Chicago Bulls
| Chicago Bulls | |||
|---|---|---|---|
 | |||
| Konferans | Doğu Konferansı | ||
| Grup | Merkez Grubu | ||
| Kuruluşu | 1966 | ||
| Tarihçe | Chicago Bulls 1966-günümüze | ||
| Salon | United Center | ||
| Şehir | Chicago, Illinois | ||
| Renkler | Kırmızı,Siyah,Beyaz | ||
| Sahibi | Jerry Reinsdorf | ||
| Genel menajer | Marc Eversley | ||
| Baş antrenör | Billy Donovan | ||
| D-Lig takımı | Windy City Bulls | ||
| Lig şampiyonlukları | 6 (1991,1992,1993,1996,1997,1998) | ||
| Konferans şampiyonlukları | 6 (1991, 1992, 1993, 1996, 1997, 1998) | ||
| Grup şampiyonlukları | 9 (1975, 1991, 1992, 1993, 1996, 1997, 1998, 2011,2012) | ||
| Resmî site | nba.com | ||
| |||
Chicago Bulls, Chicago, Illinois'te bulunan NBA takımıdır. Doğu Konferansı'nın Merkez Grubu'nda oynamaktadır. Boğalar olarak da bilinen takım, 26 Ocak 1966 tarihinde kurulmuştur. İç saha maçlarını etkileyici atmosferi nedeniyle tımarhane lakabını almış United Center salonunda oynamaktadır. Takım 1990'lı yıllarda 1991-98 arasında NBA'de three-peat olarak adlandırılan 3 kez art arda şampiyonluk başarısını 2 kez göstermiş ve bu dönemde toplam 6 kez şampiyon olma başarısı göstermiştir. O dönemki kadroda NBA'in gelmiş geçmiş en önemli oyuncularından olan Hall Of Fame Michael Jordan, Scottie Pippen ve koç olarak Phil Jackson bulunuyordu. Ayrıca takım NBA tarihinde 10 yıl içinde 2 kez three-peat yapan ve 6 şampiyonluk birden kazanan tek takım unvanını taşımaktadır.
Bulls, 1995-96 normal sezonunda 72 galibiyet ve 10 mağlubiyet alarak NBA tarihinde tek bir sezonda 70 ve üzeri galibiyet alan ilk takım olmalarının yanında bir sezonda en çok galibiyet alan takım rekorlarını kırmıştır. 1996 yılında kurdukları kadro birçok uzman ve analist tarafından NBA tarihinin en iyi kadrolarından birisi olarak kabul görmektedir. 2013 yılı itibarıyla Forbes dergisinin yaptığı bir açıklamaya göre Bulls takımının 52.200.000 $ milyon dolarlık gelirinin yanında 1 milyar dolarlık tahmini değeriyle NBA'nin şu an en değerli 3. kulübüdür. 5'i Michael Jordan'ın 1'i Derrick Rose'un olmak üzere takım oyuncuları toplam 6 kez NBA En Değerli Oyuncu Ödülü'nü kazanma başarısı gösterdiler.
Bulls takımının tarihi boyunca büyük rekabet ve çekişme içerisinde bulunduğu takımlar Milwaukee Bucks, Detroit Pistons ve son zamanlarda Indiana Pacers ve Miami Heat'tir. Çok büyük bir çekişme yaşadıkları Bulls / Pistons rekabeti ise 1980'lerin sonlarında ve 1990'lı yılların başlarında yaşanmıştır. Ayrıca bu çekişme, NBA tarihinin en büyük rekabetlerinden birisi olarak kabul edilmektedir.
Kulüp tarihi
[değiştir | kaynağı değiştir]Takımın kuruluşu
[değiştir | kaynağı değiştir]Chicago Bulls, Chicago Packers ve Chicago Stags'ten sonra NBA'de mücadele eden 3. Chicago takımıdır. Bulls adını almadan önce takımın ismi olan Chicago Amerikan Gears'ın ilk kurucusu Dick Klein oldu. Daha sonra takım Bulls adını aldıktan sonra ilk yıllarda Klein takımın hem başkanlığını hem de genel menajerlik görevlerini yaptı.
Takım 1966/1967 sezonunda NBA'e giriş yaptı ve aldığı galibiyet yüzdesiyle NBA tarihindeki ilk sezonunda en iyi sonucu elde eden takım unvanını kazandı. Chicago eski NBA yıldızı Johnny Kerr'in koçluğunda ve oyuncular Bob Boozer ile Guy Rodgers'ın yardımıyla daha ilk sezonunda play-off'a kalma başarısı gösterdi ve Bulls ilk sezonunda play-off yapma başarısı gösteren tek takım oldu.
1966-1974: İlk yıllar
[değiştir | kaynağı değiştir]Kuruluşunun ilk iki yılında takım maçlarını Chicago Stadyumu'na geçmeden önce ev sahibi olduğu iç saha karşılaşmalarını Uluslararası Amfitiyatro'da oynadı.
Sonraki dönemde Bulls 1970'ler başlayana kadar sıra takımı olmaktan kurtulamadı. 1969 yılında takımın sahibi ve menajeri Klein genel menajerlik görevinden istifa ettiğini açıkladı. Daha sonra takımın menajerliğine Philadelphia 76ers'in menajeri Pat Williams getirildi. Menajer Williams ilk başta Jim Washington'ı eski takımı Philadelphia 76ers'e takaslayarak karşılığında Chet Walker'ı kadroya kattı. Daha sonra gelecek vadeden tecrübesiz Norm Van Lier Cincinnati Royals takımından kadroya katıldı. Ayrıca genel menajer takımın maskotu olmadığından maskot olarak Benny Bul'u yarattı. 1971-72 sezonuna +10.000 seyirci hedefi ile başlayan takım sezonu 57 galibiyet 25 mağlubiyet ile bitirerek tarihinin en iyi sezonunu geçirdi ve buna rağmen play-off'ta konferans ilk turunda Los Angeles Lakers'a elendi. 1970'lerde Jerry Sloan, Bob Love ve Chet Walker gibi defansif özelliği yüksek oyuncuların yanında oyun kurucu Norm Van Lier ve pivot Tom Boerwinkle ile sert defansı ile başarılı olabiliecek bir kadro kuran takım buna rağmen bir kez grup birinciliği hariç büyük bir başarı elde edemedi. 1975 yılında Bulls tarihinde ilk kez konferans finaline çıksa da Golden State Warriors'a 4-0 ile süpürüldü.
4 yıl sonra takımın genel menajeri Pat Williams Philadelphia ile anlaşarak geri döndü. Takımın koçu Motta ise takımının hem koçu hem de genel menajeri olmaya karar verdi. Bulls 1975-76 sezonund sadece 26 galibiyet alarak felaket bir sezon geçirdi. Daha sonra Motta kovularak yerine koçluk görevine Ed Badger getirildi.
1976-1984: Gilmore ve Theus
[değiştir | kaynağı değiştir]1976 yılında Bulls takımı ABA ligi dağıldıktan sonra Artis Gilmore, David Greenwood ve Orlando Woolridge kadroya katılarak güçlenmiş oldular. Takım 1978 yılında 1978 NBA Seçmeleri'nde ileride takımın en önemli oyuncularından birisi olucak Reggie Theus'u 9. sıradan draft etti.
