Ketuvim
D Ketuvim (au Ketubim, Ketuwim, hebräisch כְּתוּבִים - d Schrifte) si dr dritt Däil vom Tanach näbe dr Tora (Wiisig) und de Nevi’im (Brofeete). Si umfasse
- d Psalm
- s Buech Ijob
- s Buech vo de Sprichwörter
- fümf Megillot: s Buech Rut, s Hoochilied, Kohelet, d Chlaaglieder vom Jeremias, s Buech Ester
- vier Gschichtsbüecher: s Buech Daniel, s Buech Esra, Nehemia und die bäide Büecher vo dr Chronik, wo as äi Buech zele.
D Ketuvim si vermuetlig um 100 n. d. Z. kanonisiert worde, aber die mäiste vo dene Büecher häi scho um 190 v. d. Z. as häiligi Schrifte gulte.
D Büecher
[ändere | Quälltäxt bearbeite]D Ketuvim umfasse 11 Büecher, die drei Büecher Emet (hebr. אמ"ת) wo nach de Afangsbuechschtabe vo de Büechernäme in umkehrter Reijefolg eso heisse:
- Tehilim (Psalter)
- Mischlei (Schbrüch vom Salomo)
- Iov (Hiob)
fümf Megillot:
- Schir ha Schirim (S Hochelied)
- Ruth
- Eicha (d Klaagelieder vom Jeremias)
- Kohelet (dr Brediger Salomo)
- Esther
und die zuesätzlige Büecher:
- Daniel
- Esra
- Divrei ha Jamim (Chronik) in zwei Deil
In de Ketuvim isch weniger vo Gott d Reed as vo de Mensche. Si sin alli noch em Exil enstande, mäistens vo 200 vor dr Zitewändi aa und spööter als die „klassische“ Brofeete, e baar von ene vor oder parallel zu de zwölf chliine Brofeete. Iiri theologischi Bedütig isch aber chliiner as die vo de Brofeete. S zwäite Chronikbuech ändet drmit ass dr Tämpel wider baut wurd und JHWH uf dr ganze Wält as Her anerkennt wurd. D Büecher si erst spoot kanonisiert worde, s Buech Daniel erst 135 n. d. Z., wo mä dr Tanach abgschlosse het.
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Ketuvim“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde. |