Prijeđi na sadržaj

Bodin

Izvor: Wikipedija
Bodin
Konstantin Bodin
Dukljanski kralj
Vladavina 1082. - 1108.
Prethodnik Mihailo, kralj dukljanski
Nasljednik Dobroslav
Raški župan
Vladavina 1082.-1108.
Nasljednik Vukan
Supruga Jakvinta
Puno ime
Konstantin Bodin
Dinastija Vojislavljevići
Otac Mihailo Vojislavljević
Smrt 1108.
Vjera Katolik

Bodin, iz dinastije Vojislavljevića, vladao Dukljanskim kraljevstvom između 1082. i 1108. nasledivši prestolje od svoga oca, prvog dukljanskoga kralja (Rex Sclavorum) Mihaila.

Tokom Bodinove vladavine država Duklja je postala najmoćnija južnoslovenska država toga vremena.

Mladost

[uredi | uredi kod]

Bodin je, još kao mladić, sudelovao u bojevima skupa s bratom Vladimirom. Godine 1072. okupirao je Rašku, a po naredbi je svoga oca Mihaila pomagao slovenske ustanike u Makedoniji protiv vizantijske vojske.

Vizantijski vojskovođa i hroničar Nicifor Vrijenije beži kako je u razdoblju od 1072. do 1075. Bodin, po naredbi svoga oca dukljanskoga kralja Mihaila, predvodio vojsku od "Dukljana i Hrvata" i kako je ta vojska "zlostavljala Ilirik". [1]

U Prizrenu (Srbija) ustanici su ga okrunili za svoga cara pod imenom Petar. Osvojio je Bodin Skoplje i Niš i na severu opsjedao vizantijske utvrde na Dunavu.

Na drugom mjesto u svojoj hronici, Brijenije piše:

"...a narod Slovena, odbacivši pokornost Romejima (Vizantijcima - op.a.), pustošio je i pljačkao zemlju Bugara. Skoplje i Niš behu osvojeni, a i Simium i mesta oko reke Save i podunavski gradovi oko Vidina teško su postradali. Hrvati i Dukljani pobunivši se, ceo Ilirik zlostavljahu". [2]

No, Vizatijci su ubrzo porazili Bodinovu vojsku, zarobili ga u jednom boju i odveli u ropstvo.

Nekoliko je godina proveo Bodin zatvoren u Carigradu, a potom u Antiohiji. Uspeo je otuda pobeći 1078. godine. Od oca Mihaila je, po povratku u Duklju, dobio na upravu župu Grbalj s Budvom. Godine 1081. se ženi Jakvintom, kćerkom normanskoga vladara Arhiriza iz Barija (Italija).

Na dukljanskom prestolu

[uredi | uredi kod]
Dukljansko kraljevstvo za doba Bodina

1082. umire njegov otac, kralj Mihailo, pa ga Bodin naslijeđuje. No, tome je prethodio krvavi obračun s Mihailovim bratom a Bodinovim stricem Radoslavom, koji je na kraju morao pobeći u susednu Travuniju. Sukob se nastavio, sada između Bodina i Radoslavljevog sina Branislava, ali je spor nekako izglađen uz posredovanje biskupa Petra iz Bara.

1083. i 1084. poduzeo je Bodin nove napade na Rašku, te je nanovo pokorio. Osvajanja je nastavio Bosni, koju je takođe pokorio. Svoja je dva župana, Vukana i Marka, postavio za upravitelje Raške, a župana Stevana upraviteljem Bosne. Potom je nastavio osvajati na jugu, u Albaniji, gde je 1085. od Normana oteo Drač, no ubrzo predao ga je Vizantijcima.

U Rimu je 8. jaunuara 1089. izdata papska bula kojom je barskoj biskupiji priznat rang nadbiskupije. Barska nadbiskupija ili Dukljanska crkva je tada dobila sufraganstvo nad biskupijama barskom, kotorskom, ulcinjskom, svačkom, skadarskom, drivastskom, polatskom, srpskom, bosanskom i travunjskom.

Između 1096. i 1097. kroz Dukljansko Kraljevstvo su prolazili krstaši koje je Bodin gostio u svojoj prestolnici - Skadru.

Unutrašnje borbe

[uredi | uredi kod]

No, unutrašnje borbe za vlast su dobile maha. Bodinov drugi stric Branislav, te njegova deca Predihna, Petrislav, Dragilo, Tvrdislav, Grubeša i Gradihna, organizovali su snažnu opoziciju. Bodin je zarobio Branislava i dao ga baciti u tamnicu u Skadru a njegovi su sinovi uspeli pobeći u Dubrovnik.

Bodin je stoga preduzeo oružanu akciju protiv Dubrovčana u čemu mu je pomogla vojska njegova bosanskoga namesnika Stevana. Dukljanska je vojska opsedala Dubrovnik i 1104. uspeli u nakani; Dubrovnik je zauzet a Bodinovi rođaci su proterani. Bodin je Dubrovčanima podigao jednu od utvrda i dao im je na upravljanje. [3]

Nakon 26 godina vladavine umro je Bodin 1108. godine. Pokopan je u manastiru Sv.Srđa i Vakha pokraj reke Bojane. Nakon njegove smrti moć je Dukljanskoga kraljevstva trajno opala.

Literatura

[uredi | uredi kod]

Darko Šuković, Adnan Čirgić,Šerbo Rastoder, Ivo Prnjaković

Izvori

[uredi | uredi kod]

Darko Šuković, Adnan Čirgić,Šerbo Rastoder, Ivo Prnjaković

Poveznice

[uredi | uredi kod]