Aller au contenu

gåy

Èn årtike di Wiccionaire.
(Redjiblé di gåye)

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje (ké lingaedje?) * « gâhi »; mot cité dins l’ FEW 16 7a

Prononçaedje

[candjî]

Addjectif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin gåy gåys
femrin padrî gåye gåyes
femrin padvant gåye gåyès

gåy omrin (come addjectif djondrece, metou padvant u padrî l’ no)

  1. k' a des beas mousmints.
    • Elle esteut gåye avou s' mantea d' fôreure.
    • Avinante façåde si nozêye
      Avou vos fniesses a ptits cwåreas,
      Vos estîz gåye come ene maryêye
      Cwand l' fiesse rekinkéve totafwait!Louis Lagauche, "Les belès-eures" (1928), p. 55 (fråze rifondowe).
  2. (tot cåzant å rvier) nén bea a vey, paski .
  3. må prins.
    • I tapa on côp d' ouy sol laide måssîte flotche di rodje linne di s' beret d' sôdård, et i s' dijha dvins lu-minme: «Asteure, vo m' la gåy po èn an» Albert Lenfant (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. si fé gåy : mete des beas mousmints

Parintaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Pwaire minimom

[candjî]
  • gaiy
  • gaye (eto omofones, coinreçmint dins l' disfondowe "gâye".

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Levant, Basse Årdene

Ratournaedjes

[candjî]
k' a des beas mousmints
Loukîz a :
må prins
si fé gåy

Sourdants

[candjî]

Etimolodjeye: Louis Remacle, La différentiation dialectale en Belgique romane avant 1600. p. 45.