okuma

Türkçe

Söyleniş

• (fiil): IPA^(anahtar): /o.ˈcu.ma/
• (isim): IPA^(anahtar): /o.cu.ˈma/
• Heceleme: o‧ku‧ma

Ad

okuma

1. ok (ad) sözcüğünün birinci tekil şahıs yönelme tekil çekimi

Ad

okuma (belirtme hâli okumayı, çoğulu okumalar) , sahiplik şekli okuma -sı

1. okumak işi

   Okuması vardı, yazması azdı. — B. Felek

Çekimleme

okuma adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		okuma	okumalar
belirtme		okumayı	okumaları
yönelme		okumaya	okumalara
bulunma		okumada	okumalarda
ayrılma		okumadan	okumalardan
tamlayan		okumanın	okumaların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	okumam	okumalarım
	belirtme	okumamı	okumalarımı
	yönelme	okumama	okumalarıma
	bulunma	okumamda	okumalarımda
	ayrılma	okumamdan	okumalarımdan
	tamlayan	okumamın	okumalarımın
2. tekil	yalın	okuman	okumaların
	belirtme	okumanı	okumalarını
	yönelme	okumana	okumalarına
	bulunma	okumanda	okumalarında
	ayrılma	okumandan	okumalarından
	tamlayan	okumanın	okumalarının
3. tekil	yalın	okuması	okumaları
	belirtme	okumasını	okumalarını
	yönelme	okumasına	okumalarına
	bulunma	okumasında	okumalarında
	ayrılma	okumasından	okumalarından
	tamlayan	okumasının	okumalarının
1. çoğul	yalın	okumamız	okumalarımız
	belirtme	okumamızı	okumalarımızı
	yönelme	okumamıza	okumalarımıza
	bulunma	okumamızda	okumalarımızda
	ayrılma	okumamızdan	okumalarımızdan
	tamlayan	okumamızın	okumalarımızın
2. çoğul	yalın	okumanız	okumalarınız
	belirtme	okumanızı	okumalarınızı
	yönelme	okumanıza	okumalarınıza
	bulunma	okumanızda	okumalarınızda
	ayrılma	okumanızdan	okumalarınızdan
	tamlayan	okumanızın	okumalarınızın
3. çoğul	yalın	okuması	okumaları
	belirtme	okumasını	okumalarını
	yönelme	okumasına	okumalarına
	bulunma	okumasında	okumalarında
	ayrılma	okumasından	okumalarından
	tamlayan	okumasının	okumalarının

Eş anlamlılar

• kıraat

Zıt anlamlılar

• okumama

Üst kavramlar

• okuma yazma

Yan kavramlar

• yazma

Türetilmiş kavramlar

• okuma yeri,
• okumaca,
• okumacı,
• okumak,
• okumalı,
• okumasız,
• okumayken,
• okumayla,
• okumaysa
• okunma,
• okutma,
• okuyabilme,
• okuyuverme,

Çeviriler

okuma

• Almanca: Lesen (de) n
• Arapça: تِلَاوَة‎ (ar) d (tilāve) ،قِرَاءَة‎ (ar) d (ḳirāʾe)
• Âzerice: oxuma (az), qıraət (az)
• Çekçe: čtení (cs)
• Estonca: lugemine (et)
• Fince: lukeminen (fi)
• Fransızca: lecture (fr) d
• İngilizce: reading (en)
• İsveççe: läsning (sv) g
• Norveççe: lesing (no) e
• Türkçe:

  Osmanlı Türkçesi: قرائت‎ (ota)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "okuma" maddesi

Eylem

okuma

1. okumak (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumsuz çekimi

Zıt anlamlılar

• oku