1970'lerin sonunda takım 1979 NBA Seçmeleri'nde Los Angeles Lakers'ın 1. sıradan Magic Johnson'u seçmesiyle Bulls genel menajer Rod Thorn'un isteğiyle 2. sıradan David Greenwood'u seçti. Eğer önceki sezon biraz daha tanking yapabilselerdi Johnson'u bile draft etme şansları olabilirdi.
Artis Gilmore'nin 1982 yılında Dave Corzine karşılığında San Antonio Spurs'e takas edilmesinden sonra Bulls Reggie Theus etrafında bir takım oluşturmaya karar vermiş yardımcı olarak Quintin Dailey ve Ennis Whatley'den verim alarak yollarına devam etmişlerdir. Ancak 1983-84 sezonunda Bulls Theus'u Kansas City Kings'e takaslayarak sezonu çöpe atmış oldu.
1984-1998: Michael Jordan dönemi
[değiştir | kaynağı değiştir]
1984 NBA Draftı'nda belki de NBA tarihinin en yanlış draft seçimini Portland yaparken bundan Chicago Bulls faydalanmış ve sonraki senelerde ligi domine etme şansına sahip olmuştur. Chicago Bulls o sene 3. sırada oyuncu seçme hakkına sahipti ve önünde Houston Rockets ve Portland Trail Blazers vardı. Rockets'in pivot ihtiyacı ve Hakeem Olajuwon gibi üstün yetenekli bir oyuncunun olması ile 1. sıradan Hakeem'in seçileceği kesin gibiydi. Ancak 2. sıra için Portland'ın önünde Michael Jordan ve Charles Barkley gibi alternatifler varken Sam Bowie'yi seçti ve Chicago 3. sıradan Jordan'ı seçti. Bowie çok yetenekli oyuncu olmasına rağmen kariyeri boyunca sakatlıklarla uğraştı ancak Jordan Bulls'un tarihini değiştirdi. Burada belki de Jordan'ın ve Bulls'un en büyük şansı iki tarafında en uygun tercihi yapması oldu. Jordan bir sene önce Clyde Drexler'ı seçen Portland yerine tamamen takımı kendisi üzerine kuracak bir takıma gelmiş ve bu sistem de başarıya ulaşmıştı.
Gerçekten de takımın yeni sahibi Jerry Reinsdorf ve Genel Menajeri Jerry Krause takımı Jordan üzerine kurmayı daha ilk sezonunda kararlaştırmışlardı. Michael Jordan NBA'deki ilk sezonunda sayı ortalamasında 3. top çalmada ise lig 4. oldu. Takım sezonda 38-44'lük derece elde ederek konferansı 7. sırada bitirme başarısı göstermiş ve böylece uzun yıllar sonra Bulls plaf-off'a çıkmıştır. Ancak ilk turda Milwaukee Bucks'a 4 maç sonucunda 3-1 ile elenmişlerdir. Jordan daha ilk sezonunda yılın çaylağı ödülünü kazandı ve bunun yanında en iyi çaylak beşi, NBA en iyi ikinci beşine seçilme başarısı gösterdi.
Bir sonraki sezon Bulls sezona oyun kurucu John Paxson ve forvet Charles Oakley takviyesi ile girdi. Sezonun başlarında Jordan talihsiz bir sakatlık geçirdi ve takım play-off'lara son sıradan girdi. Jordan play-off'lar öncesi sakatlığını atlatarak takıma geri döndü. Ancak karşılarında 67-15 galibiyet yüzdesi ile çok başarılı bir sezon geçiren Larry Bird'lü Boston Celtics ekibi vardı. Bulls takımı play-off'a giren NBA tarihindeki en kötü 5. dereceye sahip takım unvanını almıştı. Celtics karşılarında çok az şansları varken hiç maç kazanamadan seriyi 4-0 ile kaybederek süpürüldüler. Bu serideki ikinci maçta Michael Jordan 63 sayı atarak play-off'ta bir maçta en çok sayı atan oyuncu rekorunu kırdı. Bu seri sonrasında Bird Jordan'ın gösterdiği performans sonucu hakkında çok büyük övgülerde bulunmuştur.
Jordan her geçen gün ligi daha çok domine ediyordu. Nitekim 1986-1987 sezonunda maç başına 37.1 sayı ortalamasıyla tamamlayarak müthiş bir sezon geçirdi ve Chicago Bulls kulüp tarihinde NBA All Star maçı oynamaya hak kazanan ilk oyuncu oldu. Ayrıca sezonun sayı kralı olma unvanına erişti ve NBA yılın beşine seçilen kulüp tarihindeki ilk oyuncu oldu. Bulls sezonu 40-45'lik dereceyle bitirip konferansı 8. sırada tamamlayarak play-offa katılmaya hak kazandılar. Buna rağmen play-off'larda karşılarına yine Celtics çıktı ve yine maç kazanamadan 4-0'lık seri sonucu süpürüldüler.
1987-1988 sezonu oyuncu seçimlerinde Bulls yönetimi ve menajer Krause çok doğru bir karar daha aldı. Draft'ta seçtikleri Olden Polynice'i Seattle ile takasta kullandılar ve bu takımdan Scottie Pippen'ı aldılar. Yine bu sene 10. sırada Horace Grant'i seçerek takımı çok güçlü bir duruma getirdiler. Bu iki çaylak oyuncunun katkısının yanında Jordan önderdliğinde Bulls normal sezonda 50 maç kazanma başarısı gösterdi. Bu sezondaki performansı ile Jordan normal sezonda kariyerinin ilk MVP (En değerli oyuncu) ödülünü aldı. İlk turda Cleveland Cavaliers'i 5 maç sonunda 3-2 ile eledikten sonra konferans yarı finaline çıktılar ve beş maç sonunda 4-1 ile Detroit Pistons'a elenerek sezonu noktaladılar. Ayrıca bu sezonki Detroit ile yaşanan seri 1988-1991 yıllarında iki takım arasındaki yaşanacak Pistons-Bulls rekabetinin başlangıcı olmuştur.
Her sezon başarılarını bir adım öne taşıyan Bulls, bir sonraki sezon olan 1988/1989 sezonunda sezon öncesi yaz dönemini hareketli geçirdi. Sezona New York Knicks'ten Charles Oakley karşılığında Bill Cartwright takası ile başladı. Draftta ise pivot Will Perdue'yu seçtiler. Ayrıca Phoenix Suns'tan üç sayı uzmanı Craig Hodges'ı kadroya ekleyerek güçlendiler. Bu yenilenmiş kadro ile bir önceki sezonun normal sezon başarısını yakalayamasalar da tarihlerindeki ilk konferans finallerini oynadılar. Ancak karşılarına bir kez daha çıkan o sezon NBA şampiyonu olacak Pistons'a 6 maç sonunda 4-2 ile seriyi kaybederek elendiler.
