Leonardo Fibonacci

	Vos an lenga piemontèisa
	Për amprende a dovré 'l sistema dle parlà locaj ch'a varda sì.

Matemàtich.
Leonardo da Pisa dit Fibonacci, visadì fieul ëd Bonaccio, a l'era nassù a Pisa anviron dël 1180 e a l'é mòrt ambelelì anviron dël 1250.

Sò pare a l'era ampiegà dla Repùblica ëd Pisa a la dogan-a ëd Bugia, an Algerìa. Da là, a l'ha fàit ven-e sò fieul, përchè a studièissa ij procediment aritmétich dovrà da j'Àrabo e ch'a vnisìo motobin a taj ant ël comersi. Ël giovo tutun a l'é nen limitasse mach a la part comersial, ma a l'ha possà ij sò studi matemàtich motobin anans, con ëd but teòrich, an riussend a vnì padron ëd la matemàtica clàssica sia a travers dle rielaborassion àrabe che a contat diret con le sorgiss antiche.

Soa granda euvra Liber abbaci a l'é dël 1202 (sconda edission dël 1228); l'àutra soa euvra fondamental Practica geometriae a l'é dël 1223. Ant ël Liber abbaci a l'é smonù ël neuv sistema posissional dë scritura dij nùmer, con ël nùmer zero (paròla ch'a veul dì veuid). L'euvra ëd Fibonacci a l'é stàita conossùa dal mond matemàtich mersì a n'edission dij sò scrit an doi gròss volum dovùa al prinsi Baldassarre Boncompagni.

Tra l'àutr, Fibonacci a l'ha proponù ël valor 3,1418 për ël nùmer π.

A pòrto sò nòm

Sequensa ëd Fibonacci

Euvre prinsipaj

Liber abaci (1202)
Practica geometriae (1220)
Liber quadratorum (1225)