ซุน เอิน
ซุน เอิน | |
|---|---|
| 孫恩 | |
| ขุนนางมหาดเล็ก (侍中 ชื่อจง) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 258 – มกราคม ค.ศ. 259 | |
| กษัตริย์ | ซุนฮิว |
| เสนาบดีที่ปรึกษา (御史大夫 ยฺวี่ฉื่อต้าฟู) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 258 – มกราคม ค.ศ. 259 | |
| กษัตริย์ | ซุนฮิว |
| ขุนพลพิทักษ์ (衛將軍 เว่ย์เจียงจฺวิน) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 258 – มกราคม ค.ศ. 259 | |
| กษัตริย์ | ซุนฮิว |
| แม่ทัพทัพกลาง (中軍督 จงจฺวินตู) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 258 – มกราคม ค.ศ. 259 | |
| กษัตริย์ | ซุนฮิว |
| ขุนพลยุทธพิทักษ์ (武衛將軍 อู่เว่ย์เจียงจฺวิน) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. ? – ค.ศ. 258 | |
| กษัตริย์ | ซุนเหลียง |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | ไม่ทราบ |
| เสียชีวิต | มกราคม ค.ศ. 259[a] นครหนานจิง มณฑลเจียงซู |
| บุพการี |
|
| ญาติ | ดูพงศาวลีง่อก๊ก |
| อาชีพ | ขุนพล |
| บรรดาศักดิ์ | โหวระดับอำเภอ (縣侯 เซี่ยนโหว) |
ซุน เอิน (จีน: 孫恩; พินอิน: Sūn Ēn; มกราคม ค.ศ. 259[a]) เป็นขุนพลและราชนิกูลแห่งรัฐง่อก๊กในยุคสามก๊กของจีน เป็นน้องชายของซุนหลิมผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์แห่งง่อก๊กในรัชสมัยจักรพรรดิซุนเหลียงและซุนฮิว
ประวัติ
[แก้]ซุน เอินเป็นบุตรชายของซุน ชั่ว (孫綽) เป็นหลานชายของซุน เก่า (孙暠) และเป็นเหลนชายของซุนเจ้งผู้เป็นน้องชายของซุนเกี๋ยนและเป็นพระปิตุลา (อา) ของซุนกวนจักรพรรดิผู้ก่อตั้งรัฐง่อก๊ก ซุน จฺวี้เป็นน้องชายของซุนหลิม และเป็นพี่น้องกับซุน จฺวี้ (孫據) ซุน ก้าน (孫幹) และซุน ข่าย (孫闓)
ในปี ค.ศ. 257 จูกัดเอี๋ยนขุนพลของรัฐวุยก๊กที่รัฐอริของง่อก๊กเริ่มก่อกบฏในอำเภอฉิวฉุน (壽春 โช่วชุน; ปัจจุบันคืออำเภอโช่ว มณฑลอานฮุย) เพื่อต่อต้านสุมาเจียวผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์แห่งวุยก๊ก สุมาเจียวนำทัพวุยก๊กเข้าล้อมฉิวฉุนไว้ ซุนหลิมยกทัพง่อก๊กไปช่วยสนับสนุนจูกัดเอี๋ยน ซุนหลิมให้ขุนพลจูอี้ออกรบเพื่อสลายวงล้อมที่ฉิวฉุนหลายครั้งแต่ไม่เป็นผลสำเร็จ สุดท้ายจูอี้ปฏิเสธคำสั่งของซุนหลิมที่ให้สู้ตาย ซุนหลิมจึงสั่งประหารชีวิตจูอี้ แล้วจึงส่งซุน เอินน้องชายให้ไปแทนที่จูอี้ แต่เมื่อซุน เอินทราบข่าวว่าจูกัดเอี๋ยนพ่ายแพ้แล้ว ซุน เอินจึงนำทหารยกกลับไปโดยไม่รบ[2]