1989-90 sezonunda Bulls draftta Stacey King ve B.J. Armstrong'u seçti. Jordan dördüncü kez üst üste sayı ortalaması lideri olarak kapadı. Ayrıca Scottie Pippen kariyerinde ilk kez bu sezon All Star seçildi. Ancak takım için bu sezonun en önemli olayı baş antrenör Doug Collins'in yerine koçluk görevine Phil Jackson'ın geçmesi oldu. Bu sezon bir kez daha play-off'larda konferans finali oynadılar ve 7 maç sonunda yine o sezon üst üste 2. kez NBA şampyiyonu olucak Pistons'a 4-3 sonucu kaybederek elendiler.
1990-1993: İlk three-peat
[değiştir | kaynağı değiştir]1990/1991 sezonu Chicago Bulls için ilk şampiyonluğun geldiği sezon oldu. Normal sezonu 61 galibiyetle takım rekoru kırarak tamamladılar. Play-offlarda önceki senelerde çok çektikleri Pistons'u konferans finalinde süpürdüler ve NBA Finali'ne çıktılar. Finalde karşılarına Magic Johnson'lı Los Angeles Lakers geldi ve 5 maç sonunda Lakers'i eleyerek şampiyon oldular. Michael Jordan hem normal sezon hem de finallerin en değerli oyuncusu ödülünü kazandı ve beşinci kez üst üste en yüksek sayı ortalaması tutturan oyuncu oldu.
1991/1992 sezonunda bu kez sezon içi maç kazanma rekorlarını 67'ye çıkardılar ve ikinci kez şampiyon oldular. Bu kez finalde karşılarında Clyde Drexler'lı kadrosuyla Portland Trail Blazers vardı ve bu güçlü rakiplerini 6 maçta geçtiler. Jordan bir kez daha normal sezon ve finaller MVP ödülünü kazanırken, 6 kez üst üste sayı kralı oldu.
1992/1993 sezonunda da gelen 3. şampiyonluk ile Bulls 1960'lardaki Celtics'ten bu yana üç kez üst üste şampiyon olan ilk takım oldu. Bu 3 kez üst üste gelen şampiyonluk sonrası Lakers koçu Pat Riley three-peat terimini ortaya attı ve hatta bu terimin patentini bile aldı. Bu tarihten sonra üç kez şampiyon olan takımlar için bu terim kullanıldı. Finalde karşılarında kadrosunda Charles Barkley'i bulunduran Phoenix Suns çıktı ve 6 maç sonunda 3. şampiyonluk geldi. Jordan final serisinde maç başına sayı ortalaması rekoru kırarak MVP ödülünü kazandı. Aynı zamanda Wilt Chamberlain'den beri ilk kez 7 sezon üst üste sayı kralı olma rekorunu elde etti.
1993-1995: Jordan'ın ilk emekliliği
[değiştir | kaynağı değiştir]
1993 yılının son bahar aylarında Michael Jordan'dan başta Bulls taraftarları olmak tüm basketbolseverleri şok eden bir haber geldi. Jordan, babasının cinayetle ölümü üzerine basketbolu bıraktığını açıkladı. Takım ligdeki en iyi oyunculardan biri olan Pippen önderliğinde ilk kez o yıl All Star seçilen Horace Grant ve B.J. Armstrong'le yine de başarılı bir sezon geçirdi. Takıma bu sezon Hırvat oyuncu Toni Kukoc'da katılmıştı. 1994 NBA All-Star maçında Scottie Pippen MVP seçilme onuruna erişti. Normal sezonda 55 galibiyet almalarına rağmen Bulls takımı New York Knicks'e play-off ikinci turunda 7 maç sonunda 4-3 ile elenerek sezonu noktaladı. Knicks o yıl sonunda finale ulaşsa da Houston Rockets'a yenildi. Sezon sonunda takım 27 yıl boyunca maçlarını oynadığı Chicago Stadyumundan ayrılıp yeni salonları olan United Center'a taşınarak yeni sezonu açtı.
1994 yılında Bulls, Horace Grant, Bill Cartwright ve Scott Williams'ı bedava kaybetmesinin yanında John Paxon emekli oldu. Bu kayıplarına rağmen takım free agent'tan Ron Harper gibi yıldız bir şutör gard'ı kadroya katarak önemli bir hamle yapmış oldu. Sezonu ortalama bir takım halinde sürdürken 17 Mart 1995'te gelen haberle birden takımın havası değişti. Jordan basketbola geri dönüyordu. Jordan'ın dönüşüyle takım toparlandı ve play-offlara 5. sıradan çıktı. Dönüşünün 5 maçında Jordan New York Knicks'e 55 sayı atma başarısı gösterdi. Play-off ilk turunda Charlotte Hornets'ı elemelerine rağmen Shaquille O'Neal ve Penny Hardaway'li kadrosuna Horace Grant'ı eklemiş olan son konferans şampiyonu Orlando Magic'e elenmekten kurtulamadılar.
1995-1998: Jordan'ın dönüşü ve ikinci three-peat
[değiştir | kaynağı değiştir]
Bir sonraki sezon Bulls kadrosuna çok önemli bir oyuncu daha kattı. San Antonio Spurs'tan son dört sezonun rebound kralı Dennis Rodman'ı takasla kadroya eklediler. Rodman ayrıca Bulls'un en büyük düşmanı ve rakibi olan Detroit Pistons'un 1980'lerin sonundaki efsane Bad Boys kadrosunun önemli parçalarından birisiydi. Normal sezon maç kazanma oranını birden 72-10'a çıkaran Bulls'ta bireysel performanslarla da ligin liderliğini ele geçirdi. Kadrosunda Harper, Jordan, Pippen, Rodman ve Longley'in yanında ligin en iyi bench'i olan Kerr, Kukoc, Wennington, Buechler ve Randy Brown ile takım lig tarihinin en büyük galibiyet yüzdesi geri dönüşünü gerçekleştirdi. Jordan 8. kez sayı kralı oldu. Rodman 5. kez üst üste rebound ortalaması birincisi oldu. Takıma yedekten gelip büyük fayda sağlayan Steve Kerr üç sayı ortalamasında liderliği ele geçirdi. Michael Jordan hem normal sezonda, hem play-offlarda, hem de final serisinde MVP (En değerli oyuncu) seçildi. Krause yılın yöneticisi, Phil Jackson yılın koçu, Toni Kukoc ise yılın altıncı adamı ödüllerini aldılar. Jordan ve Pippen NBA'de yılın takımına seçildiler. Bunu yanında Jordan, Pippen ve Rodman yılın defans takımına seçildiler. 1995-96 sezonunda Bulls birçok rekoruda kırma başarısı gösterdi. 33-8 ile ilk 41 maçta lig tarihinin en iyi başlangıcı, kendi evleri United Center'da 41-3 ile bir sezonda kendi evinde çok galibiyet oranı ve ligin en iyi kendi ev başlangıcı 37-0 rekorlarını kırmıştır. Ayrıca kendi evlerindeki galibiyet oranları NBA tarihinde Celtics'in 1985-86'deki 40-1'lik, 1971-72'de ise Lakers'ın 39-2'lik derecelerinden sonra en iyi 3. derece olarak tarihe geçmiştir. 1995-96 Chicago Bulls kadrosu yaygın basketbol tarihinin en büyük takımlarından birisi olarak kabul edilmektedir. Bu kadar bireysel ödülü ve rekorları bir sezona sığdıran takım finalde Gary Payton ve Shawn Kemp gibi oyunculara sahip Seattle SuperSonics'i geçerek dördüncü şampiyonluğunu kazandı.
