Piove de Saco

Piove de Saco

Pozision
45°17′51.69″N 12°02′12.53″E45°17′51.69″N, 12°02′12.53″E (Piove de Saco)
Stato	Itàłia
Rejon	Vèneto
Provinsa	provincia de Pàdoa
Popołasion
Totałe	20 004 (2023)
Densità	559,87 hab./km²
Zènaro	10 333 (%51,7)   (%48,7) 9 742
Demònemo	piovesani o piovezi, saccensi ,
Zeografia
Àrea	35,73 km²
Altitùdene	5 m
Rente a	Brùzene   Canpagna Lùpia Codevigo Arzergrande Canpołongo Major Pontełongo   Sant'Ànzeło de Piove de Saco
Dati istòreghi
Dì festivo	Festa patronałe (11 de novenbre)
Patrono	Martin de Tours
Còdazi de identifegasion
Còdaze postałe	35028
Còdaze de matricołasion	PD
Fuzo oràrio	UTC+1 UTC+2
Clasifegasion climàtega	clima subtropegałe ùmido
Prefiso tełefònego	049
ID ISTAT	028065
Còdaze catastałe de Itàlia	G693
Sito web	comune.piovedisacco.pd.it

'Piove de Saco el xe un comune de 18325 abitanti de ła provincia de Padova.

Istoria

El teritorio de Piove de Saco el jera abità forse xà in età paleovèneta e el xe deventà soto i Romani n'inportante nodo stradałe e fluviałe. Infati par Plebs Sacci ghe pasava łe Vie Annia e Popilia e i fiumi Bachiłion e Àdexe. Inte i tinpi soto i łongobardi ła sità ła xe deventada sede de n'arimano (cao tribù), 'ntel'VIII sècoło ła xe pasada soto el controło dei carolingi par devégnare daspò, dal'880, teritorio del vescovado de Pàdova. In sto ténpo ła xe stada fortifegada coi terapiini che i caraterixa anca inte i jurni de ancuo l'aspeto a forma de quadriłàtaro.

Inte el XIV sècoło Piove de Saco ła xe 'ndada soto l'influénsa dei siuri de Pàdova, i Cararesi, che i ga conpletà łe fortifegasion col'edifegasion de grande tore a łe porte de intrada, ma mantegnéndo sénpre ła despoxision orixenaria a forma de retàngoło. Co ła fin de ła signoria padovana, sta xona ła xe pasada inte łe man de ła Serenìsima e ła despoxision urbanìsega ła xe restada pì o manco sénpre queła, se no consideremo łe numaroxe viłe fate tirar su dai patrisi de Venesia, fin a ła fin del XVIII sècoło. In sti tinpi qua parici edifisi stòreghi, infrà i cuałi el pałaso comunałe e łe porte de intrada, i xe stai butai xó, ma i ga tirà su de novo ła Ceza de San Martin.

Prima dei ani '40 a Piove ghe jera pì de 300 caxuni, tìpega caxa contadina vèneta, ancùo ghe né xe sol che do.

Monuminti

• Ła tore majore, che ła xe l'ùnego toco che el resta de ła fortifegasion cararexe, ancuo ła fa anca da canpaniłe par el domo de San Martin.
• El domo de San Martin el vien dal X sècoło e el xe stà restorà parece volte, l'ùltima infrà el 1893 e el 1903. Drénto ghe xe decorasion da parte de Zuan Batista Tiepolo (ła pała de ła Madona del Carmelo) e Giacomo Sansovin (altare del Santìsimo Sacramento).
• El pałaso munisipałe, tirà su col projeto de Giuseppe Jappelli, el xe stà fato al posto de queło orixenałe inte el 1818.
• El santuario de ła Madona de łe Grasie, che el se cata a un chiłòmetro dal séntro, el xe stà fato inte el XV sècoło. El xe łigà a n'istoria de du fradełi che, otegnendo l'eredità, i ga litigà su n'imàxene de ła Vèrxene co Gesù. L'intervénto de un putełeto de n'ano el ga portà ła paxe infrà i du e łuri i ga portà l'imàxene inte el santuario.

Società

Evoluzion demografica

Abitanti censii

Etnie e minoranse straniere

I foresti rexidenti a Piove de Saco al 31 disenbre 2015 i xe 2 230 e i rapresenta el 11,31% de ła popolasion rexidente. De seguito ghe xe i grupi pi consistenti:

1. Maroco, 559
2. Romanìa, 509
3. Cina, 482
4. Moldavia, 209
5. Albania, 207
6. Nigeria, 34
7. Ucraina, 31