Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

u-va

Aytilishi

Etimologiyasi

UVA ’togʻ yonbagʻrining yemirilishi, uqalanishi bi-lan hosil boʻladigan tekislik, maydon’. Bu u v a n i n g yuzaga kelganiga koʻp boʻlgani yoʻh. Bu ot qadimgi turkiy tildagi 'maydala-’, ’parchala-’ maʼnosini anglatgan uv-feʼlidan (ДС, 619) -a qoʻshimchasi bilan yasalgan; oʻzbek tilida a unlisi ä unlisiga almashgan: uv- + a = uva > uvä.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Togʻ yonbagʻirlaridagi cheti qiyalab koʻtarilgan yerlar, pasttekislik. ◆ Goʻyo tabiat qirlar, adirlar va uvalarga yam-yashil gilam qoʻyganday. Gazetadan . ◆ Qarshidagi ulugʻvor togʻ-lar, uvalarni tomosha qilib.. aravada liqil-lablanj boraman. Oybek, „Bolalik“ . ◆ Suvyoqalab kelib qolganim bu chechaklar uvasi munchalar goʻzal, doʻstim! Mirtemir, „Tingla, hayot“ .