1996/1997 sezonunda Bulls bu kez 69-13 gibi yine son derece yüksek bir kazanma yüzdesiyle normal sezonu kapadı. Ayrıca son 2 maçlarını kaybederek üst üste 2 sezon normal sezonda +70 galibiyet kazanma şansını kaçırdılar. United Center'da 39-2 yüzdesi ile geçen sezonki hakimiyetlerini tekrarladılar. Finalde Bulls John Stockton ile Karl Malone önderliğindeki Utah Jazz'ı geçerek 5. şampiyonluğunu kazandı. Jordan kariyerinde dokuzuncu kez sayı kralı olurken, Rodman üst üste rebound kralı olma sayısını 6'ya çıkardı.
1997/1998 sezonu son NBA şampiyonu Bulls takımı için pek de iyi başlamamıştı. Birçok kişi ve medya kuruluşu tarafından Michael Jordan'ın bu basketboldaki son yılı olduğu ve basketbolu bırakacağı spekülasyonları yapılıp tahmin ediliyordu. Takımın koçu Phil Jackson ile takım arasında sorunlar vardı ve genel menajer Jerry Krause ile koç arasında da büyüyen bir gerginlik vardı. Scottie Pippen Hırvat 6. adam Kukoc'tan daha az para kazanıyordu ve daha fazlasını hakettiğini düşünüp yönetime sinirlenip sıkça şikayette bulunuyordu. Ayrıca Pippen sözleşmesinin takım tarafından uzatılmasını istiyordu ve yeni sözleşme teklifi almadığı için rahatsızdı. Bulls bunca soruna rağmen normal sezonda 62-20'lik dereceyle doğu konferansını 1. sırada bitirip olağanüstü bir sezon geçirdi. Jordan bu sezon kariyerinin 5. ve son kez MVP ödülünü kazanma başarısı gösterdi.
Bulls play-off ilk turunda Kendall Gill ve Sam Cassell önderliğindeki New Jersey Nets ile eşleşti. Bu turu 4-1 ile rahatça geçtikten sonra konferans yarı finalinde Charlotte Hornets ile eşleştiler. Bu turuda 4-1 ile geçtikten sonra konferans finalinde Reggie Miller'a sahip Indiana Pacers ile eşleştiler. Yorumcular Pacers'ın Bulls'u eleyebilecek tek takım olduğunu düşünüyordu. Ancak son maçı 88-83 kazanan Bulls seriyide 4-3 kazanarak konferans şampiyonu olarak NBA finaline yükselmiş oldu. Utah Jazz'a karşı oynanan finalde dramatik bir şekilde Jordan'ın son saniye basketi ile Bulls seriyi 4-2 ile kazanarak üst üste 3. kez NBA şampiyonu oldu. Böylece 1990'lı yıllar sonrasında 2. kez three peat yapma başarısı göstermiş oldular. Jordan gösterdiği performansla final serisinin MVP ödülünü üst üste 3. kez olmak üzere kariyerinde toplam 6. kez kazanmış oldu. Jordan 13 Ocak 1999 tarihinde kariyerinde 2. kez emekli olarak basketbolu bıraktı.
1998-2004: Zorlu geçen 6 yıl
[değiştir | kaynağı değiştir]1998 yılında şampiyon olunan sezondan sonra Jerry Krause takımı tamamen yenileme kararı aldı. Takımın yaşlanarak yavaş yavaş miladını doldurduğunu fark eden genel menajer büyük bir risk alarak takımı tamamen yeniden kurma yolunu seçti. Hatta bu planda takımın ligin dibine düşmesi ve draftta daha iyi sıralar almak da vardı. Krause planını uyguladı ve Scottie Pippen'ı Houston Rockets takımına takasta kullandı, koç Phil Jackson ile sözleşmeyi yenilemedi ve Jordan'ın bırakması için elinden geleni yaptı. Dennis Rodman, Luc Longley ve Steve Kerr gibi başarılarda önemli payı olan oyuncuları da gönderdi. Takımda kalan Toni Kukoc ve Ron Harper gibi bir iki oyuncu dışında tamamen yeni bir takım ve yeni koç Tim Floyd ile yeni bir oluşuma gitme yolunu seçti. Önceki sezonlarda yedekten gelerek katkı yapan Kukoc takımın skor yükünü taşımasına rağmen Bulls bir önceki sezona göre inanılmaz biz çöküş yaşadı ve lokavt nedeniyle geç başlayan sezonu 50 maçın sadece 13'ünü kazanarak tamamladı. 10 Nisan günü Miami Heat ile oynadıkları karşılaşmada 50 sayı atarak NBA tarihinde bir maçta en az sayı atan takım unvanını ele geçirdiler.
Önceki yılki başarısızlıkları takıma 1999 NBA Seçmeleri'nde ilk sırada oyuncu seçme olarak geri döndü ve 1. sıradan Elton Brand'ı draft ettiler. Harper, Wennington ve Barry'i bedava kaybettikten sonra takım çaylaklar Ron Artest ve Brand önderliğinde sezona başladı. Kukoc'un sakatlanmasından sonra Artest Kısa forvet pozisyonunda ilk beş çıkmaya başladı. Artest sezonda top çalma istatistiğinde tüm çaylaklar arasında 2. sırada yer aldı ve en iyi 2. çaylak beşine seçildi. Brand sayı, ribaund, blok, saha içi isabeti istatistiklerinde tüm çaylaklar arasında 1. sırada yer aldı ve sezonda gösterdiği performansla yılın çaylağı ödülünü kazanma başarısı gösterdi. Ayrıca Brand kulüp tarihinde 20-10 ortalamaları tutturan Artis Gilmore'den sonra 2. oyuncu oldu. Ancak Bulls 1999-20 sezonunu 15 galibiyet 67 mağlubiyet derecesi ile kulüp tarihinin en kötü sezonu olarak kapattı. Diğer sezonda da Jamal Crawford'u draft eden takım sezonu 17 galibiyet 65 mağlubiyet ile tamamladı.
Takım menajeri Krause 2001 NBA Seçmeleri'nde Los Angeles Clippers'ın 2. sırada draft ettiği Tyson Chandler'ı kendi oyuncusu Elton Brand'ın karşılığında takas ederek tüm Bulls taraftarını şoke etti. Ayrıca takım draft günü 4. sıradan Eddy Curry'i draft etti. Sezon ortasında menajer Ron Artest, Ron Mercer, Brad Miller ve Kevin Ollie'yi Jalen Rose, Travis Best, Norman Richardson ve 2. tur draft hakkı karşılığında Indiana Pacers'a takas etti. Boşalan koçluk görevine ise Bill Cartwright getirildi. Bulls 2001-02 sezonunu yine konferans sonuncusu olarak tamamlasa da bu kez 6 galibiyet daha fazla alarak 21 galibiyetle sezonu noktaladı.
