Sanhedrin
- Za ostala značenja, vidi Sanhedrin (razvrstavanje).
Sanhedrin ili Sinedrion (hebrejski: סַנְהֶדְרִין; grčki: συνέδριον,[1] synedrion, "sjediti zajedno," odnosno "skupština" ili "savjet") bila je skupština sastavljena od dvadeset tri suca imenovana za svaki grad u biblijskoj Zemlji Izrael.[2]
Veliki Sanhedrin bio je vrhovni sud drevnog Izraela koga je činilo 71 članova. Veliki Sanhedrin je činio poglavar/knez/vođa zvan Nasi (neko vrijeme je taj položaj držao Kohen Gadol ili Vrhovni svećenik), zamjenik vrhovnog suca (Av Beit Din) i šezdeset devet običnih članova.[3] U periodu Drugog hrama, Veliki sanhedrin se sastajao u Dvorani isklesanog kamenja u jeruzalemskom Hramu. Sud je stolovao svaki dan osim praznikom i na šabat. Krajem 3. vijeka, da bi se izbjegli progoni, njegove odluke su se objavljivale pod naslovom Beth HaMidrash.
Posljednja obavezujuća odluka Sanhedrina je donesena godine 358., kada je usvojen hebrejski kalendar. Sanhedrin je raspušten nakon stalnih progona od strane Rimskog Carstva. Kroz vijekove je bilo pokušaja da se obnovi Sanhderin, od kojih je najpoznatiji Grand Sanhedrin koga je sazvao Napoleon Bonaparte.
Sanhedrin se navodi u Evanđeljima povodom Sanhedrinskog suđenja Isusu. Neke jevrejske institucije kao sanhedrin su imale odlučujući uticaj na formiranje organizacije rane Crkve.[4]
- ↑ Lexicon Reslts for sunedrion (Strong's 4892)
- ↑ Mišna (Sanhedrin 1:1) dolazi do broja dvadeset tri na osnovu egzegetske derivacije.
- ↑ U općoj upotrebi "Sanhedrin" se obično koristi za Veliki Sanhedrin.
- ↑ „Јован Зизијулас, Јелинизам и хришћанство”. Arhivirano iz originala na datum 2018-03-04. Pristupljeno 2013-02-21.