1969 Formula 1 sezonu
1969 FIA Formula 1 Dünya Şampiyonası sezonu | |
Önceki: 1968 | Sonraki: 1970 |
Pilotlar • Pistler • Yarışlar |
1969 Formula 1 sezonu, FIA Formula 1 motor yarışlarının 23.sezonu, Dünya Sürücüler şampiyonasının 19.sezonu ve F1 takımları için Uluslararası Kupasının 12.sezonudur. Sezon 1 Mart'ta başladı ve onbir yarışın ardından 19 Ekim'de sona erdi. Pilotlar Şampiyonası'nı Denny Hulme kazanırken Takımlar Şampiyonası'nı Brabham kazandı.
Matra-Ford Cosworth kullanan İngiliz sürücü Jackie Stewart yarışların yarısından fazlasını kazanarak ilk Sürücüler Şampiyonluğunu elde etti.[1] Matra Works takımı bu sezon yarışmadı, ancak Ken Tyrrell liderliğindeki özel Matra International takımı Matra'nın Üreticiler Kupasını kazanmasına yardımcı oldu.[2] Her iki şampiyonluk da bir Fransız yapımcı tarafından kazanılan ilk şampiyonluklardı ve hala Fransa'da üretilen[3] ve özel bir takım tarafından girilen bir otomobil tarafından kazanılan tek şampiyonluk olmaya devam ediyor.
Takımlar ve sürücüler
[değiştir | kaynağı değiştir]Aşağıdaki takımlar ve sürücüler 1969 Dünya Şampiyonası'nda yarıştı.
- Pembe arka plan Almanya Grand Prix'sine katılacak F2 yarışçılarını göstermektedir.
Takım ve sürücü değişiklikleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- Matra bu yıl bir works takımı çalıştırmadı, bunun yerine Ken Tyrrell ile işbirliğine odaklandı. Tyrrell team (Matra International altında girilen) Jackie Stewart'ı tuttu ancak Johnny Servoz-Gavin'in yerine iş sürücüsü Jean-Pierre Beltoise'i getirdi.
- Brabham, Avustralyalı şirket desteğini çekince Repco motorlarından Ford-Cosworth DFV's, geçti.
- Lotus, Jackie Oliver yerine Avusturyalı pilot Jochen Rindt ile anlaştı. İngiliz pilot BRM'de yeni bir yuva buldu. Orada, John Surtees yeni bir sürücü ikilisini tamamladı. Daha önce Honda için yarışmıştı ama üretici spordan çekilmişti.
- Aynı durum Cooper ve Eagle. için de geçerliydi. Her iki üretici de 1969 sezonunda sadece bir kez özel takımlar tarafından kullanıldı.
- Jacky Ickx, Rindt'in yerini almak üzere Brabham'a geçti ve eski takımı Scuderia Ferrari, operasyonlarını Chris Amon için tek bir araca indirdi.
- Bu sezon, efsanevi takım sahibi Frank Williams'ın ilk çıkışı oldu. Bir Brabham BT26 satın aldı ve Formula 2 pilotu Piers Courage. terfi ettirdi.
Sezon ortası değişiklikleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- Sezonun ikinci yarısına girerken Chris Amon Ferrari'den ayrıldı. İtalyan ekip BRM'den Meksikalı sürücü Pedro Rodríguez ile anlaştı.
Takvim
[değiştir | kaynağı değiştir]# | Grand Prix | Pist | Tarih |
---|---|---|---|
1 | Güney Afrika Grand Prix | Kyalami Grand Prix Circuit, Midrand | 1 Mart |
2 | İspanya Grand Prix | Montjuïc circuit, Barcelona | 4 Mayıs |
3 | Monako Grand Prix | Circuit de Monaco, Monte Carlo | 18 Mayıs |
4 | Hollanda Grand Prix | Circuit Zandvoort, Zandvoort | 21 Haziran |
5 | Fransa Grand Prix | Charade Circuit, Clermont-Ferrand | 6 Temmuz |
6 | Britanya Grand Prix | Silverstone Circuit, Silverstone | 19 Temmuz |
7 | Almanya Grand Prix | Nürburgring, Nürburg | 3 Ağustos |
8 | İtalya Grand Prix | Autodromo Nazionale di Monza, Monza | 7 Eylül |
9 | Kanada Grand Prix | Mosport Park, Bowmanville | 20 Eylül |
10 | Birleşik Devletler Grand Prix | Watkins Glen International, New York | 5 Ekim |
11 | Meksika Grand Prix | Magdalena Mixhuca, Mexico City | 19 Ekim |
Takvim değişiklikleri
[değiştir | kaynağı değiştir]- Güney Afrika Grand Prix'si sezon açılışı olarak kaldı, ancak Ocak ayından Mart ayına alındı.
