İçeriğe atla

Kalidon yaban domuzu avı

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Meleager (2 mızrakla bir kayanın üzerinde oturuyor) ve Atalanta (ayakta) Kalidon yaban domuzu avından sonra dinleniyorlar. Pompeii'den antik fresk.
Roma frizi, Kalidon domuzu avı ( Ashmolean Müzesi, Oxford ) [1]

Kalidon yaban domuzu avı, Yunan efsanesindeki en önemli kahramanca maceralardan biridir.[2] Truva Savaşı'ndan önceki nesilde yapılmıştır ve o neslin diğer büyük kahramanca macerası Argonotlar Seferi yolculuğunu ile hemen hemen aynı zamanda olmuştur.[3] Avın amacı, Kalidon domuzunu (Aetolia/Etolya domuzu da denir) öldürmektir.[4] Domuz, Kral Oeneus, ayin esnasında Artemis'i onurlandırmayı unuttuğu için; tanrıça tarafından Aetolia'daki Kalidon'a zarar vermesi için gönderilmiştir. Meleager tarafından yönetilen avcılar, Yunanistan'ın önde gelen kahramanlarının çoğunu içerir. Çoğu anlatımda, postunu okla yaralayan büyük kadın kahraman Atalanta da vardır. Bu, bazı erkekleri çileden çıkarır ve trajik sonuçlar doğurur.

Yunan Mitolojisinde ve Sanatında Önemi

[değiştir | kaynağı değiştir]

Kalidonya yaban domuzu avı sayısız kahramanı bir araya getirdiğinden [5] -Helen kabileleri arasında klasik zamanlarda saygı gören birçok kişi vardır- klasik sanata doğal bir konu sunmuştur.[kaynak belirtilmeli] Altın Post (Argonautika) arayışı veya sonraki nesilde gerçekleşen Truva Savaşı gibi, Kalidon yaban domuzu avı da birçok Yunan efsanesinin bir araya geldiği noktalardan biridir.[kaynak belirtilmeli]

  1. ^ Ex-collection the textiles merchant Sir Francis Cook, assembled in Victorian times at Doughty House, in Richmond, south-west London.
  2. ^ Hard, p. 415, calls it "the greatest adventure in Aetolian legend".
  3. ^ Hard, p. 416, describes the boar-hunt as being "almost as famous" as the voyage of the Argonauts.
  4. ^ Rose, p. 66.
  5. ^ Apollodorus, 1.8.2.

Hem Homeros hem de Hesiodos ve onların dinleyicileri bu mitin ayrıntılarıyla duymuşlardı, ancak günümüze ulaşan tam bir rivayet mevcut değildir: Oxyrhynchus'ta bulunan bazı papirüs parçalarında Yunan şair Stesichorus'un anlattıkları dışında başka bir bilgi günümüze ulaşmamıştır;[1] Bibliotheke ("Kütüphane"), hikâyenin özetini içerir ve ondan önce Romalı şair Ovidius, Dönüşümler adlı eserinde hikâyeyi renkli ayrıntılarla derlemiştir.[2]

Kalidon domuzu, Sicyonian Hazinesi'nden parça, Delphi Arkeoloji Müzesi, Delphi, Yunanistan .[3]

Kalidon domuzu, Yunan mitolojisinde belirli bir bölge ismi ile adlandırılan birkaç canavardan biridir. Artemis intikam almak için, Aetolia'da Kalidon şehrine domuzu göndermiştir ve dönemin birçok kahramanının katıldığı av ile öldürülmüştür. (Herakles, kendisine tanrıçanın gönderdiği Erymanthion domuzunun hakkından gelmesi ile bir istisnadır).

