Hristiyanlık eleştirisi
Hristiyanlık eleştirisinin, Hristiyanlığın Roma'da ortaya çıkışına kadar uzanan geniş bir tarihi vardır. Hristiyanlık eleştirmenleri, Haçlı Seferleri ve Modern Terörizmin yanı sıra Hristiyan İnançları ve eylemlerine de meydan okumuşlardır. Argümanlar arasında Hristiyanlığın; Yolsuzluk, Batıl İnanç, Politeizm, Homofobi ve Önyargı ile ilişkili olduğu ve Kadın Haklarını Suiistimal eden-Mezhepçi bir yapıda olduğu iddiaları bulunmaktadır.
Hristiyanlığın ilk dönemlerinde, Neo-Platoncu Filozof Porfirios "Hristiyanlığa Karşı" adlı eleştirisiyle ortaya çıktı ve onunla beraber Celsus ve İmparator Julianus'ta Hristiyanlığa karşı eleştirilerini yöneltti. Porfirios, Hristiyanlığın daha gerçekleşmemiş sahne kehanetlerin üzerine kurulduğunu savunmaktadır.[1] Hristiyanlığın Roma İmparatorluğu'nda kabulünden sonra muhalif dini görüşler hükûmetçe ve kilisece yavaşça bastırılmıştır.[2] Ancak Hristiyanlık diğer Semavi Dinlerden olan Yahudilik ve İslâm'ın teolojik eleştirileriyle yüz yüze gelmiştir. Özellikle Orta Çağ'ın en önemli düşünürlerinden birisi olan Musa Bin Meymun'un Hristiyanlığın putperestlikle ilişkili olduğu teziyle karşı karşıya kalmışlardır.[2]
Bunlardan binyıl sonra Martin Luther öncülüğündeki Protestan Reformu, Avrupa Hristiyanlığının kökten bölünmesine ve hem içten hem de dıştan Hristiyanlık inancına karşı olan sesleri uyandırmada öncülük etti. 18. Yüzyılda Voltaire ve J.J Rousseau gibi Deist Filozoflar, Hristiyanlığı vahye dayanan bir din olarak eleştirmişlerdir.[3] Aydınlanma Çağı ile birlikte Hristiyanlık; Voltaire, David Hume, Thomas Paine ve Paul Henri Thiry d'Holbach gibi yazarlarca eleştirilmiştir. Bu eleştirilerin esas noktası İncil'in tarihsel gerçekliklere uygunluğu meselesi ve Hristiyan otoritelerinin yozlaşmasıdır.[2] Immanuel Kant gibi düşünürler, Tanrının varlığına dair geleneksel argümanları sundular ve Hristiyanlığı özgün temeller üzerinde savunduklarını iddia ettiler.[4]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Le Roy Froom, Prophetic Faith of Our Fathers, Vol. I, Washington D.C. Review & Herald 1946, p. 328.
- ^ a b c Martin, Michael (1991). The Case Against Christianity. Temple University Press. ISBN 978-1-56639-081-1.
- ^ Winter, H.R.; Bellows, T.J. (1981). People and Politics: An Introduction to Political Science. Wiley. ISBN 978-0-471-08153-1. Retrieved 2023-01-25.
- ^ Kant, Immanuel. Critique of Pure Reason, pp. 553–69, cf. Kant's May 1793 letter (Ak 11:414) expressing "true respect for the Christian religion [that has] been my guide in this work" aiming at a "union of the Christian religion with the purest practical reason."