Bulls takımı 2002-03 sezonuna fazla iyimser girerek başladı. 2002 NBA Seçmeleri'nde geçen sezonki başarısızlıklarının ödülü olarak 2. sıradan Jay Williams'ı draft ettiler. Takım Bill Cartwright'ın koçluğunda genç ve ellerinde bulundurdukları potansiyelli kadroyla Jalen Rose, Crawford, Fizer yeni gelen Donyell Marshall, Curry, Chandler ve gard Trenton Hassell ile 30-52 galibiyet yüzdesiyle önceki sezonlara göre başarılı bir sezon geçirdiler. Sezon sonunda takımı üstüne kurmayı planladıkları Jay Williams en iyi ikinci çaylak beşine seçildi.
2003 yazında takımın uzun süredir genel menajeri olan Jerry Krause sağlık sorunları nedeniyle görevinden istifa ettiğini açıkladı. Onun yerine GM görevine eski yorumcu, koç ve oyuncu olan John Paxon getirildi. Takım yaz aylarında büyük bir darbe aldı, takımın tüm planlarını ona göre yaptığı Jay Williams ağır bir motosiklet kazası geçirerek basketbolu bırakmak zorunda kaldı. Onun sözleşmesi 2004 yılında feshedilmiştir. Takım ayrıca 2003 NBA Seçmeleri'nde 7. sıradan Kirk Hinrich'i seçerek önemli bir hamle yaptı. Ayrıca takımın three peat döneminden efsane oyuncusu Scottie Pippen takıma bu sezon geri döndü. Bu hamlelerden sonra birçok kişi takımın yeniden şampiyonluk günlerine döneceğine inanıyordu. Ancak 2003-04 sezonu Bulls için koskocaman bir hayal kırıklığı oldu. Eddy Curry sakatlıklar ve kişisel sorunlarla uğraştığı için çok maç kaçırdı. Tyson Chandler kronik sırt sakatlığı nedeniyle 30 maç bile oynayamadı. Çok şey bekledikleri eski oyuncuları Pippen'da sezon boyunca diz sakatlığıyla uğraştı. 6. adam Jamal Crawford beklentileri veremeyerek hayal kırıklığı yarattı. Sezon boyunca verilen mücadeleden sonra sezonu 23 galibiyet 59 mağlubiyet ile yılın en kötü 2. takım derecesini elde ederek noktaladılar.
2004-2007: Play-off'lara geri dönüş
[değiştir | kaynağı değiştir]
Bulls menajeri Paxson draft günü Phoenix Suns'ın 2004 NBA Seçmeleri'nde 7. sıradan seçtiği Luol Deng'i takasla kadroya kattı. Daha sonra draftta 3. sıradan Ben Gordon'u seçerek önemli bir hamle yaptı. 2. tur 38. sıradan ise Duke koleji gardı Chris Duhon'u draft ettiler. Free agent'tanda kadroya Arjantinli forvet Andrés Nocioni eklendi. Sezonun ilk 9 maçını kaybettikten sonra Bulls takım savunmalarını toparlayıp Ben Gordon'un tamamen devreye girmesiyle toparlanma belirtileri göstermeye başladı. 0-9'la başladıkları 2004-05 sezonunu doğu konferansının en iyi 3. galibiyet yüzdesiyle 47 galibiyet 35 mağlubiyet alarak sezonu tamamladılar ve böylece Michael Jordan'dan sonra ilk defa play-off yapmış oldular. Konferans ilk turundaki rakipleri Washington Wizards takımı idi. Evlerindeki ilk 2 maçı kazanıp 2-0 seride öne geçseler de sonraki 4 maçı kaybederek 4-2 seriyi de kaybedip elenmiş oldular. Sezon sonunda Ben Gordon yılın altıncı adamı ödülünü kazanma başarısı göstererek bu ödülü kazanan NBA tarihindeki ilk çaylak oldu. Ayrıca Toni Kukoc'tan sonra bu ödülü alan ikinci Bulls'lu oyuncu olma unvanına erişti.
2005 yazında takım ilk olarak bu sezon serbest kalacak Tyson Chandler'ı kadroda tutarak yeni sözleşme imzaladı. Eddy Curry'nin kalbinde bir problem olduğu ortaya çıktı ve Bulls yönetimi onun oynamaya devam etmesi için testlere girmesini şart koştu. Ancak Curry bu testlere girmeyi reddedince Michael Sweetney, Tim Thomas için New York Knicks'e Antonio Davis ile birlikte takas edildi. Ayrıca Bulls bu takas sonucu Knicks'ten 2006, 2007 draftlarından 2. tur seçim haklarını da aldı. Bulls 2005-06 sezonunda 41 galibiyet 41 mağlubiyet alarak play-off'lara 7. sıradan katılmaya hak kazandı. Play-off ilk turundaki rakipleri sezon sonunda şampiyon olucak Dwayne Wade ve Shaquille O'Neal'lı Miami Heat takımı oldu. Seriyi 6 maç sonunda 4-2 kaybeden Bulls play-off'lara ilk turdan veda ederek sezonu noktalamış oldu. Bulls için birkaç genç oyuncunun tecrübe kazanması ve Nocioni'nin Miami'ye karşı oynadığı mükemmel oyun teselli oldu.
2006 NBA Seçmeleri'nde Bulls LaMarcus Aldridge'yi 2. sıradan draft etse de Tyrus Thomas ve Viktor Khryapa karşılığında Portland Trail Blazers'a takas etti. Ayrıca draftta 16. sıradan seçtikleri Rodney Carney'i Thabo Sefolosha karşılığında Philadelphia 76ers'e takas ettiler. Daha sonra free agent'tan 4 kez yılın savunmacısı seçilmiş Ben Wallace ile dört yıllığına 60 milyon dolarlık sözleşme imzaladılar. Daha sonra Tyson Chandler'ı da Oklahoma City Hornets'e takas ettiler. 2006-07 sezonunda Bulls 3-9 ile başladıkları sezonda 49-33'lük sonucu ile konferansı 3. sırada bitirdiler.
Play-off ilk turundaki rakipleri ise geçen sene karşılaştıkları son şampiyon Miami Heat oldu. Seriyi 4-0 kazanan Bulls Miami'yi süpürerek tüm NBA izleyicilerini şaşkına uğratmıştı. Çünkü Bulls'un Heat'i elese bile 4-0 eleyeceğini kimse tahmin etmiyordu ve bu yüzden herkes şoke olmuştu. Ayrıca aldıkları bu play-off serisi zaferi onların Michael Jordan'dan sonraki kazandıkları ilk play-off serisi zaferiydi. Konferans yarı finalindeki rakipleri ise ezeli rakipleri Detroit Pistons oldu. Serideki ilk 3 maçı kazanan Pistons seride 3-0 öne geçerek büyük bir avantaj yakaladı. NBA tarihinde hiçbir takım 3-0 geriye düştüğü seriden geri gelip kazanamamıştı. Sonraki 2 maçı kazanan Bulls iyi oyunuyla bunun sinyalini vermeye başlayıp ellerine şans geçse de 17 Mayıs günü kendi evlerinde 10 sayıyla yenilerek seriyi 4-2 kaybedip elenmiş oldular.
