thartirë

THARTIRË f.

• 1. Shije e thartë e diçkaje; ajo që i jep shije të thartë diçkaje; thatin. I heq thartirën. I vinte era thartirë.
• 2. Lëng a lëndë e thartë që i shtiem gjellës ose diçkaje tjetër për t'i dhënë shije të thartë; gjellë, pije etj. e thartë ose e thartuar. I hedh thartirë gjellës. S'ka thartirë. S'i ha thartirat. Janë bërë thartira. Më vjen një thartirë nga stomaku.