Orta-batı Yunanistan'daki Kalidon'un kralı Oeneus ("şarap adam"), her yıl hasat zamanı, tanrılara kutsal tepede kurbanlar sunardı.[4] Bir yıl kral sunularına Büyük "Altın tahtın Artemis'ini" eklemeyi unuttu.[5] Hakarete uğrayan Artemis "Yayların Leydisi", Kalidon kırsalında hayal edilebilecek en büyük, en vahşi yaban domuzunu serbest bıraktı.

Ovidius, domuzu şöyle tanımlar:[6]

Kırlarına, bol otlu çayırlı Epir görmemişti
Bundan büyük bir boğa, ondan daha küçüktü
Sicilyadakiler bile. Kanlı yalımlar parlardı gözlerinde
Kalkık başı, korkunç bir mızrak ormanı gibi dikili
Tüyleri. Köpükler akar korkunç böğürmelerle göğsünden
Alevli. Hindistan fillerine benzerdi dişleri.
Ağzından yalımlar çıkar, yapraklan kuruturdu soluğu.
Bir olur çimlenen ekinleri eziyor. bir olur
Olgunlaşan; gözü yaşlı çiftçiyi güldürecek olan,
Ceres'in sungusu başakları kırar, ezer; harman da.
Ovidius, Dönüşümler 8.284–289

Ovidius, yaban domuzunun kırsal kesime saldırdığını, üzüm bağlarını ve ekinleri yok ettiğini ve insanları şehir surlarının içine sığınmaya zorladığını da anlatır.[7]

Strabon'a göre, yaban domuzunun, Theseus tarafından mağlup edilen Crommyonian Domuzu'nun yavruları olduğu rivayetini aktarır.[8]

Naucratis Ressamı tarafından Laconian siyah figürlü bir fincan, yaklaşık. MÖ 555 ( Louvre )

Oeneus, Yunanistan'daki en iyi avcıları aramaları için haberciler gönderdi ve onlara ödül olarak yaban domuzu postu ve dişlerini sundu.[9]

Calydon Avı ( Palazzo dei Conservatori, Roma) ile oyulmuş Vicovaro'dan Roma mermer lahit
Giulio Romano'dan sonra Meleager et Atalanta

Argonotların bazıları bu çağrıya yanıt verir, bunların arasında Oeneus'un oğlu Meleager de vardır. Özellikle avın başarısı için "boyun eğmez" Atalanta isimli avcı kadın da katılmıştır. Artemis bir ayıya dönüşerek Atalanta'yı emzir ve kendi varisi olması için avcı olarak yetiştirmiştir. Artemis burada amacından şaşmış gibi görünmektedir. Ya da amacı kızı göndererek erkekleri bölmeyi hedeflemiş olmasıdır. Ki öyle de olur; başlarını Kepheus ve Ankaios'un çektiği birçok adam, bir kadınla avlanmayı reddetmiştir. Meleager, onları ikna etti.[10]

Meleager domuzu öldürmesini rağmen, ödülü domuzu bir okla ilk yaralayan Atalanta'ya teklif etti. Ancak, erkeklerin söz konusu olduğu yerde bir kadının ödülü almasının utanç verici olduğunu düşünen amcaları, Meleager kabul etse de etmese de, doğum hakkı gereği ödülün kendilerine ait olduğunu söyleyerek deriyi ondan aldılar. Buna [11] öfkelenen Meleager, amcalarını öldürdü ve deriyi tekrar Atalanta'ya verdi (Bibliotheke)

Ancak Meleager'in annesi Althaea, kardeşlerinin öldürüldüğünü öğrenince, Kaderden çaldığı odun parçasını ateşe atar ve öz oğlu Meleager'i öldürür. Böylece Artemis, Kral Oeneus'tan intikamını almış olur.

