Jacques Balmat
 |
Vos an lenga piemontèisa |
| Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì. |
|
 Jacques Balmat (nassù a Chamonix dël 1762, mòrt a Sixt-Fer-à-Cheval dël 1834) a l’era n’alpinista, soget dël Regn ëd Sardëgna, ël prim a rivé ‘n sël cò dël Mont Bianch. Sercheur ëd cristaj e cassador ëd camoss, a riva ‘n sël cò dël Mont Bianch l’8 d’agost dël 1786 a ses ore e vintetrè dël dòp-mesdì, a 24 agn, compagnà da Michel Gabriel Paccard. Mersì a costa riussìa a oten l’arcompensa promëttùa da l’òm ëd siensa ginevrin Horace-Bénédict de Saussure e ‘l 2 d’agost ëd l’ann apress a lo compagna ‘dcò a chiel an sël cò dël mont, ant na spedission andoa ch’a-i ero disdeut guide alpin-e e ‘dcò ‘n valet ëd càmera. Ël rè Vitòrio Medeo III a-j darà la contenta ‘d fesse ciamé Jacques Balmat dit "ël Mont Bianch" e ‘dcò chiel a-j darà n’arcompensa. Jacques Balmat a l’é dësparì, quand ch’a l’avìa 72 agn, an robatand-je andrinta a ‘n chërvass, ant ël mentre ch’a andasìa an serca d’un filon d’òr. Sò còrp a l’é mai stàit artrovà. |
