kolltuk

KOLLTUK m.

• 1. Ndenjëse e gjerë dhe e butë, zakonisht e veshur me stof, me lëkurë etj., me shpinë e me mbështetëse për krahët. Kolltuk berberi (dentisti). Rri (ulem, shtrihem) në kolltuk.
• 2. fig. keq. Punë zyre e rehatshme; vend pune me përgjegjësi e i rehatshëm. Njeri i kolltukut. E zuri (e la) kolltukun. Ruante kolltukun. I pëlqente kolltuku.