Raphael Regius'un Dönüşümler baskısı için gravür illüstrasyonu, Venedik, yaklaşık. 1518

Av sırasında Peleus yanlışlıkla ev sahibi Eurytion'u öldürdü. Av sırasında ve sonrasında, avcıların çoğu ganimetler için yarışarak birbirlerine saldırdılar ve böylece Tanrıça'nın intikamını almaya devam etmiştir.[12] Homeros'a göre "tanrıça, Kuretler ve Aetolialılar arasında domuzun kıllı postu ve kellesi için kargaşa çıkarır." [13]

Dinleyin, dostlar, anlatayım size, aklımda çok eski bir olay var: Kuretlerle savaşa dayanıklı Aitollar, Kalidon dolaylarında savaşır boğuşurlar. Aitollar güzel Kalidon ilini savunur canla başla, Kuretlerse Kalidon’u almak için yanar tutuşurlar. Altın tahtlı Artemis iş açar başlarına; sunmadı, diye bahçesindeki taze meyveleri, çok içerlemiştir Oineus’a. Öbür tanrılar yüzlük kurbanların tadını çıkarır, ulu Zeus’un kızıysa alamaz payını, Oineus ya unutmuş ya da akıl edememiştir, büyük bir suç işlemiştir yüreğinde. Kızar okçu tanrıça, Zeus’un kızı, bir yabandomuzu salar, ak dişli bir canavar, hayvan girer altüst eder bahçeyi, koca ağaçları söker dibinden, kökleriyle, meyveleriyle yere serer. vcılar, köpekler toplar Meleagros, Oineus’un oğlu, gelir yabandomuzunu öldürür. Öyle kocamanmış ki bu domuz, hakkından gelinemezmiş birkaç kişiyle. Almış çok insanın canını. Tanrıça hır çıkarır onun ölüsü yanında, kellesini, kıllı postunu bakalım kim alacak, der, Kuretler mi, ulu canlı Aitollar mı?
Homeros, İlyada 9.Kitap
Meleager, avcılardan biri. Ciriti kırılmış ve yaban domuzu kayıp. ( Victoria ve Albert Müzesi )

Lakonya'daki Tegea'daki Athena Alea Tapınağı'nda korunan domuz derisi, Pausanias'ın MS 2. yüzyılda rivayete göre, "zamanla çürümüş ve artık tamamen kılsız" olan Calydonia Domuzu'nun derisi gördüğünü söyler.[14] Ayrıca Pausanias, dişlerin, Augustus tarafından Marcus Antonius'nin yenilmiş müttefiklerinden ganimet olarak alınıp, Roma'ya götürüldüğünü belirtir;[15] "Kalidon yaban domuzunun dişlerinden biri kırıldı", Pausanias, "geri kalanın imparatorun bahçelerinde, Dionysos'un kutsal alanında tutulduğunu ve yaklaşık yarım kulaç uzunluğunda olduğunu" ekler,[16] Kalidon yaban domuzu avı, tapınağın ana alınlığının temasıdır.

İlyada'ya göre ava katılan kahramanlar Yunanistan'ın dört bir yanından toplanmıştır.[17] Yunan şair Bacchylides, Meleager'ın kendisini ve diğer avcıları "Helenlerin en iyisi" olarak tanımlar.[18]

Tablo şunları listeler:[19]

