Aller au contenu

efouwaedje

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Do viebe « efouwer » avou l’ cawete « -aedje ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
efouwaedje efouwaedjes

efouwaedje omrin

  1. no d’ fijhaedje et no di çou k’ est fwait (accion et si adierça) do viebe « efouwer »
    • Ene fråze d’ egzimpe est co a radjouter.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
efouwaedje