ᥑᥣᥢᥳ
ภาษาไทใต้คง
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ɡraːnꟲ², จากจีนเก่า 懶 (OC *raːnʔ)[1]; ร่วมเชื้อสายกับไทย คร้าน, ลาว ຄ້ານ (ค้าน), อีสาน คร้าน, คำเมือง ᨣᩕ᩶ᩣ᩠ᨶ (คร้าน), เขิน ᨤ᩶ᩣ᩠ᨶ (ฅ้าน), ไทลื้อ ᦆᦱᧃᧉ (ฅ้าน), ไทใหญ่ ၶၢၼ်ႉ (ข๎าน), ไทดำ ꪋ꫁ꪱꪙ (จ้̱าน)
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]ᥑᥣᥢᥳ (ฃ๎าน) (อักขรวิธี 1963 ᥑᥣᥢ̇)
อ้างอิง
[แก้ไข]- ↑ Pittayaporn, Pittayawat (2014), chapter Layers of Chinese Loanwords in Proto-Southwestern Tai as Evidence for the Dating of the Spread of Southwestern Tai, in MANUSYA: Journal of Humanities, volume 20 (special issue), Bangkok: Chulalongkorn University, ISSN 0859-9920, pages 47–68.