dasht
Qiyofa
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]dasht
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]\f. s^z — dala; choʻl, sahro
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Ekilmay yotgan suvsiz yer; choʻl. ◆ Bepoyon dasht. Qaqroq dasht. Dasht havosi. Dashtda yur-sang, suv qadri oʻtar, yor bilan urishsang, yor qadri oʻtar. Maqol . n ◆ Dasht deganim — qishloq etagidagi pastu baland tepalar-ning orti. A. Koʻchimov, Halqa. ◆ Hali dashtga qorongʻilik choʻkmagan. O. Yoqubov, „Er boshiga ish tushsa“ .
2 Keng, ochiq maydon; dala. ◆ Birovlar bir parcha joy topolmay sargardon, chodirsiz, chaylasiz dashtda oʻtiradilar. Oybek, „Nur qidirib“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ДАШТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.