İçeriğe atla

Abbas bin Abdülmuttalib

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Abbas bin Abdülmuttalip sayfasından yönlendirildi)

Abbas bin Abdülmuttalib
عباس بن عبد المطلب
Ebü'l-Fazl el-Abbas bin Abdilmuttalib bin Haşim el-Kureşî el-Haşimî
Doğum568
Mekke, Arabistan
Ölüm653
Medine, Arabistan
MilliyetArap
Kureyş kabilesi
Haşimoğullar kolu
MeslekTüccar
EvlilikLübabe bint Haris
Çocuk(lar)Abdullah
Ubeydullah
Kesir
Ümmü Külsüm
Akraba(lar)Ebu Talib bin Abdülmuttalib (kardeş)
Abdullah bin Abdülmuttalib(kardeş)
Hamza bin Abdülmuttalib(kardeş)
Ebu Leheb(kardeş)

Abbas bin Abdülmuttalib (568 - 653) İslam peygamberi Muhammed'in sahabesi ve amcası.[1] Muhammed'den üç yaş büyük olan Abbas, zengin bir tüccardı, İslam'ın ilk yıllarında Muhammed'i Mekke'de himaye etti. 624 yılındaki Bedir Muharebesi'ne kadar müslüman olmadı. İleride Emevî devletini yıkarak adını taşıyacak Abbâsî devletini kuranlar onun soyundan gelir.

Ailesi ve erken yaşamı

[değiştir | kaynağı değiştir]

568 yılında Mekke'de doğan Abbas, Abdülmuttalib'in küçük oğullarından biriydi. Annesi Nemir kabilesinden Nuteyla bint Cenab'dı. Babasının vefatından sonra Zemzem'in ve hacılara su dağıtımının sorumluluğunu üstlendi. Mekke'de baharat ticaretiyle uğraştı ve bu ticaret sayesinde zengin oldu. Bu işi için, Suriye'ye gidip gelen bir kervan ağını yönetiyordu ve peygamber Muhammed'i de çalışması için yanına aldı. Onu kervanlarına liderlik etmesi için eğitti. Maddi durumu iyi olduğu için, İslam öncesi dönemde Kabe' yi ziyarete gelen hacılara su dağıtma (Sikaye) ve onlara ziyafet verme (Rifade) görevlerini kardeşi Ebu Talib'den devralan Abbas, ayrıca ona maddi destek sağlamak maksadıyla oğlu Cafer'in bakımını da üstlenmiştir.

Müslüman olması

[değiştir | kaynağı değiştir]

Hicret'e kadarki Mekke döneminde (610-622) Abbas, Muhammed'i himaye etti ancak müslüman olmadı. İkinci Akabe Biatı'nda sözcülük yaptı,[2] ancak Medine'ye hicret edenler arasında yer almadı.

İslam tarihinde en çok kabul gören genel görüşe göre Abbas, başta İslam'ı kabul etmedi ancak karşı da çıkmadı. Bedir Savaşı'nda Mekkeliler'in safında çarpışıp[3] esir düştü ve fidye ödeyerek kurtuldu. Daha sonra Mekke'de kalarak, Mekkeliler'in savaş planlarını peygambere bildirdi. Mekke'nin fethi hazırlıkları sırasında Müslüman olduğunu açığa vurmuştur. Peygambere para yardımında bulunup, bazı seferlerine katıldı. Abbasi halifeleri oğlu Abdullah'ın soyundan gelir.

İbn Hişam, Abbas'ın Bedir'den önce gizli müslüman olduğunu söylemiştir[4] ancak Taberi'nin aynı kaynaktan yaptığı alıntıda bu yönde açık bir ifade yoktur.[5][6] Bedir'den kısa bir süre sonra müslüman olduğu bazı tarihçiler tarafından bildirilmiştir.[7]

Başka bir kaynakta Abbas'ın, karısı Lübabe'nin müslüman olmasından yirmi yıl sonra, yani Mekke'nin fethinden hemen önce, Ocak 630'a kadar müslüman olmadığı belirtilir.[8] Muhammed daha sonra ona "göçmenlerin sonuncusu" adını verdi ve bu ona savaş ganimetlerinden elde edilen gelirleri alma hakkı verdi. Hacılara Zemzem suyu sağlama hakkı kendisine verildi ve bu hak torunlarına da kaldı.[9]

Abbas hemen Muhammed'in ordusuna katılarak Mekke'nin Fethine, Huneyn Savaşı ve Taif Kuşatması'na katıldı. Huneyn'de diğer savaşçılar onu terk ettiğinde Muhammed'i savundu.[10] Bu askeri başarıların ardından Abbas, ailesini Muhammed'in onları sık sık ziyaret ettiği Medine'ye getirdi.[11] Daha sonra Abbas, Tebük seferinde savaştı.[10]

