ข้ามไปเนื้อหา

ฟรันซิสโก เด อาซิส เด บอร์บอน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ฟรันซิสโก เด อาซิส
ดยุกแห่งการ์ดิซ
พระฉายาลักษณ์ ฉายเมื่อ พ.ศ. 2403
พระมหากษัตริย์พระราชสวามีแห่งสเปน
ดำรงพระยศ10 ตุลาคม 2389 – 19 กันยายน 2411
ก่อนหน้ามาเรีย คริสตินา (พระราชินี)
ถัดไปมาเรีย วอตโตเรีย เดล ปอซโซ
(พระราชินี)
พระราชสมภพ13 พฤษภาคม 2365
สวรรคต17 เมษายน พ.ศ. 2445 (79 ปี)
คู่อภิเษกสมเด็จพระราชินีนาถอิซาเบลที่ 2 แห่งสเปน
พระราชบุตรอินฟันตาอิซาเบล เคาน์เตสแห่งจิเจนติ
พระเจ้าอัลฟอนโซที่ 12 แห่งสเปน
อินฟันตามาเรีย เดล ปิลาร์แห่งสเปน
อินฟันตามาเรีย ดี ลา ปาซแห่งสเปน
อินฟันตาอูลาเลียแห่งสเปน
พระนามเต็ม
ฟรันซิสโก เด อาซิส มาริอา เฟร์นันโด เด บอร์บอน
ราชวงศ์บูร์บง
พระราชบิดาอินฟันเตฟรานซิสโก เด พอลลา ดยุกแห่งกาดิซ
พระราชมารดาเจ้าหญิงลุยซา ชาร์ลอตตาแห่งเนปิลส์และซิซิลี

ฟรันซิสโก เด อาซิส เด บอร์บอน (สเปน: Francisco de Asís de Borbón) ภายหลังทรงดำรงพระราชอิสริยยศ พระเจ้าฟรันซิสโก พระราชสวามีแห่งสเปน (Rey don Francisco, El Rey Consorte de España) เสด็จพระราชสมภพเมื่อวันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2365 เป็นพระโอรสใน อินฟันเตฟรานซิสโก เด พอลลา ดยุกแห่งกาดิซ และ เจ้าหญิงลุยซา ชาร์ลอตตาแห่งเนปิลส์และซิซิลี มีพระอิสริยยศและฐานันดรเดิมที่ ซูอัลเตซาเรอัล อินฟันตาฟรันซิสโกแห่งสเปน เป็นพระราชนัดดาในพระเจ้าการ์โลสที่ 4 แห่งสเปน

อภิเษกสมรสและพระราชบุตร

[แก้]

พระองค์ทรงเข้าพระราชพิธีอภิเษกสมรสกับสมเด็จพระราชินีนาถอิซาเบลที่ 2 แห่งสเปน พระญาติชั้นที่หนึ่ง เมื่อวันที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2389 และทรงร่วมกับพระอัครมเหสีปกครองประเทศ ทั้ง 2 มีพระราชบุตร 12 พระองค์ แต่มีเพียง 5 พระองค์ที่ทรงเจริญพระชนม์คือ

บั้นปลายพระชนม์ชีพ

[แก้]

ในปี พ.ศ. 2407 ฟรันซิสโก ทรงดำรงตำแหน่งเป็นประธานสภาองคมนตรีแห่งสเปน(Consejo del Reino)

ในปี พ.ศ. 2411 ฟรันซิสโก ทรงถูกเนรเทศพร้อมด้วยสมเด็จพระราชินีนาถอิซาเบลที่ 2 พระอัครมเหสี ไปยังฝรั่งเศส และใช้พระนามแฝงว่า เคานต์แห่งโมราตาลา จนวันที่ 25 มิถุนายน พ.ศ. 2413 สมเด็จพระราชินีนาถอิซาเบลที่ 2 ทรงสละราชสมบัติ ด้วยพระบรมราชานุเคราะห์ของพระเจ้าอัลฟอนโซที่ 12 พระราชโอรสผู้เถลิงราชสมบัติเป็นพระมหากษัตริย์แห่งสเปนในปี 2417 แต่ในเวลานั้น สมเด็จพระเจ้าฟรันซิสโก พระราชสวามี ก็ทรงแยกทางกับสมเด็จพระราชินีนาถอิซาเบล และทรงกลายเป็นพระสหายที่ดีต่อกัน

พ.ศ. 2424 ได้ทรงเสด็จไปประทับอยู่ที่ปราสาทแห่งเอปิเนซูร์ไซน์ ฝรั่งเศส(Château de Épinay-sur-Seine) เสด็จสวรรคตเมื่อ พ.ศ. 2445 โดยมีสมเด็จพระราชินีนาถอิซาเบล อดีตพระอัครมเหสี กับ เจ้าหญิงอีซาเบลและเจ้าหญิงอูลาเลีย พระราชธิดา ทรงประทับอยู่ข้างพระแท่นขณะสวรรคต[1]

พระราชอิสริยยศ

[แก้]

ฟรันซิสโก ทรงดำรงพระอิสริยยศ ดังนี้

  • 13 พฤษภาคม พ.ศ. 2365 – 28 ธันวาคม พ.ศ. 2366: เซญญอร์ ดยุกแห่งการ์ดิซ (Excelentísimo Señor Duque de Cádiz)[2]
  • 28 ธันวาคม พ.ศ. 2366 – 10 ตุลาคม พ.ศ. 2389: ซูอัลเตซาเรอัลเอลเซเรนิซิโมเซญญอร์ ฟรันซิสโกแห่งอาซิส อินฟันเตแห่งสเปน (Su Alteza Real el Serenísimo Señor don Francisco de Asís, Infante de España)[3][2]
  • 10 ตุลาคม พ.ศ. 2389 – 25 มิถุนายน พ.ศ. 2413: ซูมาเฆสตัด พระมหากษัตริย์พระราชสวามีแห่งสเปน (Su Majestad el Rey)[4]
  • 25 มิถุนายน พ.ศ. 2413 – 17 เมษายน พ.ศ. 2445: ซูมาเฆสตัด พระเจ้าฟรันซิสโก เด อาซิส พระมหากษัตริย์พระราชสวามีแห่งสเปน (Su Majestad el Rey don Francisco de Asís)[5]

อ้างอิง

[แก้]
  1. "Don Francisco d'Assisi", The Times (18 เมษายน 1902): 9.
  2. 2.0 2.1 "Real decreto acordando se guarden á los hijos de los Infantes D. Cárlos y Doña María Francisca las distinciones correspondientes á su alta jerarquía" (PDF). Gaceta de Madrid (ภาษาสเปน). 2 ธันวาคม 1823.
  3. "Real decreto confiriendo al Sermo. Sr. Infante de España D. Francisco de Asís María de Borbón y Borbón el empleo de comandante de escuadrón del regimiento de Talavera, número 1.º de cazadores á caballo" (PDF). Gaceta de Madrid. 16 สิงหาคม 1843.
  4. "Real decreto declarando á su Augusto Esposo el Príncipe D. Francisco de Asís María de Borbón el título honorífico de Rey y el tratamiento de Majestad" (PDF). Gaceta de Madrid. 12 ตุลาคม 1846.
  5. "Recepción del Rey y su augusta Esposa con motivo del cumpleaños de su augusto Padre el Rey D. Francisco de Asís" (PDF). Gaceta de Madrid. 13 พฤษภาคม 1884.