Kahraman Paus. Hyg. Ovid Apd. Notlar
Acastus Ovidius: "mızrağın hızı"[25]
Admetus Pherae'den Pheres'in oğlu
Alcon (Hippocoon'un oğlu) Hippocoon veAmyclae'nin Hyginus'a göre üç oğlundan biridir.
Alcon (Ares'in oğlu) Trakya'dan Ares'in oğlu
Amphiaraus Argos'tan Oicles'in oğlu[26]
Ancaeus Arkadya kralı Lykurgos'un oğludur. Domuz tarafından öldürülmüştür. Ovidius'a göre iki başlı balta kullanırdı ama böbürlendiği için domuza saldırmak için yeterli zaman vermiş ve ölümüne sebep olmuştur. Ancaeus, domuzun kasığının üst kısmına mızrağını geçirir ve bağırsakları dışarı fırlar.[27]
Asclepius Apollon'un oğlu
Atalanta Arkadyalı Schoeneus'ın kızı
Kaeneus Elatus'un oğlu; Ovidius, Caeneus'un ilk önce kadın, sonra erkek olduğunu belirtir.[28]
Kastor Polluks'un kardeşi, Dioskori'dir, Spartalı Leda ile Zeus'un oğlu.
Kepheus Lycurgus'un oğlu, Ancaeus'un kardeşi.[24]
Cometes Thestius'un oğlu, Meleager'ın amcası
Cteatus Actor'un iki oğlundan biri,Eurytus'un kardeşi.[29]
Deucalion Minos'un oğlu.
Kalidonyalı Dryas Ares'in oğlu (Hyginus, Iapetus'un oğlu olduğunu not eder).
Echion Argonotlardan biri, Hermes'in oğlu ve Ovidius "mızrağını ilk fırlatan" olduğunu söyler.[30]
Enaesimus Hyginus'a göre Hippocoon ve Amyclae'nin üç oğlundan biri.
Epochus
Euphemus Poseidon'un oğlu
Eurypylus Apollodorus'a göre Thestius'un oğullarından biri[31]
Eurytion Peleus'un ciritiyle kaza ile ölmüştür.
Eurytus (Hermes'in oğlu)
Eurytus (Actor'un oğlu) Actor'un iki oğlundan biri ve Cteatus'un kardeşi.[29]
Evippus Apollodorus'a göre Thestius'un oğullarından biri.[31]
Hippalmus Domuz tarafından saldırıya uğrayan Pelagon ile birlikte, vücutları yoldaşları tarafından alındı.[32][33]
Hippasus Oechalia'lı ve Eurytus'un oğlu.
Hippothous Kerkyon'un oğlu
Hyleus
Idas Messene'den Aphareus'un oğlu, Lynceus'un kardeşi.
Iolaus Herakles'in yeğeni Iphicles'in oğlu.
Iphicles Thebai'denAmphitryon'un ölümlü oğlu ve Heracles'in ikiz kardeşi.[24]
Iphiclus Apollodorus'a göre Thestius'un oğullarından biri.[31]
Ischepolis Alcathous'un oğlu (Pausanias tarafından bahsedilmez).[21]
Iason Iolkos'tan Aeson'un oğludur.
Laertes Arcesius'un oğlu, Odysseus'un babasıdır.
Lelex Locria'daki Naryx'ten.
Leucippus Hyginus'a göre Hippocoon veAmyclae'in üç oğlundan biri.
Lynceus Messene'den Aphareus'un oğlu, Idas'ın kardeşi.
Meleager Oeneus'un oğlu.
Mopsus Ampycus'un oğlu
Nestor
Panopeus
Pelagon Yaban domuzu tarafından saldırıya uğrayan Hippalmus ile birlikte, vücutları yoldaşları tarafından alınır.[34]
Peleus Aiakos'un oğlu, Phthia kralı ve Akhilleus'un babasıdır.
Phoenix Amyntor'un oğlu, Akhilleus'un hocası ve arkadaşıdır.
Phyleus Elis'ten
Pirithous Larisa'lı Ixion'un oğlu ve Theseus'un arkadaşıdır.
Plexippus Apollodorus ve Ovidius'a göre Thestius'un oğullarından biridir.[31]
Polydeuces
Prothous
Telamon Aeacus'un oğludur.
Theseus Crommyonian Domuzu ile savaşmıştır ve Strabon'a göre,[8] Kalidonya domuzunun annesidir.
Toxeus Ovidius'a göre Thestius'un oğullarından biridir[31]
  1. ^ Strabo, Geography 10.3.6, referring to events of the hunt, does remark "as the poet says".
  2. ^ Xenophon, Cynegetica x provides some details of boar-hunting in reality; for other classical sources related to boar hunting see Aymard, pp. 297–329.
