İçeriğe atla

köktencilik

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[değiştir]

Köken

[değiştir]
köktenci + -lik

Söyleniş

[değiştir]
  • Heceleme: kök‧ten‧ci‧lik

köktencilik (belirtme hâli köktenciliği, çoğulu köktencilikler)

  1. (bilim, din, siyâset) Bilimde, dinde, siyasette kökten yenilikler yapma eğilimi.
  2. (felsefe) Ele alınan konunun temel nedenlerine, köklerine kadar inen düşünce şekli.
  3. (felsefe) Yaşama biçimlerini, yaşama ilişkilerini eleştirip kökten değiştirme eğiliminde sonuna kadar giden görüş.
  4. (sosyoloji) Kurulu düzenin temellerine yönelik toplumsal ve ekonomik değiştirmelerden yana olan tutum veya öğreti.

Eş anlamlılar

[değiştir]

Alt kavramlar

[değiştir]

Kaynakça

[değiştir]

Ek okumalar

[değiştir]