จักรพรรดิซุนเหลียงพระชนมายุ 14 พรรษาเริ่มจัดการราชการสำคัญบางอย่างด้วยพระองค์เอง ซุนหลิมเริ่มวิตกกังวลจึงให้ซุน จฺวี้น้องชายผู้เป็นขุนพลข่มขวัญแดนไกล (威遠將軍 เวย์-ยฺเหวียนเจียงจฺวิน) เข้ามาเฝ้าระวังที่ประตูชางหลง (蒼龍門 ชางหลงเหมิน) และให้น้องชายอีก 3 คนคือซุน เอินผู้เป็นขุนพลยุทธพิทักษ์ (武衛將軍 อู่เว่ย์เจียงจฺวิน) ซุน ก้านผู้เป็นขุนพลรอง (偏將軍 เพียนเจียงจฺวิน) และซุน ข่ายผู้เป็นนายกองพันฉางฉุ่ย (長水校尉 ฉางฉุ่ยเซียวเว่ย์) แยกกันไปประจำที่ค่ายทหารค่ายต่าง ๆ[3]
ในปี ค.ศ. 258 ซุนเหลียงทรงวางแผนร่วมกับกิมก๋งจู๋ (ซุน หลู่ปาน) พระเชษฐภคินี, จวนเสียงผู้เป็นพระสัสสุระ (พระสัสสุระ) และขุนพลเล่าเสงคิดการจะโค่นอำนาจของซุนหลิม แต่จวนเสียงเผลอเปิดเผยแผนการให้ภรรยา ภรรยาของจวนเสียงเป็นลูกพี่ลูกน้องของซุนหลิม จึงส่งคนไปแจ้งซุนหลิมทำให้แผนการรั่วไหล ซุนหลิมจึงนำทหารของตนเข้าจู่โจมและจับกุมจวนเสียงในเวลากลางคืน และส่งซุน เอินน้องชายไปสังหารเล่าเสงนอกประตูชางหลง (蒼龍門 ชางหลงเหมิน) จากนั้นจึงนำทหารเข้าล้อมพระราชวัง ปลดซุนเหลียงจากตำแหน่งจักรพรรดิ และตั้งซุนฮิวผู้เป็นอ๋องแห่งลองเอี๋ย (琅邪王 หลางหยาหวาง) ขึ้นครองราชย์[4][5] ซุนหลิมมอบหมายให้ซุน เอินรักษาการตำแหน่งอัครมหาเสนาบดี (丞相 เฉิงเซี่ยง) นำขุนนางร้อยคนมารับเสด็จซุนฮิว ซุน เอินทูลเกล้าฯ ถวายตราพระราชลัญจกรหยกเพื่อทูลเชิญซุนฮิวขึ้นครองราชย์ ซุนฮิวทรงปฏิเสธอย่างสุภาพสามครั้ง แต่ท้ายที่สุดก็ยอมรับการขึ้นครองราชย์[6]
ซุนฮิวทรงเอาใจซุนหลิมและเหล่าน้องชาย พระองค์ตั้งให้ซุน เอินเป็นเสนาบดีที่ปรึกษา (御史大夫 ยฺวี่ฉื่อต้าฟู) ขุนพลพิทักษ์ (衛將軍 เว่ย์เจียงจฺวิน) แม่ทัพทัพกลาง (中軍督 จงจฺวินตู) และให้มีบรรดาศักดิ์โหวระดับอำเภอ (縣侯 เซี่ยนโหว)[7][8] ซุนหลิมและพี่น้องรวม 5 คนได้รับบรรดาศักดิ์โหว (侯) และคุมทัพหลวง มีอำนาจเหนือจักรพรรดิอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนในง่อก๊ก[9]
วันหนึ่งซุนหลิมนำเนื้อและสุรามายังพระราชวังโดยตั้งใจจะรวมงานเลี้ยงกับจักรรรดิ แต่ซุนฮิวทรงปฏิเสธของถวาย ซุนหลิมจึงนำอาหารและสุราไปยังบ้านของขุนพลเตียวปอ แสดงความรู้สึกผิดหวังที่ซุนฮิวทรงปฏิเสธให้เตียวปอฟัง เตียวปอทูลรายงานเรื่องคำบ่นของซุนหลิมนี้แก่ซุนฮิว ซุนฮิวทรงวิตกจึงเอาใจซุนหลิมและเหล่าน้องชายมากขึ้น ทรงตั้งให้ซุน เอินเป็นขุนนางมหาดเล็ก (侍中 ชื่อจง) เพื่อช่วยแบ่งเบาราชการของซุนหลิม เป็นการแบ่งอำนาจของซุนหลิมออกไป[10]
