Sudeći po iskopinama koje se nalazile u ataru ovoga sela, kao i po starom groblju koje zovu „madžarskim“, Rožanci su starije naselje. Prve pisane pomene o njemu imamo iz početka 18.veka. Na karti iz doba ausriske vladavine (1718.-1739.g) ovo je selo zabeleženo pod imenom Roschanize. U aračkim spiskovima iz prvih desetina 19.veka, u Stankovićevoj knežini se pominje selo Rožanci, koje je 1818.g. imalo 27, a 1822.g. 30 kuća. Godine 1846. Rožanci su pripadali posavskom srezu i tada je selo imalo 43 kuće.
Najstarije su porodice u selu: Jevtići, Miloševići, Radojčići (sa raznim prezimenima) Nikolići (Nidžići) Tanasijevići (Popovići), Gajići (Marjanovići) i Ilići. Ostale su porodice mlađi doseljenici: Tomići, Pavlovići, Paunovići, Ivkovići, Petrovići i Miloševići, koji su u Rožanice došli iz sela u okolini Smedereva. (podaci krajem 1921. godine).[1][2]
U naselju Rožanci živi 418 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 42,4 godina (42,8 kod muškaraca i 42,0 kod žena). U naselju ima 171 domaćinstvo, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 3,06.
Ovo naselje je u velikim delom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.
↑Podaci su uzeti iz: „Naselja“ knj.26 (dr. B. M. Drobnjaković. Kosmaj) i iz „Letopisa“ opštine Rožanci, Br.37.
↑Literatura „Letopis Podunavskih mesta“(Beč 1998) period 1812 – 1935 g. Letopisa, po predanju, Podunavskih mesta i običaji nastanak sela ko su bili Dosenjenici čime se bavili meštani
Izvor Monografija Podunavske oblasti 1812-1927. objavjeno (1927 g.)„Napredak Pančevo,,
„Letopis“: Podunavska mesta i običaji M. Marina (Beč 1999 g.). Letopis period 1812 – 2009 g. Sastavio od Pisanih tragova, Letopisa, po predanju mesta u Južnoj Srbiji, mesta i običaji nastanak sela ko su bili Doseljenici čime se bavili meštani
Napomena
U uvodnom delu autor je dao kratak istorijski pregled ovog područja od praistorijskih vremena do stvaranje države Kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca. Najveći prilog u ovom delu čine ,»Letopisi« i trudio se da ne propusti nijednu važnu činjenicu u prošlosti opisivanih mesta.