zwarty

zwarty (język polski)

zwarta (1.1) zabudowa

zwarta (1.1) grupa

wymowa:

IPA: [ˈzvartɨ], AS: [zvarty]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) złożony z osób, przedmiotów lub innych elementów znajdujących się bardzo blisko siebie, bez przerw

(1.2) jęz. o spółgłosce: taka dla której w czasie artykulacji dochodzi do blokady przepływu powietrza przez jamę ustną i nosową

(1.3) mat. o przestrzeni topologicznej: o tej własności, że z dowolnego jej pokrycia zbiorami otwartymi można wybrać podpokrycie skończone

(1.4) mat. o zbiorze: stanowiący przestrzeń topologiczną zwartą (1.3)

odmiana:

(1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	zwarty		zwarta	zwarte	zwarci	zwarte
dopełniacz	zwartego		zwartej	zwartego	zwartych
celownik	zwartemu		zwartej	zwartemu	zwartym
biernik	zwartego	zwarty	zwartą	zwarte	zwartych	zwarte
narzędnik	zwartym		zwartą	zwartym	zwartymi
miejscownik	zwartym		zwartej	zwartym	zwartych
wołacz	zwarty		zwarta	zwarte	zwarci	zwarte

przykłady:

(1.1) Maszerowaliśmy zwartą grupą, aby nikt nie został z tyłu i nie zgubił się.

składnia:

kolokacje:

(1.1) zwarty szyk • zwarta zabudowa

(1.2) spółgłoska zwarta

(1.3) przestrzeń zwarta

(1.4) zbiór zwarty

synonimy:

(1.1) gęsty, skupiony, stłoczony, zbity

antonimy:

(1.1) luźny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zwarcie n, zwartość ż, zworka ż, zwieranie n

przysł. zwarto, zwarcie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) dense, cohesive, close, coherent, taut, tight-knit, well-knit, compact; (1.2) occlusive; (1.3) compact; (1.4) compact
• esperanto: (1.1) kompakta
• sanskryt: (1.1) अविरल
• ukraiński: (1.1) компа́ктний
• włoski: (1.1) coeso, compatto

źródła: