Klodvig I
| Klovis I | |
|---|---|
_-_Clovis_roi_des_Francs_(465-511).jpg)
| |
| Vladavina | 509 - 511 |
| Prethodnik | Francia osvojena |
| Nasljednik | Clotaire I (Soissions) Childebert I (Pariz) Chlodomer (Orléans) Theuderic I (Rheims) |
| Vladavina | 481 - 509 |
| Prethodnik | Hilderik I |
| Nasljednik | Francia osvojena |
| Potomstvo | Ingomer Chlodomer Childebert I Chlothar I Clotilde |
| Kuća | Merovinzi |
| Otac | Hilderik I |
| Majka | Basina od Tiringije |
| Religija | katolik |
Hlodoveh (Hlodovek, Klodvig, Hlodvig, Klovis, Klodovek) (466—27. novembar 511) je bio franački kralj iz dinastije Merovinga. Postao je prvi kralj svih Franaka i poznat je kao varvarski kralj Zapadne Evrope, koji postaje hrišćanin i time osniva prvu dinastiju hrišćanskih kraljeva Zapadne Evrope. Uspeva od vođe Salijskih Franaka da postane vladar ogromnog područja od Pirineja i Mediterana do Rajne.
Rimsko Carstvo na području zapadne Europe u kasnom petom stoljeću je ljuštura s trulom sredinom i čvrstom korom. Dok je unutrašnjost Carstva preplavljena barbarima na njenim rubovima nekadašnje obrambene vojske još uvijek drže svoje položaje. Od normalne četiri klasične granične vojske dvije u doba definitivnog pada grada Rima 476. godine i dalje drže svoje pozicije. U svojim barbarskim invazijama su uspjeli uništiti samo vojnu zaduženu za obranu područja izvora Rajne. Vojska iz Britanije je bila evakuirana i prestala postojati svojim nepotrebnim raspoređivanjem po provincijama. Lokalno britansko-latinsko stanovništvo će tamo nastaviti borbu protiv osvajača sve do devetog stoljeća povlačeći se postepeno u Wales. U Iliriku posljednji legitimni rimski car Julije Nepot vlada okruženom tamošnjom vojskom do svoga ubojstva 480. godine. Na sjeveru Francuske rimska vojska ušća Rajne i dalje uspješno brani svoje područje protiv Huna i svih ostalih barbara.
Postajući kralj Franaka 481. godine nakon smrti svog oca kralja Hilderika I. ambicioznom mladom kralju pada pogled na bogato susjedno područje čuvano od demoralizirane rimske vojske generala Sijagrija. Otac ovaj tvrdi orah nikad nije uspio slomiti, ali nekoliko mjeseci ranije u Galiju je stigla vijest o smrti cara Julija Nepota koja označava posmrtno zvono rimskoj vojsci bez cara i države. Tijekom prvih godina svi napadi Klodviga su bili odbijeni željom, nadom očajnika koji nastavlja borbu bez nade u pobjedu. Ti prvobitni neuspjesi nisu slomili volju ambicioznog vođe Franaka koji se odlučuje na mudar diplomatski potez proglašavajući sebe kraljem Franaka i Rimljana. Dobivši na takav način životne garancije želja Rimljana za daljnjom borbom se našla dovoljno oslabljena da Klodvig ostvari definitivnu pobjedu kod Soissonsa nad Sijagrijem 486. godine i tu godinu povijest uzima za početak franačke države. Nedugo potom ovaj posljednji general u zapadnoj Europi je pogubljen.
Posle toga Hlodoveh pravi savez sa Ostrogotima, udajući svoju sestru za ostrogotskog kralja Teodorika Velikog. Pobedio je Alemane u bici kod Tolbijaka blizu Kelna. Hlodoveh prelazi 496. na hrišćanstvo.
Krstio se 496. u Remsu i otad se svi francuski kraljevi krunisani u Remsu sve do 1825. Prelazak Hlodoveha na ortodoksno hrišćanstvo[1], religiju većine njegovih podanika, ojačalo je veze njegovih rimskih podanika i Franaka kao germanskih osvajača. Postoje oni koji tvrde da je time vojno oslabio, jer su njegovi glavni vazali bili Franci, koji su se još držali paganskih verovanja. Njegovo krštenje je značajna promena, s obzirom da su drugi germanski kraljevi, kao Vizigoti i Vandali prihvatali arijanizam, vrstu hrišćanstva koja je bila proglašena za jeres. Postaje osnivač prve hrišćanske dinastije Zapadne Evrope.
Iako je pobedio Burgundiju 500. u bici kod Dižona, nije uspeo potčiniti Burgundiju. Uništio je tulusko Vizigotsko kraljevstvo u bici kod Vujea 507. Vizigoti se posle toga povlače u Hispaniju. Tada cela južna Francuska do Pirineja postaje deo Franačke. Osnovao je Pariz kao glavni grad i uspostavio je opatiju posvećenu svetom Petru i Pavlu na južnoj obali Sene.
Posle bitke kod Vujea vizantijski car Anastasije I dodeljuje Hlodovehu titulu konzula. Posle bitke protiv Vizigota imao je niz bitaka na unutrašnjem planu protiv važnijih vazala, to jest podkraljeva. Pred smrt Hlodoveh je sazvao prvi sinod galskih biskupa u Orleanu, s ciljem da se reformiše crkva i da se stvori jaka veza crkve i krune.
Umro je 511. godine. Posle njegove smrti Franačku su podelila njegova 4 sina: Teuderik, Klodomer, Hildebert i Klotar.
- ↑ Ovde se ne misli na "pravoslavlje" u današnjem smislu reči, zapravo do 1054. i Velike šizme termini "katoličanstvo" i ortodoksija", "pravoverje" "pravoslavlje" su sinonimi i odnose se na izvorno hrišćanstvo, za razliku od mnogobrojnih učenja koja su se pojavljivala u to doba i bila proglašena jeresima.