2007-2008: Play-off'suz sezon
[değiştir | kaynağı değiştir]
Takım 2007 yazında kadroya Joe Smith'i kattı ve ayrıca eski oyuncu Adrian Dantley kadroya eklendi. Luol Deng ve Ben Gordon'un sözleşmeleri uzatıldılar. Ayrıca 2007 NBA Seçmeleri'nde 1. tur 9. sıradan Joakim Noah'ı draft ettiler. Yaz döneminde takımın Kevin Garnett, Pau Gasol ve en önemlisi, Kobe Bryant'ın peşinde olduğu ortaya çıktı ancak hiçbirinde başarılı olunamadı ve John Paxon'da bunlardan biriyle anlaşma sağladıklarını yalanladı.
Bulls sezona 9-16 ile başladıktan sonra koç Scott Skiles görevinden kovuldu. Ayrıca oynadıkları ilk 12 maçın 10'unu kaybetmişlerdi sonradan biraz toparlandılar. Jim Boylan 27 Aralık 2007 tarihinde takımın geçici baş antrenörü olarak göreve getirildi.
21 Şubat 2008 tarihinde Bulls takımı Cavaliers ve Seattle SuperSonics takımları ile çok büyük bir üçlü takas yaptı. Bulls yapılan takasta Ben Wallace, Joe Smith, Adrian Griffin ve 2009 2. tur draft hakkına karşılık Drew Gooden, Cedric Simmons, Larry Hughes ve Shannon Brown'u kadroya takasla katmış oldu. Bulls 2007-08 sezonunu 33 galibiyet 49 mağlubiyet ile 3 sezon play-off yaptıktan sonra play-off yapamayarak noktalamış oldu.
Jim Boylan'ın geçici koçluk süresi doldu ve takım koç aramaya başladı. Onlar eski Phoenix baş antrenörü Mike D'Antoni ile görüşmelere vardı, ama Mayıs 10, 2008 tarihinde o New York Knicks ile anlaştı. Diğer olası seçenekler eski Dallas koçu Avery Johnson ve eski Bulls koçu Doug Collins idi. Collins 4 Haziran 2008 tarihinde takımın koçluğu için Bulls yönetimiyle anlaşamadığını açıkladı. 10 Haziran 2008, Chicago Bulls G.M.'si John Paxson Bulls çalıştırıcısı için, hiçbir koçluk deneyimi olmayan Vinny Del Negroyla biraz da mecburi şekilde kısa süreli olarak anlaştı.
3 Haziran 2008 tarihinde Chicago Tribune gazetesi takımın yardımcı antrenörlük görevine eski Charlotte Bobcats baş anrenörü Bernie Bickerstaff asistan koçluğa ise uzun süredir NBA'de görevli Bob Ociepka'nın teklifleri kabul ettiğini açıkladı.
2008-2016: Derrick Rose dönemi
[değiştir | kaynağı değiştir]Takım, uzun bir süre başarısız sonuçlar aldı. Play-offlara ucu ucuna katılan ya da kaçıran ortalama bir takım görüntüsü çizen Chicago'nun kaderi, 2008'de değişti. %1.7 gibi düşük bir şansı olmasına rağmen 2008 draft çekilişi'ni kazandı ve 2008 NBA Seçmeleri'nde 1. sıradan seçim hakkını elde etti. Ayrıca bu kazandıkları draft hakkıyla birlikte 1994 yılından bu yana NBA tarihinde 1. seçim hakkını elde eden en düşük şanslı takım unvanını kazandılar. Bulls 26 Haziran 2008 tarihinde düzenlenen 2008 NBA Seçmeleri'nde Memphis Üniversitesi'nden mezun Chicago doğumlu Derrick Rose'u 1. sıradan seçti. Ayrıca takım drafttan 2. tur 39. sıradan swingman Sonny Weems'i draft etse de onu Portland Trail Blazers'ın 36. sıradan seçtiği Ömer Aşık ve 2. tur draft hakkı karşılığında takas etti. Bulls iç transferde ise 30 Temmuz 2008 tarihinde Luol Deng ile 71.000.000 $ değerinde 6 yıllık yeni sözleşme imzalandı. 2 Ekim günü Ben Gordon ile de 1 yıllık yeni sözleşme imzaladılar.
18 Şubat 2008 tarihinde takım Sacramento Kings ile yaptığı takasta Andrés Nocioni, Drew Gooden, Cedric Simmons ve Michael Ruffin'i vererek karşılığında Brad Miller ve John Salmons'u aldı. Daha sonra devre arasında 19 Şubat 2009 tarihinde Tim Thomas, Jerome James ve Anthony Roberson'ı New York Knicks'e vererek karşılığında Larry Hughes'i takasla kadroya kattı. Daha sonra 2006 draftında kadroya kattıkları swingman Thabo Sefolosha'yı Oklahoma City Thunder'a 2009 1. tur draft hakkına karşılık takas ederek son 24 saatteki üçüncü takasını gerçekleştirmiş oldu. 2008-2009 sezonunda Derrick Rose'un önderliğinde 7. sıradan play-offlara kalan Bulls sezonu 44-44'lük bir derece ile tamamladı. İlk turda o yıl şampiyon olucak Boston Celtics ile eşleşti. Rose, serideki ilk maçta 36 sayı 11 asist ile ilk play-off maçında en yüksek sayı atan çaylak oyuncu olarak Kareem Abdul-Jabbar'ın rekorunu kırdı. Çok çok çekişmeli giden seride oynanan 7 maç da uzatmaya kaldı. Son maçı kaybederek Chicago bu seriden 4-3 ile mağlup ayrılsa da gelecek için herkese olumlu sinyaller verdi.
Sonraki sezon 2009 NBA Seçmeleri'nde 1. tur 16. sıradan müthiş atlet forvet James Johnson'u draft ettiler. Ayrıca 2. tur 29. sıradan Taj Gibson draft edildi. Sezona iyi başladılar fakat takımın en önemli oyuncularından Ben Gordon'ın Detroit Pistons'e bedava gitmesiyle skor yükünü üstlenecek adam sıkıntısı yaşadılar. 18 Şubat 2010 tarihinde John Salmons'ı Milwaukee Bucks'a Joe Alexander ve Hakim Warrick karşılığında takas etti. 2009-10 normal sezonunda 41 galibiyet 41 mağlubiyet alarak sezonu 8. bitirebildiler. Play-off ilk turunda LeBron James'li Cleveland Cavaliers ile eşleştiler ve seriyi 4-1 kaybederek 2009-10 sezonunu erken noktalamış oldular. 4 Mayıs 2010 tarihinde Bulls baş antrenörü Vinny Del Negro'yu görevinden kovduğunu açıkladı.
2010-2011: Yeni koç ve normal sezon 1. liği
[değiştir | kaynağı değiştir]
2010-2011 sezonunda takım adeta küllerinden doğdu. 2010 yılının Haziran ayında takım boşalan koçluk görevine Boston Celtics'in asistan koçu Tom Thibodeau getirildi ve onunla 3 yıllık sözleşme imzalandı. 7 Temmuz tarihinde Utah Jazz'ın forveti Carlos Boozer ile 80 milyon dolar değerinde 5 yıllık sözleşme imzalandı. Daha sonra Washington Wizards'tan eski oyuncuları Kirk Hinrich'i kadroya eklediler. Bulls ayrıca NBA'in en iyi en keskin şutörlerinden Kyle Korver ile 3 yıllığına 15 milyon dolardan anlaşmaya vardı. Aynı gün Türk All-Star Ömer Aşık ile de sözleşme imzalandı. Bench oyuncuları olarak kadroya Ronnie Brewer ve C. J. Watson, Kurt Thomas, Keith Bogans ve Brian Scalabrine transfer edildi.