  3. ^ The University of Michigan Library, Collection: "Art Images for College Teaching", ID GAS170 26 Ekim 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., title: "Treasury of Sikyon, Delphi: the Calydonian Boar, fragment of a metope".
  4. ^ Hard, p. 413; Kerényi, p. 115.
  5. ^ Homer, Iliad 9.533ff.; the poet's concern is with Meleager's role in the battle begun over the boar's carcass, which embroiled Meleager and the Curetes, who were attacking his city of Calydon, rather than with the hunt itself, which he swiftly summarizes in a handful of lines.
  6. ^ Ovid, Metamorphoses 8.284–289.
  7. ^ Ovid, Metamorphoses 8.290–299.
  8. ^ a b Strabo, Geography 8.6.22.
  9. ^ The pelt remained a trophy at the temple of Tegea, which was enriched with prominent reliefs of the Calydonian boar hunt, in which the Boar took the central place in the composition. The temple, however, was dedicated not to Artemis, but to that other Virgin Goddess, Athena Alea.
  10. ^ Euripides, fragment 520, noted by Kerényi, p. 119, with note 673.
  11. ^ According to Diodorus Siculus, 4.34.4 10 Şubat 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., "He had honoured a stranger woman above them and set kinship aside".
  12. ^ Kerényi, p. 115.
  13. ^ Homer, Iliad 9.547–549.
  14. ^ Pausanias, 8.47.2.
  15. ^ Pausanias, 8.46.1.
  16. ^ Pausanias, 8.46.5. According to Mayor, pp. 142–143, such a tusk, almost a meter in length, would most likely have been a prehistoric elephant tusk.
  17. ^ Homer, Iliad 9.543–544.
  18. ^ Bacchylides, 5.111.
  19. ^ For alphabetical lists of the hunters given by Pausanias, Hyginus, Ovid, and Apollodorus, see Parada, s.v. CALYDONIAN HUNTERS.
  20. ^ Pausanias, 8.45.6–7.
  21. ^ a b Pausanias, 1.42.6.
  22. ^ Hyginus, Fabulae 173.
  23. ^ Ovid, Metamorphoses 8.299—317, 360.
  24. ^ a b c Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Apollodorus isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  25. ^ Ovid, Metamorphoses 8.306.
  26. ^ Ovid, Metamorphoses 8.316–317.
  27. ^ Ovid, Metamorphoses 8.391—402.
  28. ^ Ovid, Metamorphoses 8.305.
  29. ^ a b Ovid, Metamorphoses 8.308, says only that Actor's two sons (Actoridaeque pares) took part in the hunt, without naming them, elsewhere they are Eurytus and Cteatus, see Apollodorus, 2.7.2 with Frazer's note 2.
  30. ^ Ovid, Metamorphoses 8.345.
  31. ^ a b c d e According to both Ovid and Apollodorus, the sons of Thestius took part in the hunt, scorned Atalanta, demanded the boar's skin, and were killed by Meleager (Ovid, Metamorphoses 8.432–444; Apollodorus, 1.8.2–3). In Ovid's account of the hunt, the sons were Plexippus and Toxeus; Apollodorus, in his account does, not say who the sons were, but elsewhere (1.7.10) he says the sons were Plixippus, Eurypylus, Evippus, and Iphiclus.
  32. ^ Ovid, Metamorphoses 8.360–361 (Miller translation revised by Goold) 6 Mayıs 2021[Tarih uyuşmuyor] tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.; Parada, s.vv. CALYDONIAN HUNTERS, Hippalmus 1.
  33. ^ Ovid, Metamorphoses 8.360 7 Haziran 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. (Latin ed. Hugo Magnus)
  34. ^ Ovid, Metamorphoses 8.360–361 (Miller translation revised by Goold) 6 Mayıs 2021[Tarih uyuşmuyor] tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.; Parada, s.vv. CALYDONIAN HUNTERS, Pelagon 3.