la ideoloxía comunista nun yera dominante. El so trabayu como pregueru n'Alemaña del Este yera bien difícil por cuenta de la hostilidá del réxime comunista escontra la ilesia, y mientres munchos años tuvo so observación constante y foi acosáu pola Stasi (la policía secreta de la RDA). La Stasi describió a Gauck nel so espediente como un «incorrexible anti-comunista" (unverbesserlicher Antikommunist). Gauck declaró que "a la edá de nueve años, yo yá sabía que'l socialismu yera un sistema inxustu".[24]

Carrera política

[editar | editar la fonte]
Gauck (derecha) como miembru de la Volkskammer en 1990. Al pie de él atópase Peter-Michael Diestel, de la Unión Social Alemana.

Mientres el llamáu Die Wende –la transición económica y política de la RDA y la posterior reunificación alemana–, convertir en miembru de Foru Nuevu, un movimientu d'oposición democráticu, y foi escoyíu como'l so voceru. Tamién participó nes principales manifestaciones contra'l réxime comunista de la RDA. Nes eleiciones llibres del 18 de marzu de 1990, foi escoyíu miembru de la Cámara del Pueblu, en representación d'Alianza 90 onde desempeñó'l so puestu políticu hasta la disolución de la RDA n'ochobre de 1990.

El 2 d'ochobre de 1990, el día antes de la disolución de la República Democrática Alemana, la Cámara del Pueblu escoyer "Representante Especial pa los Espedientes de la Stasi". A otru día, cola disolución de la RDA, foi nomáu "Representante Especial del Gobiernu Federal pa los Documentos de la Stasi" pol presidente Richard von Weizsäcker y el canciller Helmut Kohl. Como tal, yera l'encargáu de los archivos de la Stasi y encargáu d'investigar los posibles delitos cometíos pola Stasi. En 1992, el so cargu se renombró como Comisionado Federal pa los Archivos de la Stasi, sirviendo nesti cargu hasta 2000, cuando foi asocedíu por Marianne Birthler. Gauck foi miembru del Bundestag, el Parllamentu d'Alemaña, ente'l 3 y el 4 d'ochobre de 1990 (a la Cámara del Pueblu en 1990 concedióse-y el derechu de nomar a un ciertu númberu de miembros del Parllamentu como parte del procesu de reunificación), pero dimitió tres el so nomamientu como responsable de la Stasi. Como tal, foi'l miembru de más curtiu desempeñu na hestoria del Bundestag.

Cola en sofitu a Gauck al mandu de la Puerta de Brandeburgu en 2010
Gauck en 2012.

Refugó'l cargu de Presidente de l'Axencia Federal pa la Educación Cívica, al igual que refugó ser nomáu como candidatu al parllamentu pol SPD. Voces dientro de la CSU propunxéronlu como posible candidatu presidencial conservador (frente al candidatu socialdemócrata Johannes Rau) nes eleiciones presidenciales de 1999,[34] y el so nome tamién foi mentáu como posible candidatu de la CDU/CSU y el FDP nos años siguientes. Por casu, el FDP propúnxolu como candidatu presidencial lliberal-conservador en 2004, primero que los líderes de los partíos alcordaren sofitar a Horst Köhler.[35]

Dende 2003, foi presidente de l'asociación Gegen Vergessen - Für Demokratie! ("Contra l'Olvidu - Pola Democracia"), y sirvió nel Conseyu d'Alministración del Observatoriu Européu del Racismu y la Xenofobia mientres el periodu 2001-2004.[36]

Candidatures presidenciales y llegada a la presidencia

[editar | editar la fonte]
Artículos principales: Eleición presidencial d'Alemaña de 2010 y Eleición presidencial d'Alemaña de 2012

Foi primeramente propuestu como candidatu presidencial en 2010, siendo sofitáu pol Partíu Socialdemócrata d'Alemaña y Alianza 90/Los Verdes.[37] Los partíos de gobiernu, CDU, CSU y FDP, quien sofitaben al principal contendente de Gauck, Christian Wulff, indicaron que respetaben gradualmente a Gauck y a la so vida y obra.[38] Entós daquella, Gauck definiérase como un "izquierdista lliberal conservador", anque dempués de la so nominación declaró "nun soi coloráu nin verde, soi Joachim Gauck.[39]

Finalmente, Gauck foi vencíu por Wulff na tercer vuelta, con una diferencia de 494 frente a 625 votos.

En 2012 volvió postular a la presidencia, siendo esta vegada sofitáu por tolos partíos políticos con representación nel Bundestag, sacante Die Linke. El 18 de marzu de 2012, Gauck foi escoyíu presidente d'Alemaña con 991 de los 1.228 votos na Asamblea Federal.[40] Al aceptar la so eleición, asumió la presidencia de momentu.[41] El nuevu presidente tomó'l xuramentu del cargu riquíu pol artículu 56 de la Constitución d'Alemaña el vienres 23 de marzu de 2012 en presencia de los miembros aconceyaos del Bundestag y el Bundesrat.[42][43][44]

En 2017 foi asocedíu por Frank-Walter Steinmeier.