Derrick Rose 2010-11 normal sezonunda harika bir sezon geçirerek NBA MVP ödülünü kazanma başarısı gösterdi ve lig tarihinde bu ödülü kazanan en genç oyuncu olma unvanına erişti. Rose ayrıca o ödülü kazanmayı başaran Michael Jordan'dan beri ilk Bulls oyuncusu oldu. Takım olarak Chicago normal sezonu 62 galibiyet 20 mağlubiyet ile normal sezonu 1. sırada tamamladı ve 1998 yılında Jordan'lı kadrodan bu yana ilk kez normal sezonu ilk sırada tamamladılar. Bulls play-off'ta ilk turda Atlanta Hawks ile eşleşti ve bu seriyi fazla zorlanmadan 4-1 ile geçtikten sonra konferans yarı finalinde Indiana Pacers ile eşleştiler. Bu seriyi de 6 maç sonucu 4-2 ile geçtikten sonra konferans finaline çıkmayı başararak Miami Heat'in rakibi oldular. 1998 yılından beri Michael Jordan'dan sonra Chicago Bulls ilk defa konferans finaline çıktı. Serinin ilk maçını kazanıp iyi sinyaller verselerde sonraki üst üste 4 maçı kaybederek seriyide 4-1 kaybetmiş play-off'lara veda etmiş oldular.
Logo ve Forma
[değiştir | kaynağı değiştir]Forma
[değiştir | kaynağı değiştir]-
İç saha -
Deplasman -
Alternatif
Logo
[değiştir | kaynağı değiştir]-
mevcut logo 1966-günümüz -
alternatif logo 1966-günümüz -
alternatif logo1966-günümüz
Maskotlar
[değiştir | kaynağı değiştir]
Benny Bull Chicago Bulls takımının resmi bilinen ana maskotudur. Maskot ilk kez kamuoyuna ve seyirciye 1969 yılında gösterilmiş tanıtılmıştır. Benny profesyonel spor tarihinin bilinen en eski maskotu unvanını taşımaktadır. Benny Bull'un bilinen ve destek verilen sponsoru Red Bull'dur ve maçlarda 1 numaralı forma giymektedir. Ayrıca Benny'nin 1995 yılında seyirciye tanıtılan Da Bull adında bir kuzeni vardır ve o da Chicago Bulls'un 2. maskotluğunu yapmaktaydı. Da Bull özellikle smaç yapma konusunda başarılı birisi olarak tanınır. Ancak 2004 yılında o arabada uyuşturucu ve esrar bulunduğu gerekçesiyle tutuklandı. Bu olaydan sonra Chicago Bulls onu maskotluktan kovdu. Benny kırmızı renkliyken kuzeni Da Bull aksine kahverengi rengine sahipti. Ortalama bir yüz ifadesi vardı ve 95 numaralı forma giyerdi.
Salonlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- International Amphitheatre (1966-1967)
- Chicago Stadyumu (1967-1994)
- United Center (1994-günümüz)
Tüm zamanların kadrosu
[değiştir | kaynağı değiştir]Mevcut kadro
[değiştir | kaynağı değiştir]Chicago Bulls kadrosu
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Oyuncular | Antrenörler | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
(GL) On assignment to G League affiliate
Kadro • Faaliyetler | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ellerinde bulunan draft hakları
[değiştir | kaynağı değiştir]| Draft | Raund | Sıra | Oyuncu | Pos. | Ülke | Mevcut takım | Not |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 2011 | 2 | 51 | Jon Diebler | G |  ABD
|
Serbest | Houston Rockets (Portland) |
Koçlar
[değiştir | kaynağı değiştir]
- 1966 - 1968: Johnny "Red" Kerr.
- 1968 - 1976: Dick Motta.
- 1976 - 1978: Ed Badger.
- 1978 - 1979: Larry Costello .
- 1979 - 1981: Jerry Sloan.
- 1981 - 1982: Jerry Sloan .
- 1982 - 1983: Paul Westhead.
- 1983 - 1985: Kevin Loughery.
- 1985 - 1986: Stan Albeck.
- 1986 - 1989: Doug Collins.
- 1989 - 1998: Phil Jackson.
- 1998 - 2001: Tim Floyd.
- 2001 - 2002: Tim Floyd, Bill Cartwright.
- 2002 - 2003: Bill Cartwright.
- 2003 - 2004: Bill Cartwright, Scott Skiles.
- 2004 - 2007: Scott Skiles.
- 2007 - 2008: Scott Skiles, Jim Boylan.
- 2008 - 2010: Vinny Del Negro.
- 2010 - 2015: Tom Thibodeau.
- 2015 - 2018: Fred Hoiberg
- 2018 - 2020: Jim Boylen
- 2020 - Günümüz: Billy Donovan
Kulüp tarihinin en çok sayı atan oyuncuları
[değiştir | kaynağı değiştir]| Sıra | Oyuncu adı | Ülke | Sayı |
|---|---|---|---|
| 1 | Michael Jordan | ABD
|
29.277 |
| 2 | Scottie Pippen | ABD
|
15.123 |
| 3 | Bob Love | ABD
|
12.623 |
| 4 | Luol Deng |  İngiltere
|
10.286 |
| 5 | Jerry Sloan | ABD
|
10.233 |
| 6 | Chet Walker | ABD
|
9.788 |
| 7 | Artis Gilmore | ABD
|
9.288 |
| 8 | Reggie Theus | ABD
|
8.279 |
| 9 | Kirk Hinrich | ABD
|
8.027 |
| 10 | Ben Gordon | İngiltere
|
7.372 |
Hall of Famerlar ve Emekli formalar
[değiştir | kaynağı değiştir]
|
|
Emekli formalar ve onurlandırılanlar
[değiştir | kaynağı değiştir]| Chicago Bulls Emekli formalar ve onurlandırılanlar | ||||
| No | Oyuncu | Pozisyon | Görev süresi | Emeklilik tarihi |
|---|---|---|---|---|
| 4 | Jerry Sloan | G/SF | 1966-67-1975-76 | 17 Şubat 1978 |
| 10 | Bob Love | F | 1968-69-1976-77 | 14 Ocak 1994 |
| 23 | Michael Jordan | SG | 1984-85-1992-93, 1994-95-1997-98 | 1 Kasım 1994 |
| 33 | Scottie Pippen | SF | 1987-88-1997-98, 2003-04 | 9 Aralık 2005 |
| - | Phil Jackson | Koç | 1987-88-1988-89 (Asistan) 1989-90-1997-98 (Koç) |
5 May 1999 |
| - | Johnny Kerr | Koç Genel Menajer Yayıncı |
1966-67-1967-68 (Koç) |
10 Şubat 2009 |
| - | Jerry Krause | Genel Menajer | 26 Mart 1985-7 Nisan 2003 | 31 Ekim 2003 |
İstatistik liderleri ve ödüller
[değiştir | kaynağı değiştir]İstatistik liderleri
[değiştir | kaynağı değiştir]| Kategori | Oyuncu | İstatistik | Sezon |
