Mangan(II) oksid
Izgled
Mangan(II) oksid | |||
---|---|---|---|
IUPAC ime |
| ||
Drugi nazivi | Mangano-oksid | ||
Identifikacija | |||
CAS registarski broj | 1344-43-0 | ||
PubChem[1][2] | 14940 | ||
MeSH | |||
Jmol-3D slike | Slika 1 | ||
| |||
| |||
Svojstva | |||
Molekulska formula | MnO | ||
Molarna masa | 70.94 g/mol | ||
Agregatno stanje | zeleni kristali | ||
Gustina | 5.37 g/cm3 | ||
Tačka topljenja |
1650 °C | ||
Rastvorljivost u vodi | Nerastvoran | ||
Struktura | |||
Kristalna rešetka/struktura | Halit (kubična), cF8 | ||
Kristalografska grupa | Fm3m, No. 225 | ||
Geometrija molekula | Oktaedar (Mn2+); okteaedar (O2–) | ||
Opasnost | |||
EU-indeks | Nije na listi | ||
Tačka paljenja | Ne gori | ||
Srodna jedinjenja | |||
Drugi anjoni | Mangan(II) sulfid Mangan-selenid Mangan-telurid | ||
Drugi katjoni | Tehnicijum-dioksid Renijum-dioksid | ||
Srodna manganovi oksidi | Mangan(II,III) oksid Mangan(III) oksid Mangan-dioksid Mangan-heptoksid | ||
| |||
Infobox references |
Mangan(II) oksid je oksid mangana hemijske formule MnO, gde je oksidacioni broj mangana +2.
Može se dobiti na više načina:
- Redukcijom bilo kog drugog oksida mangana, zagrevanjem u struji vodonika[3]:
- Šira proizvodnja se postiže redukcijom mangan-dioksida sa hidrogenom, ugljen-monoksidom ili metanom[4]:
- Može se dobiti i zagrevanjem karbonata[5], hidroksida ili oksalata bez prisustva vazduha:
Ovo je zelena supstanca koja se ne rastvara u vodi. Bazan je oksid, jer reaguje sa kiselinama dajući soli dvovalentnog mangana. Na vazduhu se brzo oksiduje[6].
- ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.
- ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ↑ Greenwood, Norman N.; Earnshaw, A. (1997), Chemistry of the Elements (2nd ed.), Oxford: Butterworth-Heinemann, ISBN 0-7506-3365-4
- ↑ Pradyot Patnaik (2002) Handbook of Inorganic Chemicals, McGraw-Hill Professional, ISBN 0-07-049439-8
- ↑ W.H. McCarroll (1994) Oxides- solid sate chemistry, Encyclopedia of Inorganic chemistry Ed. R. Bruce King, John Wiley & Sons ISBN 0-471-93620-0
- ↑ Parkes, G. D. & Fil, D. 1973. Melorova moderna neorganska hemija. Naučna knjiga. Beograd.