ข้ามไปเนื้อหา

ลูกา–กิจการ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ลูกาผู้นิพนธ์พระวรสาร ภาพจิตรกรรมโดย James Tissot (ป. ค.ศ. 1886–1894)

ลูกา–กิจการ (อังกฤษ: Luke–Acts) เป็นงานเขียนที่ประกอบด้วยพระวรสารนักบุญลูกาและกิจการของอัครทูตในพันธสัญญาใหม่ หนังสือทั้งสองเล่มในคัมภีร์ไบเบิลถือกันว่าเขียนโดยลูกา หนังสือทั้งสองเล่มบรรยายเรื่องเล่าเกี่ยวกับเหล่าบุคคลผู้เผยแผ่ศาสนาคริสต์, พันธกิจของพระเยซูและพันธกิจที่สืบเนื่องต่อมาของอัครทูต และยุคอัครทูต

ผู้เขียน

[แก้]

ทั้งพระวรสารนักบุญลูกาและกิจการของอัครทูตเป็นเรื่องเล่าที่เขียนให้ชายที่ชื่อเธโอฟีลัสได้อ่าน[1] หนังสือกิจการของอัครทูตเริ่มต้นด้วยความกล่าวถึง "หนังสือฉบับแรก" ซึ่งอาจหมายถึงพระวรสารนักบุญลูกา[2] นักวิชาการส่วนใหญ่เห็นพ้องต้องกันว่าหนังสือทั้งสองเล่มเขียนโดยบุคคลเดียวกัน[3] บางครั้งลูกา–กิจการถูกนำเสนอในฐานะหนังสือเล่มเดียวกันที่ตีพิมพ์ในคัมภีร์ไบเบิลหรือพันธสัญญาใหม่ เช่น ใน The Original New Testament (ค.ศ. 1985)[4] และ The Books of the Bible (ค.ศ. 2007)

พระวรสารนักบุญลูกาเป็นพระวรสารที่ยาวที่สุดในพระวรสารทั้งสี่เล่มและเป็นหนังสือที่ยาวที่สุดในภาคพันธสัญญาใหม่ เมื่อรวมกับกิจการของอัครทูตก็กลายเป็นงานเขียน 2 เล่มโดยผู้เขียนคนเดียวกัน เรียกว่าลูกา–กิจการ[5] หลักสำคัญของเทววิทยาในลูกา–กิจการคือ "ประวัติศาสตร์ของความรอด" ความเข้าใจของผู้เขียนคือการที่พระประสงค์ของพระเจ้าปรากฏให้เห็นผ่านกิจการที่ทรงกระทำและจะทรงกระทำต่อไปในประวัติศาสตร์ [6]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ลูกา 1:3 กิจการ 1:1
  2. กิจการ 1:1 , Authorised Version
  3. Martin, Dale B. (2009). "Lecture 9 – The Gospel of Luke". RLST 152: Introduction to the New Testament History and Literature. Yale University. สืบค้นเมื่อ 19 July 2018.
  4. Hugh J. Schonfield, ed., The Original New Testament (San Francisco: Harper and Row, 1985). ISBN 978-0062507761.
  5. Thompson 2010, p. 319.
  6. Allen 2009, p. 326.

บรรณานุกรม

[แก้]