Hrizostom Vojinović
| Hrizostom (Vojinović) | |
|---|---|
| Datum rođenja | 15. jun 1911. |
| Mesto rođenja | Salakovac (Malo Crniće) (Kraljevina Jugoslavija) |
| Datum smrti | 24. septembar 1989. |
| Mesto smrti | Požarevac (SFRJ) |
Hrizostom (svetovno ime Ljubisav Vojinović; Salakovac, 2/15. jun 1911 — 24. septembar 1989) je bio arhijerej Srpske pravoslavne crkve.
Rođen je 1911. godine u selu Salakovac kod Požarevca.
Godine 1947. izabran je za vikarnog episkopa moravičkog i hirotonisan u Sabornoj crkvi u Beogradu.
Godine 1951. izabran je za episkopa budimskog, ali zbog tadašnjih političkih prilika nije uopšte ustoličen. Po smrti episkopa braničevskog Venijamina 1952. godine, izabran je za episkopa braničevskog.
Godine 1958. izabran je za urednika „Pravoslavnog misionara“, koga uređuje narednih 25 godina.
Njegovo najpoznatije delo je knjiga „Tihi glas“, koja predstavlja zapise o njegovim utiscima sa putovanja u Svetu goru, njegove besede i propovedi po kojima je bio poznat.
Na njegovu inicijativu vraćene su mošti Sv. kneza Lazara u njegovu zadužbinu manastir Ravanicu.
Umro je, nakon duge i teške bolesti, 24. septembra 1989. godine, a sahranjen je, po sopstvenoj želji, u porti Saborne crkve u Požarevcu.
| Prethodnik: Arsenije Bradvarević |
vikarni episkop moravički 1947 — 1951. |
Nasljednik: German Đorić |