betakalluf

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

be-ta-kal-luf

Etimologiyasi

BETAKALLUF Bu ravish 'yoʻq' maʼnosini ifodalaydigan tojikcha be-old qoʻshimchasini (ТжРС, 544) 'gʻayritabiiylik', 'tortinchoqlik' maʼnosini anglatadigan arabcha takalluf otiga (ARS, 696) koʻshyb hosil qilingan. Bu ravish oʻzbek tilida 'ortiqcha mulozamatsiz’, 'ortiqcha iltifotsiz' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 106).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

be.. + takalluf

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Ortiqcha mulozamatni yoqtirmaydigan yoki ana shunday mulozamat qilishni bilmaydigan; kam-suqum; ortiqcha takallufdan, mulozamatdan xoli.◆  Betakalluf odam, a Bular orasidagi betakalluf muomala va munoyeabatga odamlar oʻrganib qoldi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari.“ ◆  Habib bu yigitlar bilan betakalluf koʻrishib chiqdi. H. Ahmar, „Kim haq?“ ◆ Chol betakallufgina chordana qurib oʻtirdi-da, xotini quyib uzatgan achchiq pamil choyni puflab icha boiiadi. H. Gʻulom, „Feruza.“

Antonimlari

БЕТАКАЛЛУФ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

OʻTIL

Tarjimalari

betakalluf

Ruscha _ru

betakalluf
простой (в обращении); бесцеремонный; // запросто, без церемоний.