|---|---|---|---|
| Oynama süresi | Bob Love | 3.482 | 1970-1971 |
| Maç başına sayı | Michael Jordan | 37.1 | 1986-1987 |
| Maç başına ribaund | Dennis Rodman | 16.1 | 1996-1997 |
| Maç başına asist | Guy Rodgers | 10.5 | 1966-1967 |
| Maç başına top çalma | Michael Jordan | 3.2 | 1986-1987 |
| Maç başına blok | Artis Gilmore | 2.7 | 1981-1982 |
| Sayı | Michael Jordan | 3,041 | 1986-1987 |
| Ribaund | Dennis Rodman | 1201 | 1997-1998 |
| Asist | Guy Rodgers | 908 | 1966-1967 |
| Top çalma | Michael Jordan | 259 | 1987-1988 |
| Blok | Artis Gilmore | 220 | 1981-1982 |
| Saha içi isabeti | Michael Jordan | 972 | 1986-1987 |
| Şut yüzdesi | Artis Gilmore | 67.0% | 1980-1981 |
| 3 sayı isabeti | Jamal Crawford | 521 | 2003-2004 |
| 3 sayı yüzdesi | Steve Kerr | 52.3% | 1994-1995 |
| Faul isabeti | Michael Jordan | 825 | 1986-1987 |
| Faul isabet oranı | Ricky Sobers | 93.5% | 1980-1981 |
| Bireysel faul | Tom Boerwinkle | 317 | 1968-1969 |
| Top kaybı | Artis Gilmore | 366 | 1977-1978 |
| Kategori | Oyuncu | İstatistik |
|---|---|---|
| Oynadığı maç | Michael Jordan | 930 |
| Sayı | Michael Jordan | 29,277 |
| Ribaund | Michael Jordan | 5,836 |
| Asist | Michael Jordan | 5,012 |
| Top çalma | Michael Jordan | 2,306 |
| Blok | Artis Gilmore | 1,029 |
| Toplam saha içi isabeti | Michael Jordan | 21,686 |
| Saha içi isabet yüzdesi | Artis Gilmore | 58.7% |
| Toplam 3 sayı isabeti | Kirk Hinrich | 968 |
| 3 sayı yüzdesi | Steve Kerr | 47.9% |
| Faul isabeti | Michael Jordan | 6,798 |
| Faul yüzdesi | George Gervin | 87.9% |
| Maç başına sayı | Michael Jordan | 31.5 |
| Maç başına ribaund | Dennis Rodman | 15.3 |
| Maç başına asist | Ennis Whatley | 7.0 |
| Maç başına top çalma | Michael Jordan | 2.5 |
| Maç başına blok | Artis Gilmore | 2.1 |
Kişisel ödüller
[değiştir | kaynağı değiştir]- Michael Jordan - 1988, 1991, 1992, 1996, 1998
- Derrick Rose - 2011
- Michael Jordan - 1988
- Joakim Noah - 2014
NBA All-Star Hafta Sonu Üç Sayı Yarışması
- Craig Hodges - 1990, 1991, 1992
- Steve Kerr - 1996
NBA All-Star Hafta Sonu Smaç Yarışması
- Michael Jordan - 1987, 1988
- Michael Jordan - 1985
- Elton Brand - 2000
- Derrick Rose - 2009
- Toni Kukoč - 1996
- Ben Gordon - 2005
- Michael Jordan - 1991, 1992, 1993, 1996, 1997, 1998
- Michael Jordan - 1988, 1996, 1998
- Scottie Pippen - 1994
NBA All-Star Skil Yarışması Şampiyonu
- Derrick Rose - 2009
ESPY Ödülleri: Yılın En İyi NBA Oyuncusu
- Michael Jordan - 1993, 1997, 1998, 1999
- Luol Deng - 2007
- Johnny "Red" Kerr - 1967
- Dick Motta - 1971
- Phil Jackson - 1996
- Tom Thibodeau - 2011
- Jerry Krause - 1988, 1996
- Gar Forman - 2011
- Michael Jordan - 1987, 1988, 1989, 1990, 1991, 1992, 1993, 1996, 1997, 1998
- Michael Jordan - 1987, 1988, 1989, 1990, 1991, 1992, 1993, 1996, 1997, 1998
- Scottie Pippen - 1994, 1995, 1996
- Derrick Rose - 2011
- Bob Love - 1971, 1972
- Norm Van Lier - 1974
- Michael Jordan - 1985
- Scottie Pippen - 1992, 1997
- Scottie Pippen - 1993, 1998
NBA Yılın Birinci Savunma Beşi
- Jerry Sloan - 1969, 1972, 1974, 1975
- Norm Van Lier - 1974, 1976, 1977
- Michael Jordan - 1988, 1989, 1990, 1991, 1992, 1993, 1996, 1997, 1998
- Scottie Pippen - 1992, 1993, 1994, 1995, 1996, 1997, 1998
- Dennis Rodman - 1996
- Joakim Noah - 2013
- Jerry Sloan - 1970, 1971
- Norm Van Lier - 1972, 1973, 1975, 1978
- Bob Love - 1972, 1974, 1975
- Artis Gilmore - 1978
- Scottie Pippen - 1991
- Horace Grant - 1993, 1994
- Kirk Hinrich - 2007
- Ben Wallace - 2007
- Joakim Noah - 2011
- Luol Deng - 2012
- Erwin Mueller - 1967
- Clifford Ray - 1972
- Scott May - 1977
- Reggie Theus - 1979
- David Greenwood - 1980
- Quintin Dailey - 1983
- Michael Jordan - 1985
- Charles Oakley - 1986
- Elton Brand - 2000
- Kirk Hinrich - 2004
- Luol Deng - 2005
- Ben Gordon - 2005
- Derrick Rose - 2009
- Taj Gibson - 2010
- Stacey King - 1990
- Toni Kukoč - 1994
- Ron Artest - 2000
- Marcus Fizer - 2001
- Jay Williams - 2003
- Tyrus Thomas - 2007
- Guy Rodgers - 1967
- Jerry Sloan - 1967, 1969
- Bob Boozer - 1968
- Chet Walker - 1970, 1971, 1973, 1974
- Bob Love - 1971, 1972, 1973
- Norm Van Lier - 1974, 1976, 1977
- Artis Gilmore - 1978, 1979, 1981, 1982
- Reggie Theus - 1981, 1983
- Michael Jordan - 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991, 1992, 1993, 1996, 1997, 1998
- Scottie Pippen - 1990, 1992, 1993, 1994, 1995, 1996, 1997
- B. J. Armstrong - 1994
- Horace Grant - 1994
- Derrick Rose - 2010, 2011, 2012
- Luol Deng - 2012, 2013
- Joakim Noah - 2013, 2014
NBA All-Star konferans koçluğu
- Phil Jackson - 1992, 1996
- Tom Thibodeau - 2012
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]Dış bağlantılar
[değiştir | kaynağı değiştir]
- (İngilizce) Chicago Bulls Resmi Ağ Adresi 25 Kasım 2005 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- (İngilizce) Chicago Bulls ABC profili 25 Mayıs 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- (İngilizce) Takım logosu
- (İngilizce) Basketball reference profili4 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
