sporner

Walon (Rifondou)

Alofômes di s(i)- / (e)s-

Cogne prumrece (dirî voyale)	Dispotchaedje (dirî cossoune)	Divanceye voyale (dirî cossoune)
sporner	siporner	esporner

Etimolodjeye

Bodje «sporon» (avou spotchaedje del cawete « -on »), avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes.

Viebe

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	spornêye
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	spornez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	spornans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	spornêynut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	spornêyrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	spornéve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	spornêye
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	sporné
Ôtes codjowaedjes	come tchicter

sporner (viebe å coplemint)

1. piker on tchvå ou on bådet avou les sporons.
   • Tant d’ djoûs, tant d’anéyes qu’i m’a sièrvu ;
     Là waîte, i n’è pout pus !
     Rin qu’a veûy l’ovradje, i spornéye,
     C’èst mi qui fait corwéye !
     — Jacques Desmet.

   F. éperonner.

2. mete des sporons (po monter a tchvå, a on cok di bate).
   • Il est boté et sporné, presse a monter a tchvå — Motî Forir (fråze rifondowe)..
   • Il årént bén rprezinté on cok siporné !
3. (imådjreçmint) enonder ene sakî.

   F. exciter, stimuler.

   Loukîz a: stombyî, awyî.