Bitka stijega
Bitka stijega | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Segment Anarhije u Engleskoj | |||||||
| |||||||
Sukobljene strane | |||||||
Kraljevina Engleska | Kraljevina Škotska | ||||||
Komandanti i vođe | |||||||
William od Aumalea | David I od Škotske | ||||||
Snage | |||||||
~10.000 ljudi | ~16.000 ljudi | ||||||
Žrtve i gubici | |||||||
nepoznati (niski) | ~12.000 ljudi |
Bitka stijega ili Bitka barjaka (engleski: Battle of the Standard), ponekad poznata i kao Bitka kod Northallertona, se odigrala 22. augusta 1138. u Cowton Mooru kraj Northallertona u Yorkshireu između škotske vojske pod kraljem Davidom I na jednoj, i engleske vojske pod Williamom od Aumaleom na drugoj strani. Do nje je došlo tokom građanskog rata u Engleskoj, u kome je David podržavao svoju nećaku Matildu u borbi za prijestolje protiv kralja Stephena. Iako su David i Stephen dvije godine ranije sklopili mirovni sporazum, David je pokrenuo novi pohod na Englesku, nastojeći iskoristiti Stephenovu zauzetost borbom protiv pobunjenih baruna na jugu; engleski kralj je protiv njega mogao poslati tek manje, uglavnom najamničke snage, popunjene lokalnom milicijom iz Yorkshirea i sjevernih dijelova Midlandsa. Iako brojčano slabije, engleske snage su dobile poticaj zahvaljujući energičnim propovijedima nadbiskupa Thurstana od Yorka koji je kao relikviju vojsci dao hostiju i posvećene barjake katedrale sa relikvijama biskupa Beverleya i Wilfrida, po kojima je bitka dobila ime; one su postavljene jarbol, koji je postavljen na kola (slična italijanskom carrocciu), koja su postale središte engleskog borbenog poretka.[1]
Davidove snage su prije bitke uspjeli zauzeti cijeli Northumberland s izuzetkom Warka i Bamburgha. Nastavivši napredovanje preko rijeke Tees prema Yorku, naišle su na englesku vojsku ujutro 22. augusta 1138. Tada su formirali četiri "linije" i napale je; Škoti su imali prednost u ljudstvu, ali su Englezi imali više oklopljenih ljudi, uključujući sjahale vitezove koji su se borili pješke. Uz podršku strijelaca naoružanih engleskim lukom su odbili nekoliko škotskih napada prije nego što se škotska vojska počela povlačiti pri čemu je pretrpila teške gubitke. David i njegov sin Henry su se, sa manjim brojem vitezova i oklopljenih najamnika, uspjeli povući u relativnom redu, a Englezi su ih prestali progoniti. David se povukao u Carlisle i, nakon dogovorenog primirja, zauzeo zamak Wark. Nedugo potom je postignut novi mirovni sporazum kojim je Stephen Davidu dao dodatne teritorijalne koncesije, odnosno teritorije koje je uspio zadržati do kraja engleskog građanskog rata. Njegov sin i nasljednik Malcolm IV od Škotske je te teritorije poslije ipak bio prisiljen predati kralju Henryju II.
- ↑ Bradbury, p. 238
- Anderson (1908)
- Battlefields Trust
- Richard of Hexham Arhivirano 2008-10-06 na Wayback Machine-u (English traditional chronicle)
- Roger of Hoveden
- Battle of the Standard, Scots version