Abbâsîler Hâlifeliği'nin isim babası olarak soy ağacındaki yeri

[değiştir | kaynağı değiştir]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Kureyş
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Haşim bin Abdimenâf
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Haşimoğulları
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ʿAbdulmuttalib bin Haşim
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ʿAbdullâh
 
Abbâs bin Abdülmuttalib
 
Ebâ Tâlib
 
Hamza
 
Ez-Zûbeyr
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Muhammed
 
ʿAbdullâh bin Abbâs
 
Ali
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
`Alî bin Abdullâh
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Muhammed İmâm
 
 
İbrahim İmâm[12]
 
Mûsa bin Alî bin Abdullâh
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ABBÂSÎLER HÂLİFELİĞİ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Abdillâh Seffah
1. (750-754)
 
 
 
 
 
Abdullâh Mansûr
2. (754-775)
 
İsâ bin Mûsa bin `Alî bin Abdullâh
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Muhammed Mehdî
3. (775-785)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Mûsâ Hâdî
4. (785-786)
 
Hârûn Reşîd
5. (786-809)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Muhammed Emîn
6. (809-813)
 
Abdullâh Memûn
7. (813-833)
 
`Abbâs Mutasım
8. (833-842)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Hârûn Vâsık
9. (842-847)
 
Câfer Mûtevekkil
10. (847-861)
 
Muhammed bin Mutasım
 
Ahmed Mûstain
12. (862-866)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Muhammed Muhtedî
14. (869-870)
 
Muhammed Muntasır
11. (861-862)
 
 
Muhammed Mutazz
13. (866-869)
 
Ahmed Mutemid
15.(870-892)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ahmed Mûtezîd
16. (892-902)
 
 
 
Tâha el-Muvaffak
ibn-i Câfer Mûtevekkil
 
 
 
Alî Mûktefî
17. (902-908)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Câfer Muktedir
18. (908-932)
 
Muhammed Kahir
19.(929)(932-934)
 
 
 
 
 
Abdullâh Mûstekfî
22. (944 – 946)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Muhammed Râdî
20. (934–940)
 
İbrâhîm Mûttakî
21. (940–944)
 
Fadıl Mutî
23. (946–974)
 
İshâk bin Câfer Muktedir
ibn-i Ahmed Mûtezîd
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Abdülkerîm Tai
24. (974–991)
 
Ahmed Kâdir
25. (991–1031)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Abdullâh Kâim
26. (1031–1075)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Muhammed Zâhîre
ibn-i Abdullâh Kâim
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Abdullâh Muktedî
27. (1075–1094)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ahmed Mûstezhir
28. (1094–1118)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Fadıl Mustarşid
29. (1118–1135)
 
Muhammed Muktefî
31. (1136–1160)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Mansûr Râşid
30. (1135–1136)
 
Yûsuf Mûstencid
32. ( 1160–1170)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Hasan Mûstezî
33. (1170–1180)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ahmed Nâsır
34. (1180–1225)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Muhammed Zâhir
35. (1225–1226)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Mansûr Mûstensir
36. (1226–1242)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
`Abdullâh Mûstasım Billâh"
37. (1242–1258)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Kahire Abbasileri
Memlûk Sultanlığı'
nin himayesi
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 


Özel
  1. ^ "Peygamberimizin amcası: Abbâs Bin Abdülmuttalib". Milli Gazete. 7 Haziran 2017. 1 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2017. 
  2. ^ Ibn Ishaq (Guillaume) p. 203.
  3. ^ Atasoy, İhsan. Sahabiler Ansiklopedisi (Temmuz 2011 bas.). Nesil Yayınları. s. 128. Erişim tarihi: 28 Kasım 2017. 
  4. ^ Ibn Ishaq (Guillaume) p. 309.
  5. ^ Alfred Guillaume's footnote to Ibn Ishaq (1955) p. 309.
  6. ^ Tabari, Tarikh al-Rusul wa'l-Muluk. Translated by McDonald, M. V. (1987). Volume 7: The Foundation of the Community, p. 68. Albany: State University of New York Press.
  7. ^ Annotated (1998), The history of al-Ṭabarī = (Taʼrīkh al-rusul wa'l mulūk), Albany: State University of New York Press, ISBN 0-7914-2820-6 
  8. ^ Ibn Ishaq (Guillaume) pp. 546–548.
  9. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; encyclopedia isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: Kaynak gösterme)
  10. ^ a b Tabari (Landau-Tasseron) pp. 24–25.
  11. ^ Ibn Saad, Tabaqat vol. 8. Translated by Bewley, A. (1995). The Women of Madina, p. 194. London: Ta-Ha Publishers.
  12. ^ TDV, İslâm Ansiklopedisi, Cilt 25, Sahife 363, 2002. (Keysanilik maddesi.)