Majoron
| Komposisyon | Elementaryong partikulo |
|---|---|
| Estadistika | Bosoniko |
| Estado | Hipotetikal |
| Simbolo | J |
| Nag-teorisa | Y. Chikashige, R. N. Mohapatra, at R. D. Peccei |
| Masa | unknown |
| Elektrikong karga | 0 |
| Ikot | 0[1] |
Sa partikulong pisika, ang mga majoron(na ipinangalan kay Ettore Majorana) ay mga hipotetikal na uri ng Goldstone boson na tineorisa na namamagitan sa paglabag ng masa ng neutrino ng bilang na lepton o B − L sa ilang mga banggaang mataas na enerhiya gaya ng
kung saan ang dalawang elektron ay nagbabanggaan upang bumuo ng mga W na boson at ang majoron na J. Ang symmetriyang U(1)B–L ay ipinagpapalagay na global upang ang majoron ay hindi "kainin" ng gauge boson at spontaneyosong masira. Ang mga majoron ay orihinal na pinormula sa apat na dimensiyon nina Y. Chikashige, R. N. Mohapatra at R. D. Peccei upang maunaawaan ang mga masa ng neutrino sa pamamagitan ng mekanismong seesaw at hinahanap sa walang-neutrino na prosesong pagkabulok na dobleng beta. May mga teoretikal na ekstensiyon ng ideyang ito sa supersymmetrikong mga teoriya at mga teoriyang sumasangkot sa mga kinompaktipikang mga dimensiyon. Sa pamamagitan ng paglaganap sa ekstrang espasyal na dimensiyon, ang matutukoy(detectable) na bilang mga pangyayaring pagkakalikha ng majoron ay nag-iiba iba. Sa matematikal na paglalarawan, ang mga majoron ay maaaring i-modelo sa pamamagitan ng pagpayag sa mga ito na lumaganap sa materyal samantalang ang ibang lahat na mga pwersa ng Pamantayang Modelp ay nakatakda sa isang puntong orbifold.
Sanggunian
[baguhin | baguhin ang wikitext]- ↑
Lattanzi, M. (2008). "Decaying Majoron Dark Matter and Neutrino Masses". AIP Conference Proceedings. 966 (1): 163–169. arXiv:0802.3155. doi:10.1063/1.2836988.
{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link)
Further reading
[baguhin | baguhin ang wikitext]- Balysh, A.; atbp. (1996). "Bounds on new Majoron models from the Heidelberg-Moscow experiment". Physical Review D. 54 (5): 3641–3644. arXiv:nucl-ex/9511001. Bibcode:1996PhRvD..54.3641G. doi:10.1103/PhysRevD.54.3641.
{{cite journal}}: Explicit use of et al. in:|last2=(tulong)CS1 maint: date auto-translated (link) - Mohapatra, R. N.; Pérez-Lorenzana, A.; de S. Pires, C. A. (2000). "Neutrino mass, bulk majoron and neutrinoless double beta decay". Physics Letters B. 491 (1–2): 143–147. arXiv:hep-ph/0008158. Bibcode:2000PhLB..491..143M. doi:10.1016/S0370-2693(00)01031-5.
{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - Carone, C. D.; Conroy, J. M.; Kwee, H. J. (2002). "Bulk majorons at colliders". Physics Letters B. 538 (1–2): 115–120. arXiv:hep-ph/0204045. Bibcode:2002PhLB..538..115C. doi:10.1016/S0370-2693(02)01943-3.
{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - Frampton, P. H.; Oh, M. C.; Yoshikawa, T. (2002). "Majorana mass zeros from Higgs triplet vacuum expectation values without a Majoron problem". Physical Review D. 66 (3): 033007. arXiv:hep-ph/0204273. Bibcode:2002PhRvD..66c3007F. doi:10.1103/PhysRevD.66.033007.
{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - Grossman, Y.; Haber, H. E. (2003). "The would-be Majoron in R-parity-violating supersymmetry". Physical Review D. 67 (3): 036002. arXiv:hep-ph/0210273. Bibcode:2003PhRvD..67c6002G. doi:10.1103/PhysRevD.67.036002.
{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link) - de S. Pires, C. A.; Rodrigues da Silva, P. S. (2004). "Spontaneous breaking of the lepton number and invisible majoron in a 3-3-1 model". European Physical Journal C. 36: 397–403. arXiv:hep-ph/0307253. Bibcode:2004EPJC...36..397D. doi:10.1140/epjc/s2004-01949-3.
{{cite journal}}: CS1 maint: date auto-translated (link)