Mission to Moscow
| Mission to Moscow | |
|---|---|
 filmski poster | |
| Režija | Michael Curtiz |
| Producent | Robert Buckner |
| Scenario | Howard Koch |
| Predložak | Mission to Moscow; autor: Joseph E. Davies |
| Naracija | Joseph E. Davies |
| Uloge | Walter Huston Ann Harding Oskar Homolka |
| Muzika | Max Steiner |
| Fotografija | Bert Glennon |
| Distribucija | Warner Brothers |
| Datum(i) premijere | 22. 5. 1943
|
| Trajanje | 124 min. |
| Zemlja |  Sjedinjene Države |
| Jezik | engleski |
Mission to Moscow (sh. Misija u Moskvi) je knjiga memoara američkog diplomata Josepha E. Daviesa, objavljena 1941. godine, poznata kao predložak za istoimeni igrani film snimljen dvije godine, a koji se danas smatra najkontroverznijim hollywoodskim ostvarenjem 1940-ih.
Knjiga je originalno opisivala Daviesov mandat kao drugog po redu ambasadora SAD u SSSR-u, koji je trajao od 1936. do 1938. godine, i koincidirao sa vrhuncem Velike čistke. Usprkos toga, Davies je tokom svog boravka u Moskvi stekao simpatije prema Staljinu i njegovom režimu, te ih kasnije javno iskazivao. Nakon izbijanja drugog svjetskog rata, odnosno početka operacije Barbarossa je predsjednik Franklin Roosevelt zamolio Daviesa da napiše knjigu o pozitivnim stranama SSSR, a kako bi olakšao Rooseveltovu politiku vojne pomoći Sovjetima. Davies je prihvatio molbu i napisao knjigu koja je postala bestseler.
Dvije godine kasnije, kada su se SAD i SSSR i formalno našle na istoj strani kao saveznici, Mission to Moscow je, također na Rooseveltovu molbu, ekranizirana od strane hollywoodskih studija. Film je predstavljao kombinaciju same Daviesove naracije, odnosno igranih scena gdje njegov lik tumači Walter Huston. U njemu se na apologetski način nastoje opravdati dotada najkontroverzniji Staljinovi potezi kao Pakt Ribbentrop-Molotov i invazija Finske, a posebno se ističu scene u kojima su rekonstruirana zloglasna Moskovska suđenja te sugerirano kako su na njima osuđene ličnosti uistinu bile krive za pripadnost njemačkoj petoj koloni.
Film nije doživio veliki komercijalni uspjeh, a kasniji kritičari su mu zamjerali preveliku didaktičnost i previše očigledno propagandni karakter. Najveće je kritike, međutim, izazvao tek iza drugog svjetskog rata, odnsono nakon početka antikomunističke histerije u SAD. Upravo je Mission to Moscow postao ključan argument svih političara koji su optuživali Hollywood da je leglo komunista i pro-sovjetskih "subverzivaca".