Vida personal

[editar | editar la fonte]

Gauck casóse con Gerhild "Hansi" Gauck (nacida Radtke), la so novia de la infancia a la que conoció a los diez años,[45] pero la pareya tuvo dixebrada dende 1991. Casar en 1959, a los 19 años, a pesar de la oposición del so padre, y tienen cuatro fíos: Christian (nacíu en 1960), Martin (nacíu en 1962), Gesine (nacida en 1966) y Katharina (nacida en 1979). Christian, Martin y Gesine pudieron salir d'Alemaña Oriental y emigrar a Alemaña Occidental a finales de 1980, ente que Katharina, inda una neña, quedar colos sos padres. Los sos fíos fueron discriminaos y negóse-yos el derechu a la educación pol réxime comunista, yá que el so padre tamién yera pastor evanxélicu.[46] El so fíu Christian, quien xunto col so hermanu decidió abandonar la RDA a principios de 1984 y foi capaz de faelo en 1987, estudió medicina n'Alemaña Occidental y convirtióse en médicu.[47]

Dende l'añu 2000, la so pareya foi Daniela Schadt, periodista.[48]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. ↑ Afirmao en: Gemeinsame Normdatei. Data de consulta: 10 avientu 2014. Llingua de la obra o nome: alemán. Autor: Biblioteca Nacional d'Alemaña.
  2. ↑ Afirmao en: Internet Movie Database. Identificador IMDb: nm2458206. Data de consulta: 21 xunetu 2015. Llingua de la obra o nome: inglés.
  3. ↑ «Bundespräsident Joachim Gauck» (alemán). Presidencia Federal. Consultáu'l 1r mayu 2016.
  4. ↑ URL de la referencia: http://www.handwerk.nrw/aktuelles/europaeischen-handwerkspreis-2018/.
  5. ↑ URL de la referencia: http://www.tagesspiegel.de/politik/muenchner-sicherheitskonferenz-joachim-gauck-mit-ewald-von-kleist-preis-ausgezeichnet/19411586.html.
  6. ↑ URL de la referencia: https://www.theodor-heuss-stiftung.de/das-archiv/. Data de consulta: 16 xunu 2018.
  7. ↑ URL de la referencia: https://www.primeeconomics.org/articles/prime-director-wins-prestigious-heinrich-boll-stiftung-hannah-arendt-prize/.
  8. ↑ URL de la referencia: https://www.cicero-rednerpreis.de/preistraeger.htm. Data de consulta: 28 abril 2019.
  9. ↑ «Dettaglio decorato» (italianu). presidencia de la República Italiana. Consultáu'l 17 payares 2013.
  10. ↑ URL de la referencia: https://www.kongehuset.no/.
  11. ↑ «Recipients of the Leo Baeck Medal». Consultáu'l 11 febreru 2019.
  12. ↑ URL de la referencia: http://www3.huji.ac.il/htbin/hon_doc/doc_search.pl?search. Data de consulta: 3 marzu 2017.
  13. ↑ URL de la referencia: https://cde.gestion2.e3.pe/doc/0/0/1/5/2/152563.pdf.
  14. ↑ URL de la referencia: https://web.archive.org/web/20171201040249/http://www.leighrayment.com/knights/knightshon.htm.
  15. ↑ Afirmao en: State Gazette. Llingua de la obra o nome: búlgaru.
  16. ↑ URL de la referencia: https://www.sorbonne.fr/joachim-gauck-fait-docteur-honoris-causa-en-sorbonne/.
  17. ↑ URL de la referencia: https://uni-tuebingen.de/fakultaeten/evangelisch-theologische-fakultaet/fakultaet/lucas-preis/preistraeger/bisherige-preistraeger/. Data de consulta: 18 xunetu 2021.
  18. ↑ «Bundespräsident Gauck reist in die Niederlande». Consultáu'l 7 febreru 2017.
  19. ↑ «Evangelische Fakultät ernennt Joachim Gauck zum Ehrendoktor». Consultáu'l 11 avientu 2017.
  20. ↑ URL de la referencia: https://www.prezident.sk/page/vyznamenania/.
  21. ↑ «Franz-Werfel-Menschenrechtspreis an Bundespräsident a.D. Joachim Gauck verliehen». Consultáu'l 4 xunetu 2021.
  22. ↑ «Point-Alpha-Preis 2022 für Alt-Bundespräsident Joachim Gauck». Consultáu'l 21 xunu 2022.
  23. ↑ «DER SPIEGEL 23/2010 – Inhaltsverzeichnis». Spiegel.de. Consultáu'l 20 de febreru de 2012.
