ข้ามไปเนื้อหา

รัศมีอะตอม

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

รัศมีอะตอม (อังกฤษ: atomic radius) คือ ระยะห่างระหว่างนิวเคลียสของอะตอมถึงอิเล็กตรอนนอกสุดของอะตอมนั้นในสภาพที่เสถียรซึ่งวัดได้ในหน่วยพิโกเมตรหรืออังสตรอม

รัศมีอะตอมสามารถแบ่งได้เป็น 3 ชนิด ขึ้นอยู่กับชนิดของแรงยึดเหนี่ยวระหว่างอะตอมของธาตุนั้นๆ ได้แก่ รัศมีโควาเลนต์ รัศมีแวนเดอร์วาลส์ และรัศมีโลหะ

รัศมีโควาเลนต์

[แก้]

คือระยะครึ่งหนึ่งของความยาวพันธะโควาเลนต์ระหว่างอะตอมชนิดเดียวกัน เช่น H2 มีระยะห่างระหว่างนิวเคลียสของไฮโดรเจนทั้งสองอะตอมเป็น 74 พิโคเมตร รัศมีอะตอมของไฮโดรเจนจึงเป็น 37 พิโคเมตร

รัศมีแวนเดอร์วาลส์

[แก้]

คือระยะทางครึ่งหนึ่งของระยะระหว่างนิวเคลียสของอะตอมสองอะตอมที่อยู่ใกล้กันที่สุดโดยรัศมีแวนเดอร์วาลส์นี้จะเกิดขึ้นในแก๊สเฉื่อยซึ่งไม่มีพันธะกับอะตอมอื่นหรือได้จากโมเลกุลโควาเลนต์สองโมเลกุลที่สัมผัสกัน

รัศมีโลหะ

[แก้]

หาได้จากธาตุที่เป็นโลหะ มีค่าเท่ากับครึ่งหนึ่งของระยะห่างระหว่างนิวเคลียสของสองอะตอมที่อยู่ใกล้กันที่สุด

ดูเพิ่ม

[แก้]