Chasare
Die Chasare (soms ook gespel as Chazare; Hebreeus: Koesarim כוזרים; Turks: Hazarlar; Grieks: Χάζαροι; Russies: Хазары; Tartaars: Xäzärlär; Farsi: خزر; Latyn: Gazari of Cosri) was 'n oorspronklik nomadiese en later halfnomadiese Turkvolk in Sentraal-Asië.[3]
| ||||
 | ||||
| Hoofstad | Balanjar (ca. 650–720) Samandar (720's–750) Atil (750–ca. 965–969) | |||
| Taal/Tale | Chasaries | |||
| Regering | Monargie | |||
| Khagan | ||||
| - 618–628 | Tong Yabghu | |||
| - 9de eeu | Bulan | |||
| - 9de eeu | Obadiah | |||
| - 9de eeu | Zachariah | |||
| - 9de eeu | Manasseh | |||
| - 9de eeu | Benjamin | |||
| - 10de eeu | Aäron | |||
| - 10de eeu | Josef | |||
| - 10de eeu | Dawid | |||
| - 11de eeu | Georgios | |||
| Historiese tydperk | Middeleeue | |||
| - Stigting | 650 | |||
| - Ontbinding | 969 | |||
| Oppervlakte | ||||
| - 850[1] | 3 000 000 km2 1 158 306 sq mi | |||
| Bevolking | ||||
| - 7de eeu[2] skatting | 1 400 000 | |||
| Geldeenheid | Jarmak | |||
In die 7de eeu n.C. het die Chasare 'n onafhanklike khaganaat in die noordelike Kaukasus aan die kus van die Kaspiese See gestig. Vanaf die 8ste tot die 10de eeu het die Joodse godsdiens 'n sentrale rol in die religieuse lewe van die Chasare gespeel.[4][5] Dit is tans vir geskiedkundiges nie duidelik of die nuwe geloof slegs deur 'n dun bolaag aangeneem is of moontlik ook deur die res van die bevolking beoefen is nie.[6] Volgens oorlewerings was daar egter ook aanhangers van die Christendom en Islam.[7]
Die Chasare was belangrike bondgenote van die Bisantynse Ryk in sy stryd teen die Sassaniede-ryk en die Arabiese kalifate. Veral danksy hul internasionale handelsbetrekkinge het die Chasare tot 'n streeksmoondheid ontwikkel wat op die hoogtepunt van hul magsuitbreiding groot dele van die huidige Suid-Rusland, die weste van die latere Kasakstan, die oostelike Oekraïne, dele van die Kaukasusgebied en die Krimskiereiland oorheers het.
Hul mag is teen die einde van die 10de eeu deur die Kiëf-Roes gebreek, en hulle het hierna uit die geskiedenis verdwyn. Hipoteses waarvolgens 'n groot deel van die Chasare met die Joodse bevolking van Oos-Europa versmelt het, is nie deur genetiese ondersoeke gestaaf nie.
Verwysings
wysig- ↑ Turchin, Peter; Adams, Jonathan M.; Hall, Thomas D (Desember 2006). "East-West Orientation of Historical Empires". Journal of world-systems research. 12 (2): 222. ISSN 1076-156X. Besoek op 16 September 2016.
- ↑ Herlihy 1972, pp. 136–148; Russell1972, pp. 25–71. This figure has been calculated on the basis of the data in both Herlihy and Russell's work.
- ↑ René Grousset: Die Chazaren, in: Die Steppenvölker, München 1970, bl. 255; Harald Haarmann: Chasaren, artikel in: Lexikon der untergegangenen Völker, München 2005, bl. 79; Chasaren: Artikel in: Bertelsmann Lexikon, boekdeel 2, Gütersloh: Bertelsmann Lexikon-Verlag 1984, bl. 208
- ↑ Pritsak, Omeljan (September 1978). "The Khazar Kingdom's Conversion to Judaism". Harvard Ukrainian Studies. 3 (2): 261–281.
- ↑ Golden, Peter B. (1983). "Khazaria and Judaism". Archivum Eurasiae Medii Aevi. 3: 127–156.
- ↑ Brook, Kevin A. (2018). The Jews of Khazaria (3rd uitg.). Rowman & Littlefield Publishers. pp. 101–106. ISBN 978-1-5381-0342-5.
- ↑ Brook, Kevin A. (2018). The Jews of Khazaria (3rd uitg.). Rowman & Littlefield Publishers. pp. 20–21, 23, 30–31, 39–41, 52, 261. ISBN 978-1-5381-0342-5.
Eksterne skakels
wysig
Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Chasare.
