ข้ามไปเนื้อหา

กระได

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɗrwajᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨡᩢ᩠᩶ᨶᨯᩱ (ขั้นได), ᨡᩧ᩠᩶ᨶᨯᩱ (ขึ้นได) หรือ ᨤᩢ᩠ᨶᨯᩱ (ฅันได), ภาษาลาว ກະໄດ (กะได) หรือ ຂັ້ນໄດ (ขั้นได), ภาษาไทลื้อ ᦃᦹᧃᧉᦺᦡ (ฃื้นได), ภาษาไทดำ ꪅꪽꪼꪒ (ฅันได) หรือ ꪅꪽꪼꪨ (ฅันไหฺล), ภาษาไทขาว ꪼꪒ, ภาษาไทใหญ่ ၶူဝ်လႆ (ขูวไล) หรือ ၶၼ်ႈလႆ (ขั้นไล), ภาษาพ่าเก ကႃလႝ (กาลย์), ภาษาอาหม 𑜁𑜠𑜓𑜩 (ขะดย์), ภาษาจ้วงแบบหนง lae หรือ mboaklae; ร่วมรากกับ บันได

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์กฺระ-ได
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgrà-dai
ราชบัณฑิตยสภาkra-dai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kra˨˩.daj˧/(สัมผัส)

คำนาม

[แก้ไข]

กระได

  1. สิ่งที่ทำเป็นขั้นสำหรับก้าวขึ้นลง

คำพ้องความ

[แก้ไข]

ลูกคำ

[แก้ไข]