ในเดือนมกราคม ค.ศ. 259 จักรพรรดิซุนฮิวมีรับสั่งให้ประหารชีวิตซุนหลิมและครอบครัว 3 ชั่วโคตร ซุน เอินก็ถูกประหารชีวิตด้วย[11]
ดูเพิ่ม
[แก้]หมายเหตุ
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 ชีวประวัติของซุนหลิมในสามก๊กจี่บันทึกว่าซุนหลิมเสียชีวิตในวันอู้เฉิน (戊辰) ในเดือน 12 ของศักราชหย่งอาน (永安) ปีที่ 1 ของศักราชในรัชสมัยของซุนฮิว[1] วันที่ซุนหลิมเสียชีวิตเทียบได้กับวันที่ 18 มกราคม ค.ศ. 259 ในปฏิทินกริกอเรียน ซุน เอินถูกประหารชีวิตภายหลังซุนหลิมไม่นาน
อ้างอิง
[แก้]- ↑ ([永安元年十二月]戊辰臘會， ... 綝起離席，奉、布目左右縛之。 ... 遂斬之。 ... 綝死時年二十八。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 64.
- ↑ (綝授兵三萬人使異死戰，異不從，綝斬之於鑊裡，而遣弟恩救。會誕敗引還。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 64.
- ↑ (綝以孫亮始親政事，多所難問，甚懼。還建業，稱疾不朝。築室幹朱雀橋南，使弟威遠將軍據入蒼龍宿衛，弟武衛將軍恩、偏將軍幹、長水校尉闓分屯諸營，欲以專朝自固。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 64.
- ↑ (九月戊午，綝以兵取尚，遣弟恩攻殺丞於蒼龍門外，召大臣會宮門，黜亮爲會稽王，時年十六。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 48.
- ↑ (綝入諫不從，亮遂與公主魯班、太常全尚、將軍劉承議誅綝。亮妃，綝從姊女也，以其謀告綝。綝率眾夜襲全尚，遣弟恩殺劉承於蒼龍門外，遂圍宮。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 64.
- ↑ (武衞將軍恩行丞相事，率百僚以乘輿法駕迎於永昌亭，築宮，以武帳爲便殿，設御座。己卯，休至，望便殿止住，使孫楷先見恩。楷還，休乘輦進，羣臣再拜稱臣。休升便殿，謙不即御坐，止東廂。戶曹尚書前即階下讚奏，丞相奉璽符。休三讓，羣臣三請。休曰：「將相諸侯咸推寡人，寡人敢不承受璽符。」羣臣以次奉引，休就乘輿，百官陪位，綝以兵千人迎於半野，拜于道側，休下車荅拜。即日，御正殿，大赦，改元。是歲，於魏甘露三年也。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 48.
- ↑ (恩為禦史大夫、衛將軍) สามก๊กจี่ เล่มที่ 64.
- ↑ (以恩為御史大夫、衛將軍、中軍督，封縣侯。) จือจื้อทงเจี้ยน เล่มที่ 77.
- ↑ (綝一門五侯，皆典禁兵，權傾人主，自吳國朝臣未嘗有也。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 64.
- ↑ ( 綝奉牛酒詣休，休不受，齎詣左將軍張布。酒酣，出怨言曰：「徹廢少主時，多勸吾自為之者。吾以陛下賢明，故迎之。帝非我不立，今上禮見拒，是與凡臣無異，當復改圖耳。」布以言聞休，休銜之。鞏其有變，數加賞賜，又復加恩侍中，與綝分省文書。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 64.
- ↑ (闓乘船欲北降，追殺之。夷三族。) สามก๊กจี่ เล่มที่ 64.
บรรณานุกรม
[แก้]- ตันซิ่ว (ศตวรรษที่ 3). สามก๊กจี่ (ซานกั๋วจื้อ).
- ซือหม่า กวาง (1084). จือจื้อทงเจี้ยน.