  24. ↑ 24,0 24,1 «Profile: Joachim Gauck, Germany's 'President of Hearts' – The Local». Thelocal.de (1 de xineru de 2012). Consultáu'l 20 de febreru de 2012.
  25. ↑ «Joachim Gauck: Anti-communist pregueru who could turn out to be Angela Merkel's nemesis – World news, News». Belfasttelegraph.co.uk (30 de xunu de 2010). Consultáu'l 20 de febreru de 2012.
  26. ↑ Connolly, Kate (20 de xunu de 2010). «Joachim Gauck: the dissident hero who holds the destiny of Germany in his hands». The Guardian.
  27. ↑ «Eastern Inspiration: Gauck the Therapist Wants to Put Germany On the Couch – SPIEGEL ONLINE – News – International». Spiegel.de (29 de xunu de 2010). Consultáu'l 20 de febreru de 2012.
  28. ↑ «Rival candidate for president new headache for Merkel». Reuters. 6 de xunu de 2010. http://www.reuters.com/article/idUSTRE6551A720100606. 
  29. ↑ «Das Geheimnis um dean Onkel». Focus Online (28 de xunu de 2010). Consultáu'l 31 d'agostu de 2014.
  30. ↑ «Der Herr der Akten erzählt sein Leben» (alemán). ZDF (16 d'ochobre de 2009). Consultáu'l 30 de xunu de 2010.
  31. ↑ «Profile: Joachim Gauck, Germany's 'President of Hearts' – The Local». Thelocal.de. Consultáu'l 20 de marzu de 2012.
  32. ↑ „Wir Deutsche können Freiheit", en Ostseezeitung Rostock (23/24 de xineru de 2010)
  33. ↑ Eckhard Jesse (2000). Eine Revolution und ihre Folgen: 14 Bürgerrechtler ziehen Bilanz
  34. ↑ «Bundespräsidenten-Kandidat Gauck: "Ich kann zählen"». taz (5 de xunu de 2010).
  35. ↑ Das Gupta, Oliver (8 de xunu de 2010). «FDP-Politiker Zastrow – "Gauck ist ein Liberaler wie wir"» (alemán). Süddeutsche Zeitung.
  36. ↑ Commemoration of the 20th Anniversary of the Commissioner for Civil Rights Protection in Poland (2008)
  37. ↑ «Koalition präsentiert Wulff als ihren Kandidaten» (alemán). tagesschau (7 de xunu de 2010).
  38. ↑ «Kandidatfür das Amt des Bundespräsidenten Christian Wulff: Ich will Mut und Optimismus verbreiten!» (alemán). Bild (4 de xunu de 2010). Archiváu dende l'orixinal, el 2010-07-10.
  39. ↑ «Auftritt des Kandidaten: "Ich bin weder rot noch grün, sondern Joachim Gauck"» (alemán). Die Welt (4 de xunu de 2010).
  40. ↑ Entscheidung in Berlin, Der Spiegel (18 de marzu de 2012)
  41. ↑ «Gauck ist neuer deutscher Bundespräsident «». Diepresse.com. Consultáu'l 20 de marzu de 2012.
  42. ↑ Sitiu web oficial de la Presidencia federal
  43. ↑ Axenda of the German President. Taking of the oath of office.
  44. ↑ «Article on the Bundestag's website with information on the election and on the swearing». Archiváu dende l'orixinal, el 2014-05-15.
  45. ↑ «Hansi Gauck versteht Trauschein-Debatte nicht – Politik Inland» (alemán). Bild.de (22 de febreru de 2012). Archiváu dende l'orixinal, el 2018-12-25. Consultáu'l 20 de marzu de 2012.
  46. ↑ «Vater-Sohn-Verhältnis – Bruchstellen – Christian Gauck über seinen Vater – Deutschland – Politik – Hamburger Abendblatt». Abendblatt.de (28 de febreru de 2011). Consultáu'l 20 de febreru de 2012.
  47. ↑ «Joachim Gauck: Wenn Vater sagt "Gesine, steh doch mal auf!" – Nachrichten Politik – Deutschland – WELT ONLINE» (alemán). Welt.de (25 de febreru de 2012). Consultáu'l 20 de marzu de 2012.
  48. ↑ «Joachim Gauck: Sein Liebespfad nach Nürnberg» (alemán). Nürnberger Nachrichten (7 de xunu de 2010).

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]


Predecesor:
Nueva creación
Comisionado Federal pa los Archivos de la Stasi
1990 - 2000 		Socesor:
Marianne Birthler
Predecesor:
Horst Seehofer
(interín)
Presidente de la República Federal d'Alemaña
2012 - 2017 		Socesor:
Frank-Walter Steinmeier


Sacáu de «https://ast.wikipedia.org/w/index.php?title=Joachim_Gauck&oldid=4265816»