isabet etmek
Türkçe
[değiştir]Eylem
[değiştir]isabet etmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi isabet eder)
- nişan alınan yere değmek, rastlamak
- Bir kurşun isabetiyle öldü.
- çıkmak
- yerinde iş görmüş olmak
- Gönderilecek askerin sekiz tabur olmasında büyük isabet vardır. - S. Birsel
- belli bir yerde bulunmak, yer almak
Çeviriler
[değiştir]çeviriler
Kaynakça
[değiştir]- Türk Dil Kurumuna göre "isabet etmek" maddesi