Aller au contenu

mezåjhe

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « åjhe » (avou candjmint d' djinre, so assaetchance di dandjî), avou l’ betchete « mes- »; mot cité dins l’ FEW 24 151a.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
mezåjhe mezåjhes

mezåjhe omrin

  1. nouv côps so dijh dins l’ ratourneure : "aveur mezåjhe"
  2. (eployî come sustantif ordinaire) sacwè k' i fåt di tote foice awè.
    • I m' avize ki dj' åye cint mezåjhes. Simon de Harlez (fråze rifondowe).
    • Il est dins l' mezåjhe. Motî Forir (fråze rifondowe).
    • On-z a veyou, po-z aveur kékes patårs
      A colerå, mågré tot leu mezåjhe
      Briber po ls ôtes, si passer d’ leu binåjhe,
      Poirter sins rgrets leus camatches å lombård. Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.116, “Li Cholèrâ” (fråze rifondowe).

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : C8, E2, E13, S0

Ratournaedjes

[candjî]
sacwè k' i fåt di tote foice awè