- İspanya Grand Prix'si, iki pist arasındaki etkinlik paylaşımı düzenlemesine uygun olarak Jarama'dan Montjuïc'e taşındı. Aynı şekilde, Britanya Grand Prix'si Brands Hatch'ten Silverstone 'a ve Kanada Grand Prix'si Mont-Tremblant'tan Mosport Park'a taşındı.
- Fransa Grand Prix'si, Jo Schlesser'in 1968 Fransa Grand Prix'sinde geçirdiği ölümcül kaza ile ortaya çıkan güvenlik endişeleri nedeniyle Rouen-Les-Essarts'tan Charade Circuit'e taşındı.
- Mexico City'deki 1968 Yaz Olimpiyatları ile çakışmaması için Kasım ayında düzenlenen 1968 Meksika Grand Prix'sinin ardından, Meksika Grand Prix'si her zamanki tarihi olan Ekim ayına geri döndü.
İptal Edilen Yarışlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- Belçika Grand Prix'si aslında 8 Haziran'da yapılacaktı, ancak Formula 1'de güvenliğin güçlü bir savunucusu olan Jackie Stewart pisti denetledi ve pistte birçok değişiklik yapılmasını talep etti. Pist sahipleri onun isteklerini yerine getirmedi ve sürücüler Grand Prix'yi boykot etti.[4][5]
Yönetmelik değişiklikleri
[değiştir | kaynağı değiştir]Aerodinamik, geçen sezondan beri şehrin konuştuğu konuydu ve çoğu takım, biraz daha uzun süredir var olan ön burun spoylerinin yanı sıra, ön ve arka kanatları uygulamaya karar verdi. Lotus, sürücünün ayaklarındaki dördüncü bir pedal tarafından çalıştırılan hareketli kanatlara öncülük etmişti ve rakipleri kendi sistemlerini uygulamak için kış stopunu kullanmışlardı. Örneğin McLaren , sürücülerine arka kanadı düzleştirmek için sol ellerinin yanına bir kol yerleştirdi, bu da düz yolda daha fazla hız sağladı ve fren pedalını kanada bağlayarak kanadı otomatik olarak orijinal pozisyonuna geri getirdi ve viraj için yere basma kuvveti ekledi. Tyrrell Matra, beşinci vites seçildiğinde arka kanadı otomatik olarak düzleştiren elektrikle çalıştırılan bir arka kanat geliştirdi.
Sezon başında kanatlar, en fazla yere basma kuvvetini üretmek için mümkün olduğunca yükseğe konumlandırıldı ve lastikleri yere bastırmak için aracın süspansiyonuna sabitlendi. Ancak 1969 İspanya Grand Prix'sinde birkaç dramatik kaza yaşandığında, FIA (o zamanlar Commission Sportive Internationale veya CSI olarak biliniyordu ) tüm kanat kullanımını yasakladı. Sadece burundaki aerofoillere hala izin veriliyordu. Bu, Monako Grand Prix'sinin ilk antrenman seansından sonra aniden kararlaştırıldı.
Bir sonraki yarıştan itibaren kanatlara tekrar izin verilecekti, ancak yalnızca hareketli parça yoksa, gövdenin yaylı parçalarına sıkıca tutturulmuşlarsa (yani süspansiyona değil ) ve belirli bir maksimum yükseklik ve genişlik içinde kalıyorlarsa. Bu kurallar Hollanda Grand Prix'si için tanıtıldı ve Fransa Grand Prix'sinden itibaren sıkı bir şekilde uygulandı.
Sonuçlar ve sıralamalar
[değiştir | kaynağı değiştir]Grand Prix
[değiştir | kaynağı değiştir]Puanlama sistemi
[değiştir | kaynağı değiştir]Daha fazla bilgi: Formula 1 Dünya Şampiyonası puanlama sistemlerinin listesi
En iyi altı klasmanda bitirenlere puanlar verildi. Formula 2 arabaları Şampiyona puanları için uygun değildi. F1 Üreticileri için Uluslararası Kupa, her yarış için yalnızca en yüksek bitiren sürücünün puanlarını saydı. Hem Şampiyona hem de Kupa için, 1-6. turlardaki en iyi beş sonuç ve 7-11. turlardaki en iyi dört sonuç sayıldı.
