แก่
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | แก่ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gɛ̀ɛ |
ราชบัณฑิตยสภา | kae | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kɛː˨˩/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *keːᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨠᩯ᩵ (แก่), ภาษาปักษ์ใต้ แก๋, ภาษาลาว ແກ່ (แก่), ภาษาอีสาน แก หรือ แก่, ภาษาไทลื้อ ᦶᦂᧈ (แก่), ภาษาไทขาว ꪵꪀꫀ, ภาษาไทใหญ่ ၵႄႇ (แก่), ภาษาไทใต้คง ᥐᥥᥱ (เก่), ภาษาพ่าเก ကေ (เก), ภาษาอาหม *𑜀𑜦𑜧 (*เก), ภาษาจ้วง geq, ภาษาแสก เก
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]แก่ (คำอาการนาม ความแก่)
- มีอายุมาก
- แก่ไปทุกวัน
- ไม้แก่
- เด็กคนนี้แก่กว่าเด็กคนนั้น
- อยู่ในวัยชรา
- คนแก่
- จัด
- เหลืองแก่
- แก่เปรี้ยว
- แก่หวาน
- โดยปริยายหมายความว่า จัดเจน หนัก หรือยิ่งไปในทางนั้น
- แก่สังคม
- แก่วิชา
- แก่เหล้า
- แก่เล่น
- แก่ไฟ
คำพ้องความ
[แก้ไข]- ดูที่ อรรถาภิธาน:แก่
ลูกคำ
[แก้ไข]คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]รากศัพท์ 2
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ແກ່ (แก่)
คำบุพบท
[แก้ไข]แก่
- ใช้นำหน้านามฝ่ายรับ
- องค์กรการกุศลมอบทุนการศึกษาแก่นักเรียน
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]ภาษาอีสาน
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ແກ່ (แก่)
คำกริยา
[แก้ไข]แก่ (คำอาการนาม การแก่)
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɛː
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- คำหลักภาษาไทย
- คำคุณศัพท์ภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- รายการที่มีกล่องคำแปล
- คำบุพบทภาษาไทย
- คำหลักภาษาอีสาน
- คำกริยาภาษาอีสาน
- ศัพท์ภาษาอีสานที่มีตัวอย่างการใช้