bunalmak
Türkçe
[değiştir]Köken
[değiştir]Eylem
[değiştir]bunalmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi bunalır)
- soluk almak güçleşmek
- Hoca bu son sözleri söylerken havasızlıktan bunalıyor gibi başını tavana kaldırıyor.- R. N. Güntekin.
- (mecaz) Çok sıkılmak, çok tedirgin olmak
- "Geçenlerde yeni çıkan uzunca bir şiirini okuyuncaya kadar bunaldım."- N. Cumalı.
Türetilmiş kavramlar
[değiştir]Çeviriler
[değiştir]Kaynakça
[değiştir]- Türk Dil Kurumuna göre "bunalmak" maddesi