Portal o Narodnooslobodilačkoj borbi je nastao sa željom da se što bolje prezentuje borba naroda Jugoslavije, predvođenoj Komunističkom partijom, protiv fašističkog okupatora i domaćih izdajnika. Ta borba počela je jula 1941. i trajala je do maja 1945. godine. Za to vreme vođene su mnoge borbe, a uprkos mnogim represalijama okupatora Narodnooslobodilački pokret je stalno jačao i na kraju rata izrastao u Jugoslovensku armiju, koja je brojala 800.000 ljudi.
Wikipedija na srpskohrvatskom jeziku poseduje brojne članke o Narodnooslobodilačkoj borbi — biografije narodnih heroja i drugih istaknutih ličnosti partizanskog pokreta, članke o partizanskim odredima, brigadama i divizijama. Ukoliko i Vi želite da učestvujete u pisanju članaka o Narodnooslobodilačkoj borbi pozivamo Vas da se priključite Wikiprojektu o Drugom svetskom ratu u Jugoslaviji.
Studirao je na Pravnom fakultetu u Beogradu, od 1932. godine, a od 1933. je bio član ilegalne Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Godine 1935, kao stipendista Češke banke je otišao na studije u Prag. Tamo je bio veoma aktivan među jugoslovenskim studentima i bio je predsednik Udruženja jugoslovenskih studenata i sekretar jedne od ukupno partijske ćelije KPJ.
Bio je organizator odlaska jugoslovenskih studenta iz Praga u Španiju, gde su se u borili protiv fašizma. Ubrzo po dolasku u Španiju, bio je teško ranjen. Nakon oporavka bio je najpre politički komesar u Oficirskoj školi, a potom je bio u 129. internacionalnoj brigadi. Nakon sloma Španske republike, tokom 1939. i 1940. godine, bio je zatočen u logoru u Francuskoj.
Sutjeska je mjesto gdje se odvijala jedna od najtežih bitaka u našoj oslobodilačkoj borbi, bitka u kojoj je, u jednom kratkom periodu, pao najveći broj sinova naših naroda, najviše svijetlih likova naše narodne revolucije i naše oslobodilačke borbe.
Tu, na Sutjesci, vodila se nekoliko dana najkrvavija bitka naše Narodnooslobodilačke borbe. Tu su poginule hiljade naših heroja, među kojima i slavni komandant Treće udarne divizije Sava Kovačević, ali je čelična pesnica naših proleterskih i udarnih divizija razbila i poslednji neprijateljski obruč na komunikaciji Kalinovik—Foča. Plan neprijatelja da uništi našu strategijsku frupu opet se razbio na grudima naših proleterskih i udarnih divizija i brigada.
Kako će se današnje i buduće generacije najbolje odužiti onima koji danas leže u grobu na Tjentištu i brdima u okolini? One se mogu odužiti samo time što će se uvijek misliti na njih i cijeniti žrtve koje su date da bi sadašnja i buduća pokoljenja bila srećnija, što će se cijeniti i čuvati velike tekovine naše narodne revolucije, što će gajiti one ideale za koje su pale stotine hiljada boraca Narodnooslobodilačke borbe, što će čuvati i gajiti najveću tekovinu te naše borbe — bratstvo i jedinstvo naših naroda
iz govora maršala Josipa Broza Tita o bitci na Sutjesci.
Bitka na Sutjesci je najteža i najsudbonosnija bitka u toku Narodnooslobodilačkog rata. Taj naziv je ustvari sinonim za za danonoćne borbe vođene vođene od 15. maja do 15. juna 1943. godine, na širokom i pretežno planinskom prostoru severne Crne Gore, severoistočne Hercegovine i jugoistočne Bosne. Naziv za tako široke i dugo vođene borbe ne samo njeni učesnici, već i istoričari vežu za Sutjesku zbog toga što su najdramatičniji i presudni događaji odigrali u njenom kanjonu i na Zelengori koja je nadvisuje. Ta borbena dejstva su kod nas pozanta i pod zajedničkim nazivom — Peta neprijateska ofanziva, a okupator ih je vodio pod šifrom operacija „Švarc”.
Bio je to okupatorski pokušaj da okruži i uništi 16 brigada NOV i POJ organizaovanih u četiri divizije pod nazivom Glavna operativna grupa Vrhovnog štaba, koju je predvodio vrhovni komandant Josip Broz Tito. Na taj korak okupatori su se odlučili posle neuspelog pokušaja da u teškim dvomesečnim borbama od sredine januara do sredine marta u Bosanskoj krajini, Lici, na Kordunu i Baniji, u centralnoj Bosni i zapadnoj Hercegovini i u čuvenoj bici na Neretvi unište Narodnooslobodilačku vojsku Jugoslavije.