cinin

Ayrıca bakınız: Çin'in, çinin

Türkçe

Köken

cin + -in

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /d͡ʒi.ˈnin/
• Heceleme: ci‧nin

Ad

cinin

1. cin (ad) sözcüğünün çekimi:
   1. tamlayan tekil
   2. ikinci tekil şahıs iyelik tekil