Parantezsiz sayılar şampiyonluk puanlarıdır; parantez içindeki sayılar toplam puanlardır. Puanlar aşağıdaki sisteme göre verildi:
Sıra | 1. | 2. | 3. | 4. | 5. | 6. |
---|---|---|---|---|---|---|
Yarış | 9 | 6 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Kaynak:[6] |
Sürücüler Klasmanı
[değiştir | kaynağı değiştir]
|
|
Formula 2 araçları Almanya GP'sinde beşinci ve onuncu sıralar arasında yer aldı, ancak bu araçları kullanan sürücüler şampiyona için puan kazanamadı. Beşinci ve altıncı puanlar yarışta on birinci ve on ikinci olan Siffert ve Beltoise'a gitti.
Markalar Klasmanı
[değiştir | kaynağı değiştir]Sıra | Marka | GAF |
İSP |
MON |
HOL |
FRA |
BRİ |
ALM |
İTA |
KAN |
ABD |
MEK |
Puan | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1 | Matra-Ford | 1 | 1 | YD | 1 | 1 | 1 | 2 | 1 | 4 | NC | 4 | 66 | |
2 | Brabham-Ford | YD | 6 | 2 | 5 | 3 | 2 | 1 | (5) | 1 | 2 | 2 | 49 (51) | |
3 | Lotus-Ford | 2 | YD | 1 | 2 | 6 | 4 | 4 | 2 | 3 | 1 | 9 | 47 | |
4 | McLaren-Ford | 3 | 2 | (5) | 4 | 4 | 3 | 3 | 4 | 5 | YD | 1 | 38 (40) | |
5 | BRM | 7 | 5 | YD | 9 | YD | YD | NC | NC | 3 | 6 | 7 | ||
6 | Ferrari | YD | YD | YD | 3 | YD | YD | 6 | YD | 5 | 7 | 7 | ||
— | Cooper-Maserati | 7 | WD | 0 | ||||||||||
— | Brabham-Repco | 8 | 0 | |||||||||||
— | Brabham-Climax | YD | 0 | |||||||||||
— | Eagle-Climax | DSQ | 0 | |||||||||||
Sıra | Marka | GAF |
İSP |
MON |
HOL |
FRA |
BRİ |
ALM |
İTA |
KAN |
ABD |
MEK |
Puan |
- Kalın sonuçlar şampiyona toplamlarına dahil edilmiştir.
Şampiyona Dışı Yarışlar
[değiştir | kaynağı değiştir]1969'da Dünya Şampiyonasına dahil olmayan başka Formula 1 yarışları da yapıldı. Madrid Grand Prix'si ve Gold Cup, Formula 5000 araçlarıyla eşzamanlı olarak düzenlendi.
No | Tarih | Yarış Adı | Pist | Kazanan Pilot | Üretici | Rapor |
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 16 Mart 1969 | IV Race of Champions | Brands Hatch | Jackie Stewart | Matra-Cosworth | Rapor |
2 | 30 Mart 1969 | XXI BRDC International Trophy | Silverstone | Jack Brabham | Brabham-Cosworth | Rapor |
3 | 13 Nisan 1969 | Madrid Grand Prix | Jarama | Keith Holland | Lola-Chevrolet | Rapor |
4 | 16 Ağustos 1969 | XVI International Gold Cup | Oulton Park | Jacky Ickx | Brabham-Cosworth | Rapor |
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "1969 Driver Standings". Formula1.com. 24 Şubat 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2024.
- ^ "1969 Constructor Standings". Formula1.com. 1 Mart 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mart 2024.
- ^ Jackie Stewart´s Matra MS80 was built in Vélizy-Villacoublay, France. Fernando Alonso's Renault R25 and Renault R26 were built in Enstone, UK.
- ^ "Grand Prix - The Killer Years". YouTube. 2 Ekim 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ocak 2016.
- ^ David Hayhoe, Formula 1: The Knowledge records and trivia since 1950 – 2nd Edition, 2021, page 35.
- ^ "World Championship points systems". 8W. Forix. 18 Ocak 2019. 24 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Aralık 2020.